به عنوان یک پدیده فرهنگی در اوایل قرن بیست و یکم ، سلفی وارد ادبیات روزانه مردم جهان شد و اکنون بخشی جدایی ناپذیر از زندگی ما است که کارخانه های تلفن همراه همیشه به سمت کیفیت دوربین های تلفن همراه و توسعه ابزارهای جدید هدایت می شوند.
به گفته ایرنا ، تاریخ پدیده سلف در هنر غربی در رنسانس است یا وقتی مردم در اولین ساده یا چند هزار سال بعد که آینه مسی در بین النهرین و مصر ساخته شد ، آینه می شوند.
خودکشی عمامه
این ممکن است برای اولین اسناد معتبر 5000 سال قبل از میلاد امکان پذیر باشد. برخی از پرتره های عمامه در سر یان ون آیک در سال دوم ، اولین سلف هستند ، در حالی که سایر سلفی های آلبرتشت دار یک سال را مشخص کردند.
خود آلبرتاش دارس
اگرچه در اولین مورد اجماع وجود ندارد ، اما شکی نیست که خودجوش در اوایل قرن پانزدهم شتاب گرفته است. دورانی که نقاشان می توانند موضوع اصلی یا شخصیت مهم کار خود را تصور کنند.
ارشد کمال المولک
تصویر یکی او یکی از مشهورترین آثار اوست. کارهایی که در اواخر زندگی او انجام شد ، نیمی از ادغام شده است زیرا دید این هنرمند در آن زمان دشوار بود. این هنرمند از آینه برای ترسیم این کار استفاده کرد.
این کار پنجمین سال از سال قمری را بر اساس تاریخ ذکر شده در پایان پانل نشان می دهد. محمد غفاری این کار را در هفتاد سال خود نقاشی کرد. او را می توان با ظاهری آرام و تزئین شده ، یک لیوان گرد بر روی چشم ها و نور روز صورت خود را روشن کرد.
وینسنت ون گوگ
وینسنت ون گوگ حدود 5 سال عزت نفس را ایجاد کرد که این بخش مهمی از فعالیت هنری وی است. او اغلب صورت خود را نقاشی می کرد زیرا پول کافی برای تنظیم مدل نداشت.
مورخان هنر بر این باورند که این تیراندازی ها اغلب ژست زیبایی نیستند. در این آثار خطرات و پریشانی زیادی وجود دارد که در واقع نشان دهنده پوسیدگی و بی ثباتی بیشتر است. به گفته بکت ، رنگ ها و الگوهای آشفته مورد استفاده در این نقاشی ها به مبارزه و فشار و اساساً نمادی برای وضعیت روانی هنرمند اشاره دارد که تحت فشار روانی ، جسمی و عاطفی قرار دارد.
خودشان را دوباره رجند می کنند
پرتره Rembrandt هر دو نقاشی و چاپ را ترک کرد که این یک ضبط در بین نقاشان است.
برخی از هنرمندان بزرگ می توانند مجموعه متنوع خود را مانند Rembrandt بسازند. رامبراند همچنین پرتره های گروهی مهم از عصر طلایی هلندی مانند “گشت شب” و “کلاس دکتر نیکلاس تولوپ” را ایجاد کرد.
سالوادور دالی
سالوادور دالی به دلیل “نقاشی تداوم حافظه” برای هنر اسپانیا و سبک سورئالیسم بیشتر است. کارهایی که ذوب در آن نشان داده شده است.
عزت نفس این هنرمند به عنوان یک پروژه تداوم حافظه ذوب می شود.
خود پل گوگنز
پل گوگگن یکی از هنرمندان پیشرو در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم است که به دلیل نوع رنگهای نمادین در جرگه حرکت نمادین قرار گرفت.
او یکی از اولین هنرمندان اروپایی بود که هنر و پیش سازهای قدیمی را به خود جلب کرد. سنت طبیعت گرایی اروپایی و در برابر رئالیسم امپرسیونیست ها و برداشت های علمی از Neo -nammantassionists واکنش نشان داد.
در زیبایی شناسی خود ، طراحی استخوان های کار رنگ ، معنی ، فاصله و معنی را نشان می دهد و نشان می دهد. اتاق همچنین یک ویژگی استاتیک و ثابت طبیعت نیست ، بلکه کیفیت بالایی مانند رنگ دارد. چنین جو را می توان در دو بعد نشان داد و کاملاً معنی دار است.
