روزنامه Farhikhtgan نوشت: سری “Mu’awiyah” از شبکه MBC توسط پیروان دو دین اصلی اسلام و بحث برانگیز در جو رسمی و غیررسمی توییتر-استاگرام مورد انتقاد قرار گرفت. سری موویا ، که از آن به عنوان باشکوه ترین سریال عربی در جهان عرب یاد می شود ، در مقابل دوربین در تونس رفت و حدود 5 میلیون دلار برای عربستان به عنوان یک سرمایه گذار هزینه کرد. حتی شبکه MBC عراق ، طبق گفته کمیسیون رسانه ها و ارتباطات ، گفت که پخش این سریال های تلویزیونی سریال های تلویزیونی را از پخش کننده خود حذف می کند تا رابطه بین دو دولت سعودی و عراق را تضعیف نکند. داستان این است که سریال Mu’awiyah فرصتی مناسب برای غرق شدن در جهان است و هیچ ارزش چشمگیر و تاریخی به جز آن ندارد.
به عبارت دیگر ، “mu’awiyah” به دلیل پرداخت کودکانه و خام خود ، شایسته تحویل و حتی “انتقاد” نیست ، چه رسد به مقامات مانند عراق برای جلوگیری از پخش آن برای جلوگیری از شکاف بین شیعیان و سنی ها! البته ، حساب مخاطبان عمومی جدا از هم است ، و آنها صرفاً برای سرگرمی سریال می بینند و هیچ انتقادی از آنها ندارند.
از این گذشته ، بسیاری از سینما و تلویزیون به عنوان دو رسانه مهم رسانه ای استفاده می کنند ، نه برای آگاهی از مخاطب ، بلکه برای تعمیق شکاف بین مخاطب و واقعیت ، و این ابزار کاملاً به نفع قدرتها است. به این معنا ، سویه های چپ در حال تکان دادن هستند ، اما اگر به آن نگاه کنیم ، می فهمیم که این یک اغراق نیست.
در قالب قد ، موویا یک اثر سفارشی و تابعی از نظر و عقیده سرزمین های آنها است ، و آنها آزاد هستند که این شخصیت مهم اما بدنام تاریخ اسلامی را به مخاطبان بی تجربه خود معرفی کنند! اما آنها باید مهمتر از همه این نکته را در نظر داشته باشند که خواندن مجدد تاریخ در قاب تصویر به سواد سینمایی بالا ، تاریخی و نمایشی نیاز دارد و بدون این پیش نیازها ، نمی تواند یک کار ترسناک و ترسناک مانند تولید سریال مووییه انجام دهد و انتظار داشت که مخاطب در مدت زمان طولانی مخاطب را بگیرد.
با این حال ، “طارق الصیریان” و “احمد ماددا” به عنوان کارگردان مشترک کار ، با وجود تاریخ نسبتاً قابل توجه سریال سازی ، نه تنها ناچیز خود را اثبات کرده اند ، بلکه نشان می دهند که آنها حتی الفبای فیلم سازی را نمی شناسند.
برای پذیرفتن خواندن دروغین و خنده دار تاریخ اسلامی ، فیلمساز باید قبل از ترغیب مخاطبان خود را “سرگرم” کند و مفاهیم اساسی و ضمنی خود را در لایه های داخلی کار به او بدهد تا همه چیز استاندارد باشد. این دقیقاً رویکردی است که سازندگان موویه هیچ ارتباطی با آن ایجاد نکرده اند و به عنوان یک عمل گرایانه و علاقه مند به موضوع توسعه در راه نشان دادن “موویه” عمل کرده اند.
خواندن MBC از خانه ابوسفیان نیز خنده دار است. به عنوان مثال ، ابوسفیان به خانه می آید ، در اطراف میز ، فرزندان و همسرش آماده غذا خوردن هستند ، اما او یکباره می گوید تا زمانی که دخترش “راملا” در جدول حضور نداشته باشد ، بقیه حق خوردن ندارند! این یک دروغ واضح است ، طبق روایات سنت نادان عرب ، اما اگر فیلمساز کار خود را می دانست و همچنین ابزار درام را می دانست ، می تواند کار خود را انجام دهد و دروغ را در یک بسته بندی شیک و منطقی درست کند.
تا چند سال پیش ، پادشاهی سعودی هیچ ارزش نیمی از جامعه خود را نمی دهد نبود و به عنوان یک مخاطب ، ما این واقعیت ها و دلبستگی تاریخی آن را می دانیم. اکنون وظیفه فیلمساز است که گیاهان را در خارج از فیلمنامه ایجاد کند تا دروغ را بپذیرد که اشراف قریش به زنان احترام می گذارد ، تا بیننده بتواند آن را درست حساب کند ، اما حتی زحمت نمی کشد.
یا به عنوان مثال ، شخصیت کبد هند در قسمت اول دشمن اسلام کشیده می شود ، اما بدون نشان دادن چیزی ، در قسمت دوم “ام المومینین” می شود! با ادامه این سریال قسمت اول این سریال ، وظیفه تولد موویا ، اسلام ، سرنوشت جنگ بد و احد ، سرنوشت جنگ بدر و احد ، فرار خانه ابو سوفیان ، دلبستگی موووی به خواهرش و غیره. ساختار و ساختار بصری مجموعه Mu’awiyah بسیار شبیه به کلیپ های اینستاگرام است ، اما حتی نمی توانند جذاب به نظر برسند. سرانجام ، این کار یک کار طولانی است که به واقعیت مربوط نمی شود و به دلیل عدم آگاهی از درام در تاریخ از بین می رود.