بریا جلوگیری از ردزنی پلیس، مخزن برف‌پاک‌کن یا لوله‌ای در کنار لوله اگزوز را با یکی، دو لیتر گازوئیل یا کمی روغن ترمز یا حتی مایع‌ ظرفشویی پر می‌کنند.

ردپای سرعت آنها را می توان در خیابان های پست و مرتفع از شهرهای مرزی جنوب شرق و غرب تا بندر و شهرک های ساحلی جنوب کشور مشاهده کرد. حتی گاهی با خیابان های مارپیچ شهرهای شمالی مواجه می شدند.

به گزارش بازتاب آنلاین به نقل از  همشهری، در مبدأ، پس از توافق با صاحب کالا یا دلال، هر چیزی که قرار است از جایی به مکان دیگر قاچاق شود، از پوشاک و قطعات الکترونیکی گرفته تا لوازم آرایشی تاریخ مصرف گذشته، چوب و حتی افراد بارگیری می شود. سپس هنگامی که گاردهای جاده اجازه حرکت می کنند، استارت می زنند و کیلومترها با سرعت بیش از 170-180 رانندگی می کنند و حتی اگر موتور با رساندن دست های خسته سنسور سرعت به 200 کمک کند، عقب می مانند و مسافت را کوتاه تر می کنند. و کوتاه تر آنها فقط زمانی که به مقصد می رسند، ترمز می گیرند.

آنها از تصادف، عوامل و مرگ نمی ترسند. چون یا در شهر یا کشورشان کسب و کاری نیست که بتواند یک خانواده هفت نفره را تامین کند یا عشق سرعت و ماجراجویی بلای جانشان شده است. خودروهای آنها معمولاً پژو 405، پژو پارس، زانتیا و سمند هستند که با تقویت کمک فنرهای عقب حدود 15 تا 20 سانتی متر ارتفاع خود را افزایش می دهند به طوری که پس از بارگیری 200 تا 300 کیلوگرم بار در هر جهت می توان آنها را تراز در نظر گرفت. آنها صندلی ها و برخی تجهیزات را از ماشین خود حذف می کنند تا ظرفیت بار را افزایش دهند. پلاک خودرو باید مخدوش و نامرئی باشد.

باک بنزین نیز باید با سوخت پر شود. درست مثل یک پاکت سیگار و یک قابلمه آب جوش برای درست کردن دو شات قهوه روی آب که همیشه باید پر باشد. ظرف برف پاک کن یا لوله کنار لوله اگزوز با یکی دو لیتر گازوئیل یا کمی روغن ترمز یا حتی مایع ظرفشویی پر می کنند تا به موقع فرار کنند، مثل تعقیب و گریز پلیس راه با دود!

بار قانونی ته‌لنجی با شوتی‌ها غیرقانونی می‌شود

نام او خلیل است; جاده شوتی دیلم – بوشهر و خرم آباد. او 32 ساله است و پس از کم آبی و از بین بردن نخل های منطقه آنها شروع به تیراندازی کرد. همان کسب و کار متفاوت و خطرناکی که حداقل چندین سال است که بسیاری از جوانان منطقه «آبپخش» یا «دخستان» و در شهرهای بندری جنوب کشور تجربه می کنند. تجربیات هولناکی که حتی اگر خسارات مالی، جانی و یا حبس در پی نداشته باشد، به سلامت روان او آسیب وارد کرده است.

هفته ای دو بار و اگر بیش از سه بار خوش شانس باشد، خودروی خود را از انواع قایق ها یا از ملوانان تحویل می گیرد (دولت با هدف رونق اقتصادی و ایجاد بازارچه های تجاری در شهرهای مرزی، ملوانان و خدمه سنتی را تامین می کند). امتیاز قایق سواری و حق واردات بدون عوارض بیش از 80 نوع کالا در 5 تا 6 شیفت کاری به ارزش حداکثر 600 تن در سال) و در خیابان چیده می شود.

او کیلومترها شتاب می‌گیرد، گویی رسولی است که فرشته مرگ را می‌خواند. آنقدر که ردی از خاک برای دقایقی پشت سرش در هوا باقی می ماند. مدتی طول می کشد تا خلیل به ما اعتماد کند و صحبت کند: «اینجا، در شهرهای ساحلی، بار شاتل ها که راننده هایشان اکثراً بین 20 تا 40 سال سن دارند، عمدتاً بار لنج هایی است که در ساحل پهلو می گیرند.» و چین.

