این نتایج توسط رصدخانه پرتو ایکس چاندرا ناسا و آرایه بسیار بزرگ کارل جی. جانسکی به دست آمد. تیمی از محققان در حال توسعه روش جدیدی برای تعیین سرعت چرخش یک سیاهچاله از روی داده های پرتو ایکس و رادیویی هستند. قوس* بر اساس چگونگی جریان ماده به سمت سیاهچاله و نحوه دور شدن ماده از سیاهچاله از آن استفاده کردند.
به گزارش بیگ بنگ، آنها دریافتند که این سیاهچاله با سرعت زاویه ای حدود 60 درصد حداکثر سرعت ممکن و با حرکت زاویه ای حدود 90 درصد حداکثر حرکت ممکن می چرخد.
سیاهچاله ها دو ویژگی اساسی دارند: جرم (وزن آنها) و چرخش (سرعت چرخش). با تعیین هر یک از این دو مقدار، دانشمندان اطلاعات زیادی در مورد هر سیاهچاله و رفتار آن به دست می آورند.
در گذشته، اخترشناسان چندین تخمین دیگر از سرعت چرخش انجام داده‌اند قوس* با استفاده از تکنیک های مختلف انجام شد و نتایج آنها متفاوت بود قوس* که اصلا نمی چرخد قوس* که تقریباً با حداکثر سرعت T می چرخد.
یک مطالعه جدید نشان می دهد که سیاهچاله قوس* در واقع، خیلی سریع در حال چرخش است و باعث می‌شود فضازمان اطراف آن له شود. تصویر بالا گزیده ای از قوس* و موادی را نشان می دهد که در یک دیسک در اطراف آن می چرخند. کره سیاه در مرکز، «افق رویداد» سیاهچاله را نشان می‌دهد، نقطه‌ی بی‌بازگشتی که هیچ چیز، «حتی نور» نمی‌تواند از آن فرار کند.
همانطور که در این تصویر نشان داده شده است، اگر از زاویه جانبی به یک سیاهچاله در حال چرخش نگاه کنید، می بینید که فضازمان اطراف به شکل توپ فوتبال است. هر چه چرخش سریعتر باشد، فوتبال نرمتر است.
ماده زرد-نارنجی در دو طرف گازی را نشان می دهد که آن را احاطه کرده است قوس* می چرخد. این ماده پس از حضور در فوتبال به ناچار به سمت سیاهچاله فرو می رود و به افق رویداد نفوذ می کند.
بنابراین، منطقه در داخل شکل فوتبال اما خارج از افق رویداد به عنوان یک سوراخ نشان داده می شود. حباب های آبی فواره ها را نشان می دهد که از قطب های سیاهچاله در حال چرخش دور می شوند. اگر از بالا در امتداد حفره جت به سیاهچاله نگاه کنید، فضازمان را به صورت دایره ای خواهید دید.
چرخش یک سیاهچاله می تواند به عنوان یک منبع مهم انرژی عمل کند. سیاه‌چاله‌های پرجرم چرخشی هنگام استخراج انرژی دورانی، جریان‌های موازی مانند جت‌هایی تولید می‌کنند که حداقل به مقداری ماده در نزدیکی سیاهچاله نیاز دارد.
به دلیل محدودیت سوخت در منطقه قوس*این سیاهچاله در هزاره های گذشته نسبتاً ساکت بوده و فواره های نسبتاً ضعیفی دارد. با این حال، این کار نشان می دهد که اگر مقدار مواد نزدیک است قوس* افزایش یابد، وضعیت ممکن است تغییر کند.
برای تعیین چرخش قوس*نویسندگان از یک تکنیک آزمایشی به نام «روش خروجی» استفاده کردند که به تفصیل رابطه بین چرخش سیاهچاله و جرم آن، خواص مواد نزدیک سیاهچاله و خواص جریان خروجی را توضیح می‌دهد.
جریان خروجی امواج رادیویی تولید می کند، در حالی که دیسک گازی که سیاهچاله را احاطه کرده است مسئول انتشار اشعه ایکس است. با استفاده از این روش، محققان داده‌های چاندرا و VLA را با تخمین‌های مستقل از جرم سیاهچاله از تلسکوپ‌های دیگر ترکیب کردند تا چرخش سیاهچاله را محدود کنند. جزئیات بیشتر این تحقیق در ماهنامه انجمن سلطنتی نجوم منتشر شد.