جزئیات ویژگی زیردریایی که دوباره غرق شد.
زیردریایی‌ها به طور ذاتی ماشین‌هایی خطرناک هستند؛ آنها برای سفر زیر سطح آب در اقیانوس‌ها در محیط‌هایی که برای زندگی انسان مناسب نیستند طراحی شده‌اند. به همین دلیل، حاشیه بسیار کمی برای خطا در این ماشین‌ها وجود دارد.
در طی جنگ جهانی دوم، زمانی که به نظر می‌رسید که نبرد در هوا، زمین و دریا در سراسر کره زمین در جریان است، حضور در زیردریایی‌ها به عنوان یکی از مکان‌های بسیار خطرناک مطرح می‌شد.
طی دوره جنگ سرد، فناوری زیردریایی‌ها بهبود یافت و این ماشین‌های جنگی به حدودی ایمن‌تر تبدیل شدند، اما هنوز حاشیه خطا ناچیزی وجود داشت؛ همانطور که اتفاقات برخی اوقات نشان می‌داد.
به عنوان نمونه، زیردریایی کی-429 نیروی دریایی شوروی، یک زیردریایی هسته‌ای از کلاس چارلی-1 بود که نه یک بار، بلکه دو بار به غرق شدن رسید.
زیردریایی K-429
زیردریایی‌ها به ندرت فرصتی برای بازگشت دوباره دارند. هنگامی که یک زیردریایی غرق می‌شود، معمولاً به قعر دریا به عنوان قبری تبدیل می‌شود. گاهی اوقات، امکان بالا آوردن زیردریایی غرق شده وجود دارد، اما عمر مفید آن به طور قطع به پایان رسیده است. با این حال، موارد استثنایی نیز وجود دارند و یکی از این موارد زیردریایی کی-429 است.
کی-429 یک زیردریایی هسته‌ای بود که در سال 1972 به آب افتاد. این زیردریایی از کلاس چارلی بود و ابعادی به طول 104 متر و پهنای 9.9 متر داشت. قابلیت حرکت با سرعت 26 گره (حدود 48 کیلومتر بر ساعت) را داشت و برای غوطه‌وری تا عمق 300 متری آب طراحی شده بود.
حادثه فاجعه بار برای زیردریایی K-429
در سال 1983، خدمه زیردریایی K-429 به یک سری تمرینات آموزشی دریایی اختصاص یافتند. دلیل این امر این بود که زیردریایی به تازگی از یک ماموریت گشت طولانی بازگشته بود و تعمیرات سازه ای در حال انجام بود. بر این اساس، دستور صادر شده باعث نگرانی کاپیتان نیکلای سووروف، فرمانده این زیردریایی شد.
کاپیتان سووروف مخالفت خود را با این دستور ابراز کرد. با این حال، فرماندهان عالی به این اعتراض توجهی نکردند و زیردریایی K-429 در نهایت به محل تمرین در خلیج ساراننایا رفت.
از آنجایی که زیردریایی در اولین شیرجه برای این کار به درستی آماده نشده بود، قسمت جلویی K-429 پر از آب شد. در این حادثه 14 ملوان کشته شدند و زیردریایی در عمق تقریبا 40 متری غرق شد. این یک فرصت عالی برای بقیه خدمه بود، زیرا اگر K-429 در آب های عمیق دریا غرق می شد، می توانست بیش از 400 متر پایین بیاید.
با این حال، همه چیز برای خدمه زیردریایی K-429 خوب پیش نرفت. آنها قادر به ارائه درخواست کمک برای اطلاع نیروی دریایی شوروی از وضعیت و موقعیت خود نبودند.
106 خدمه بازمانده در بستر دریا گیر افتاده بودند و مقامات نیروی دریایی شوروی از محل دقیق آنها اطلاعی نداشتند.
در نهایت دو نفر از خدمه زیردریایی از طریق لوله های اژدر از زیردریایی خارج شده و به سطح آب راه یافتند. آنها به یک قایق گشتی برخورد کردند و غرق شدند زیردریایی تیم امداد و نجات به محل حادثه اعزام شد و غواصان کپسول های اکسیژن را به خدمه K-429 تحویل دادند. آنها زیردریایی را از طریق لوله های اژدر و قسمت غیرسیل زده ترک کردند.
کاپیتان نیکولای سووروف در مصاحبه ای در مورد این حادثه گفت: “نمی توانید تصور کنید که خزیدن از طریق لوله اژدر به طول تقریبا 9 متر و عرض 53 سانتی متر در تاریکی مطلق چه حسی دارد.” در برخی مواقع فکر می کنید هرگز از آن خارج نخواهید شد. از این لوله آهنی باریک دوباره بیرون بیاید ترس حرکات شما را محدود می کند، ذهن شما را کنترل می کند و اراده شما را سرکوب می کند.
کاپیتان سووروف به خاطر این اتفاق در دادگاه نظامی به 10 سال زندان محکوم شد ، اما در سال 1987 عفو شد.
از آنجایی که کل زیردریایی کی-429 دچار آب گرفتگی نشده بود، امکان بالا آوردن آن از کف خلیج سارانایا وجود داشت. سپس، زیردریایی برای تعمیرات به اسکله منتقل شد.
اما در سال 1985 و پس از صرف 300 میلیون روبل، در شرایطی که کی-429 تا 80 درصد تعمیر شده بود، درست در محل اسکله کارخانه تعمیر بار دیگر غرق شد. دلیل غرق شدن دوباره این زیردریایی سهل انگاری کارگران عنوان شد. هیچ فردی در این حادثه جان خود را از دست نداد.
کی-429 خیلی زود از خدمت کنار گذاشته شد و به یک زیردریایی آموزشی تبدیل شد.