از زندگی مرغ تا شیر مادر را می توان در بار آنها پیدا کرد. کیسه های پوشاک، مواد غذایی، لوازم آرایشی، برنج پاکستانی، لوازم خانگی، مکمل های بدنسازی، داروها، پارچه ها و… اعتراض خلیل به غیرقانونی بودن و قاچاق بیشتر محموله های همکارانش به ویژه در شهرهای بندری است. بنابراین با دقت توضیح می‌دهد: «این لنج‌ها چه نوع کالایی و جنسیتی دارند، به سلیقه و تمایل ملوان‌ها یا سفارش فروشگاه‌های اینترنتی و برخی شرکت‌های بازرگانی به کشور بستگی دارد.» جدای از تخلفات گاه و بی‌گاه همین شرکت‌های بازرگانی. از نظر میزان واردات در سایه قانون تجارت آزاد باربری‌ها، مشخص است که محموله‌های کشتی بر اساس این قانون، قاچاق محسوب نمی‌شوند. پس چطور تا زمانی که آنها را بارگیری نکنیم و به دست خریدار تحویل دهیم کالای قاچاق محسوب می شوند؟ خوب! باید کالاهای مازادی باشد که ساکنان بندر ترجیح دادند به شهرهای دیگر نقل مکان کنند. به خدا در این مورد تنها چیزی که بر ما وارد می شود تجاوز از سرعت مجاز و بار است و اگر پلیس وارد عمل نشود حادثه ای رخ نمی دهد.

وثیقه چند 100میلیونی برای بارهای چند 10میلیونی

به لطف خلیل این فرصت را داریم تا با «محمد» شوتی از جاده دلوار – کازرون گفت و گوی تلفنی داشته باشیم: «مطمئن باشید بسیاری از رانندگان شوتی به دلیل بیکاری و جیب خالی به مرگ و قانون می رسند.»

هزینه نان برای زنان و کودکان، کرایه خانه و قبوض، به عنوان مثال یکی دو روز طول نمیکشه که بگیم یه جوری درست میشه. بدون نان همه چیز از دست می رود، بدون پول خانه و اعتباری نیست! به همین دلیل است که ما سفته ها و اوراق بهادار چند صد میلیونی چند ده میلیون سوداگر را حمل می کنیم و با محافظت از وسایل نقلیه اسکورت، به صورت گروهی و اغلب در شب، در گرما و سرما، خودروهای خود را به بیش از 150 کیلومتر در ساعت شتاب می دهیم. او می‌خواهد دراماتیک‌تر صحبت کند و ادامه می‌دهد: «عزیزم، اجازه بدهید به شما بگویم که اگر بر اثر تصادف و پلیس نیمه جان دم درب خانه بمانیم، از هر طرف 3 تا 5 میلیون تومان می‌گیریم. با کسر هزینه هنگفت استهلاک خودرو، به هیچ عنوان هزینه ما را پوشش نمی دهد. زندگی وجود ندارد.

به همین دلیل با دلالان و مدیرانی که حمل و نقل جاده ای را در یک شبکه گسترده انجام می دهند ارتباط برقرار کرده ام. مدل کار آنها به این صورت بود که با افزایش تعداد تیراندازان، مسیرها را کوتاه می کردند و آدرس میانبرهای آشکار نشده برای عبور از ایست بازرسی و ایست بازرسی را به تیراندازان می دادند. در صورت تصادف، هر کاروان با چند ماشین جایگزین دنبال می شد یکی باران را از شوتیس به آنها منتقل کنید.

حتی برای ایمن‌تر کردن جاده، سبیل برخی از متصدیان پمپ بنزین را چرب می‌کردند یا به همراهانشان اسلحه می‌دادند تا راهزنان و دزدان در کمین تیرهایشان نباشند. محمد از وسایل حمل و نقل عمومی آنها پول خوبی به دست آورد، اما قبل از اینکه ماشینش را با الکل بار کنند. چون این بار فکر نمی کرد قاچاق است، بلکه نقض اعتقادات خودش است.

شوتی باش، اما لوطی

علاوه بر خیابان، بسیاری از تیراندازان در فضای مجازی نیز اکانت خود را می دهند. گواه در کمیت و کیفیت صفحات فعالیت با عناوین مختلف مانند “عشق شوتی”، “شوتی باش، اما لوتی” و “شوتی سوار، جاده خاک” است که تعداد قابل توجهی از کاربران و دنبال کنندگان را سرگرم و به طور بالقوه تشویق می کند.

محتوای این صفحات، تصاویر و ویدیوها با موضوع “چگونه به ماشین خود شلیک کنیم؟”، “بیایید سوار شوتی شویم”، “با قوانین شوتی و بار آنها آشنا شویم”، “راهنمای فرار از پلیس “. “مسیریابی برای تیراندازی کالابار یا تیراندازی با انسان” در این میان، کلیپ های مهیج تعقیب و گریز و پناه دادن بیش از ده ها مهاجر در یک وسیله نقلیه سواری (هر نفر با مبلغی بین 4 تا 7 میلیون تومان) دل جوانانی را برده است که به دنبال ماجراهای نفس گیر هستند

به نظر نمی رسد این جوانان پسر باشند یا دختر. چرا که از کامنت های ثبت شده برخی از آنان چنین برمی آید که تعدادی از دختران و زنان نیز در مسیرهای قم-تهران، اراک-تهران، چذابه-شهرکرد و سنندج-تهران تیراندازی کرده اند. عبدالله راننده جوانی در جاده شلوغ سراوان است که گویی سوخت و قاچاق در این جاده روز به روز بیشتر می شود.

 

اخبار مرتبط

ارسال به دیگران :

آخرین اخبار

همکاران ما

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *