یکی یکی از ملموسترین و خاطرهانگیزترین سریالهایی که با محیط مدرسه پیوند خورده است، سریال «قصههای مجید» به کارگردانی کیومرث پوراحمد است. سریالی که در ظاهر شیرین به نظر می رسد و لبخند می زند اما نمی توانی چشم بر تلخی آن ببندی. «قصه های مجید» روایت یک نسل است. نسلی که کودکان و نوجوانانش زیر بار غفلت خانواده ها، مدیران، سرپرستان و معلمانشان نه قدرتی برای نشان دادن استعدادهای خود داشتند و نه حتی توانستند قدمی در جهت خواسته های خود بردارند. این سریال پس از سیزده سال همچنان دیدنی است و احساسات مخاطبان خود را به تصویر می کشد..
به گزارش بازتاب آنلاین، هوشنگ مرادی کرمانی مجموعه «قصه های مجید» را در سال 1357 در پنج جلد منتشر کرد و کیومرث پوراحمد مجموعه «قصه های مجید» را در سال 1369 در یازده قسمت ساخت. یعنی حدود دوازده سال پس از اولین انتشار داستان های مرادی کرمانی. به بهانه پخش «قصه های مجید» از شبکه آی فیلم به تحلیل ابعاد مختلف آن می پردازیم.
در سال ۱۳۶۹ کیومرث پوراحمد در مجموعه «قصه های مجید» هوشنگ مرادی کرمانی نقش درخشانی را ایفا کرد و مهدی باغربیگی را در نقش نوجوان خوش صحبت و آشفته داستان انتخاب کرد. برایش مهم بود که بازیگر نقش مجید به اصفهانی تسلط داشته باشد و بتواند احساسات این نوجوان را به خوبی منتقل کند. مجید نوجوانی تنها بود که به دلیل فوت پدر و مادرش با مادربزرگش زندگی می کرد. او اهل خیال و کتاب بود و دوست داشت شاعر یا نویسنده شود. در مقایسه با بچه های هم سن، هدف بالاتری داشت و بیشتر در زندگی تلاش می کرد، اما معمولا تلاش هایش به خرابکاری ختم می شد یا به جایی نمی رسید. یکی یکی از مهمترین ویژگی های مجید مقابله با فقر بود. او با وجود سختی ها و تحقیرهای همیشگی، خوش بینانه به زندگی خود ادامه داد و همین مشکل طنز تلخی را به کار وارد کرد.
مرادی کرمانی این شخصیت را نمونه ای از نوجوانان طبقه پایین جامعه دانست و از این طریق مشکلات افراد آن طبقه را به تصویر کشید. مجیدی که توسط کیومرث پوراحمد با کمک مهدی باخربیگی ساخته شد، کاملاً از دل مردم خارج شد. او به قدری واقعی بود که نوجوانان آن زمان به راحتی می توانستند با رفتار، حرکات، احساسات و در نهایت با تمام اعمال او همذات پنداری کنند.
بخش عمده ای از جذابیت «قصه های مجید» را بی شک به بازی درخشان پرویندخت یزدانیان در نقش بی بی برمی گرداند. پوراحمد برای انتخاب بازیگر بی بی به دنبال یک زن معمولی بود که بازیگری نکرده بود و از زنان همسایه تست بازیگری می داد. مادرش هم در تمام این تست ها حضور داشت و در نهایت به این نتیجه رسید که مادرش به دلیل علاقه زیادی که به فیلم و سریال و داستان دارد بهترین گزینه است. یزدانیان آنقدر به این نقش اعتقاد داشت که یک لحظه نمی توانستیم احساس کنیم او واقعاً مادربزرگ مجید نیست و در این خانه قدیمی حیاط خانه فقیرانه زندگی نمی کند و فقط یک سری دیالوگ ها را حفظ کرد. او یک مادربزرگ واقعی بود با تمام احساسات، عواطف، نگرانی ها و گاهی اوقات بی حوصلگی و اخلاق بد زنان هم سن و سال خود. بعدها پوراحمد او را به «برادران عجیب»، «سر نخ» و «شب یلدا» دعوت کرد.
کیومرث پوراحمد بارها از همراهی هوشنگ مرادی کرمانی در نوشتن فیلمنامه «قصه های جادویی» صحبت کرده است. او در گفت وگویی گفت که مرادی کرمانی هیچ گاه به فیلمنامه انتقاد نکرد و فقط شرایط ساخت سریال را توضیح داد. پوراحمد توضیح داد: در دورهای که برای داستانهای مجید فیلمنامه مینوشتم، گاهی شبها، نیمههای شب از چیزی که در داستان بود هیجانزده میشدم و به او زنگ میزدم و میگفتم: این، این را عوض کن، این کار را بکن و… و او «همیشه با آغوش باز از ما استقبال کرد».
داستان های مجید. یکی این یکی از مهمترین سریال هایی است که برای کودکان و نوجوانان ساخته شده است و بازپخش آن همچنان بسیار پرطرفدار است. حتی توجه نسل جدید نوجوانان را نیز به خود جلب کرده است. شخصیت مجید با بازی مهدی باخربیگی آنقدر جذاب است که بعید است کسی بتواند به راحتی از او بگذرد.