گوگگن دریافت که اگر به نظر می رسد عناصر بصری برای تولید دانش نادر کافی است ، نمونه طبیعت اهمیت خود را برای هنرمند و هنر از دست می دهد ، انتزاعی خواهد بود.
سیمون سیمون دیتگ
ژان باتیست سیمون چاردون یک نقاش فرانسوی در زمینه صحنه های روزمره و ماهیت بی جان قرن هجدهم است.
او تقریباً خودش را خلق کرد ، تصاویری از طبیعت بی جان و انسان شناسی ایجاد کرد که یکی از اعضای آکادمی سلطنتی فرانسه او را آورد.
دنیای سیمون چاردون یک بورژوازی روشنفکر بود و تصاویر او نگاهی گذرا به دنیای خودش بود. تحت تأثیر صحنه های روز در طول روز و ماهیت بی جان قهرمانان هلندی قرن هفدهم ، که نقاشی های آن در آن زمان با طعم جمع کننده های فرانسوی مطابقت داشت.
درج و میزبان گوستاوا
در 9 سالگی ، موزه لوور پاریس نمایشگاهی با چهره های گوستاو کوربا دارد. در طول آماده سازی و آماده سازی برای نمایشگاه ، همه آثار توسط X -ray هدایت می شدند و با تحویل تصویر “زخمی” ، دریافتند که یک نقاشی دیگر در لایه های پایین پنهان است. محققان به این نتیجه رسیدند که اصل کمیته حاوی تصویری خیاطی با زنی است که پنج سال بعد آن را ترک کرد. ظاهراً نقاش به دلیل شرایط روانی خود بعد از این رویداد ، نقاشی را تغییر می دهد ، بنابراین او چنین احساس می کند.
گوستاو کوربا می گوید: “در طول زندگی ام چهره های زیادی را در زندگی خود کشیدم و زندگی خود را با یک کلمه ثبت کردم.” این نوع پرتره که از “مرد زخمی” پنهان است ، می توان بهتر درک کرد.
حتی -Farida Kalu
Frida Calo همچنین ناله های زیادی را به جا گذاشت. در این تصویر او با یک زنجیره خار کشیده شده است که گردن او را مجروح کرده است و یک مرغ مگس مرده که روی گردنبند آویزان است. مرغ مگس در نمادگرایی مکزیکی جادوگری برای خوشبختی در عشق است. مکزیکی ها همچنین بر این باورند که قهرمانان مرده به زمین باز می گردند.
به نظر می رسد که دو حیوان تاریک با فریدا خوب نیستند. گربه وحشی توسط مرغ مگس مورد حمله قرار می گیرد و میمون گردنبندی را می کشد که باعث افزایش درد می شود. میمون در مکزیک هم نمادی از مرگ است و هم نمادی از طنز و نشاط است و در یک سری از خودداری از فریدا دیده می شود.
برگهای بسیار بزرگ در پشت فریدا قرار دارد که دو پروانه و اژدها با بال های ظریف در هر دو طرف سر فریدا وجود دارد.
مارسل دوشن
تاریخ هنر را می توان قبل و بعد از مارسل به اشتراک گذاشت ، هنرمندی که علیه هنر ساختارگرایی و متعارف زمان خود شورش کرد و شکل گیری حرکات هنری آوانگارت را تسریع کرد.
دوشان یک نقاش و مجسمه ساز فرانسوی بود که کار او عمدتاً مربوط به سبک های دادیسم و سورئالیسم است ، بدون شک تأثیرگذارترین هنرمند قرن بیستم.
وی گفت که قصد دارد هنر را برای بقای خود بکشد و تلاش های ستودنی وی برای از بین بردن کلیشه های ذهنی ، شیوه دیده شدن دوستداران هنر را تغییر داده است.
دوشان بدون او راه را برای هنر جدید هموار کرده است. هنرمندی که خود را به عنوان یک مدرسه نمی دید و از همه الگوهای آفرینش هنری مانند فناوری ، سبک ، صنعت و زیبایی شناسی گریخت. تصویر خود Dushanian با دیدگاه او در مورد هنر ثبت شده است.
۲۴۴