عصر ایران – در چین، روش کشت مشترک برنج و خرچنگ به عنوان یک الگو عمل می کند کشاورزی پایدار به نظر می رسید که او کشته شده است برنج با کشت خرچنگ چینی (Eriocheir sinensis) در همان مزارع برنج ادغام می شود.
این سیستم در طول سه دهه اخیر توسعه یافته است و مزایای اقتصادی و زیست محیطی متعددی را ارائه می دهد.
منشا هر دو کشتی برنج و خرچنگ
از آنجایی که فعالیت هایی مانند پرورش برنج و ماهی تقریباً 2000 سال قدمت دارند، مفهوم ادغام آبزی پروری و پرورش برنج عمیقاً در چین ریشه دارد. این روش های سنتی شامل پرورش ماهی در مزارع برنج بود که امکان مزایای متقابل مانند کنترل طبیعی آفات و افزایش حاصلخیزی خاک را فراهم می کرد.
با الهام از موفقیت این سیستم ها، کشاورزان چینی با هدف غلبه بر چالش های کشاورزی مدرن و افزایش بازده اقتصادی و پایداری زیست محیطی، این مدل را برای گنجاندن خرچنگ های چینی تطبیق دادند.
همسفری دقیقاً چیست؟
کشتی مشترک یا همزیستی به کشت همزمان دو یا چند نوع سلول مختلف در یک محیط منفرد اشاره دارد که امکان تعامل مستقیم بین آنها را فراهم می کند. این روش به طور گسترده در تحقیقات بیولوژیکی برای مطالعه رفتار سلولی، ارتباطات و اثرات درمان های مختلف در محیطی که شرایط فیزیولوژیکی طبیعی را تقلید می کند، استفاده می شود.
در کشاورزی، هم‌فرهنگی عبارت است از کشت یکپارچه موجودات مختلف در یک سیستم واحد. نمونه بارز این روش، پرورش برنج و خرچنگ در چین است که در آن برنج و خرچنگ چینی با هم در مزارع برنج کشت می‌شوند. این روش از روابط همزیستی بین گونه ها برای افزایش بهره وری و پایداری استفاده می کند.
در حالی که چین پیشگام کشت مشترک برنج و خرچنگ بود، کشورهای دیگر روش‌های مشابهی را برای کشت و پرورش آبزی پروری در نظر گرفته‌اند. به عنوان مثال، سیستم های حمل و نقل مشترک برای برنج و میگو در کشورهای مختلف آسیایی از جمله تایلند و ویتنام رایج است. این سیستم ها شامل کشت برنج در کنار میگو در همان مزارع برنج است. این رویکرد باعث افزایش حاصلخیزی خاک و افزایش تنوع میکروبی می‌شود و در نتیجه به فعالیت‌های کشاورزی پایدار کمک می‌کند.
علاوه بر این، سیستم های اشتراک برنج و خرچنگ در کشورهایی مانند ایالات متحده، به ویژه در مناطق جنوبی معرفی شده است. این سیستم ها برنج را با کشت پرورش می دهند خراش آنها یکپارچه می شوند، استفاده از منابع را بهینه می کنند و به کشاورزان منابع درآمدی متنوعی ارائه می دهند.
کشورهای مختلف سیستم های یکپارچه برنج و آبزی پروری را اتخاذ کرده اند و آنها را با گونه های محلی و شرایط محیطی برای ترویج کشاورزی پایدار تطبیق داده اند.
فواید قایق برنج و خرچنگ
ادغام خرچنگ‌های چینی در مزارع برنج، کشاورزی پایدار را با متعادل کردن منافع اقتصادی با مدیریت زیست‌محیطی برجسته می‌کند. این روش تنوع زیستی را افزایش می‌دهد، اتکا به نهاده‌های شیمیایی را کاهش می‌دهد، تعادل اکولوژیکی را ارتقا می‌دهد و مسیری مناسب برای سیستم‌های کشاورزی انعطاف‌پذیرتر فراهم می‌کند.
مزایای اقتصادی: کشاورزان می توانند هر دو برنج و خرچنگ را از یک مزرعه برداشت کنند، منابع درآمدی را متنوع کنند و سودآوری بالقوه را در مقایسه با کشت های تک برنج سنتی افزایش دهند.
مزایای زیست محیطی:
کنترل آفات و علف های هرز: خرچنگ ها از آفات و علف های هرز تغذیه می کنند و نیاز به آفت کش ها و علف کش های شیمیایی را کاهش می دهند.
حاصلخیزی خاک را افزایش می دهد: مدفوع خرچنگ به عنوان یک کود طبیعی عمل می کند، خاک را غنی می کند و باعث رشد سالم برنج می شود.
حفاظت از تنوع زیستی: این سیستم از انواع موجودات زنده پشتیبانی می کند و به تعادل اکولوژیکی کمک می کند.
کاهش گازهای گلخانه ای: مطالعات نشان داده اند که سیستم ها می توانند هم برنج و هم حیوانات را ساطع کنند چگونه مزارع برنج را به میزان قابل توجهی کاهش دهید.
معایب احتمالی
اگرچه هم پرورش برنج و هم خرچنگ فواید زیادی دارند، اما چالش هایی را نیز به همراه دارند که نیاز به مدیریت دقیق دارد. اجرای این سیستم به کار و تخصص بیشتری نیاز دارد زیرا کشاورزان باید تقاضای برنج و خرچنگ را متعادل کنند.
علاوه بر این، یکپارچه سازی ممکن است منجر به افزایش مصرف آب شود که می تواند منابع را در مناطقی با دسترسی محدود به آب تحت فشار قرار دهد.
تعامل نزدیک بین برنج و خرچنگ می تواند باعث گسترش بیماری شود و نیاز به نظارت دقیق و اقدامات کنترلی دارد.
علاوه بر این، استفاده نادرست از کودهای نیتروژن می تواند انتشار گازهای گلخانه ای را افزایش دهد، کیفیت آب را تحت تاثیر قرار دهد و تعادل اکوسیستم برنج و خرچنگ را مختل کند.
پرداختن به این چالش‌ها برای اطمینان از پایداری و موفقیت سیستم‌های هم‌کشتی برنج و خرچنگ حیاتی است.
نتایج فعلی و چشم انداز آینده
تحقیقات نشان می دهد که سیستم های کشت همزمان برنج و خرچنگ می تواند عملکرد برنج و کیفیت برنج را افزایش دهد. به عنوان مثال، یک مطالعه در منطقه پانجین حوضه رودخانه لیائو نشان داد که روش‌های کوددهی خاص در سیستم‌های هم‌کشتی برنج و خرچنگ به طور قابل‌توجهی عملکرد و کیفیت برنج را بهبود می‌بخشد.
با این حال، موفقیت چنین سیستم هایی به عواملی مانند طراحی مناسب مزرعه، تراکم بهینه ذخایر، مدیریت موثر کیفیت آب و استراتژی های کنترل بیماری بستگی دارد.
هم پرورش برنج و هم خرچنگ یک رویکرد امیدوارکننده برای کشاورزی پایدار است که منافع اقتصادی را با حفاظت از محیط زیست متعادل می کند. تحقیقات مداوم و پیشرفت های تکنولوژیکی این سیستم را اصلاح کرده و دوام و مزایای آن را افزایش می دهد.
