سبک زندگی

روشی جدید و موثر برای دور نگه داشتن پشه های ناقل بیماری از انسان

به گزارش پی ام آپ، میکروب های مهندسی شده می توانند در طولانی مدت در دفع پشه های خطرناک و ناقل بیماری موثر باشند. محققان دو نوع باکتری پوست را کشف کرده اند که از نظر ژنتیکی تغییر یافته اند تا تولید نوعی اسید لاکتیک را که پشه ها را جذب می کند، متوقف کنند.

به گزارش ایسنا، ممکن است به زودی جایگزینی غیر سمی، ماندگار و بی بو برای دافع DEET برای دفع پشه ها داشته باشیم. دانشمندان باکتری های روی پوست انسان را اصلاح ژنتیکی کرده اند تا دیگر برای حشرات مزاحم و شیوع بیماری جذابیتی نداشته باشند.

پشه های ماده که خون را از طریق کربن دی اکسید در تنفس، گرمای بدن و ترکیبات تولید شده توسط باکتری های بی ضرر که بخشی از میکروبیوم پوست ما هستند (مجموعه ای از میکروب های طبیعی موجود در آن) می مکند، جذب انسان و سایر حیوانات و کربن دی اکسیداسیون و گرما می شوند. می تواند این آفات را به ما بیاورد و مستقیماً آنها را از بین ببرد آنچه آن را به سمت پوست ما هدایت می کند بوی باکتری است.

دو نوع باکتری به نام های استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و کورینه باکتریوم آمیکولاتوم اغلب میکروبیوم پوست ما را تشکیل می دهند. آنها همچنین اسید L-(+)-لاکتیک تولید می کنند، نوعی اسید لاکتیک که شناخته شده برای جذب پشه ها است.

تیمی از دانشمندان آمریکایی به سرپرستی پروفسور عمر اکبری از دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو اخیراً نسخه‌هایی از این دو باکتری را ایجاد کرده‌اند که از نظر ژنتیکی فاقد ژن مسئول تولید این نوع اسید لاکتیک هستند.

ایده این بود که اگر این باکتری های اصلاح شده به یک میکروبیوم موجود وارد شوند، تا حد زیادی جایگزین اشکال طبیعی فعلی دو باکتری خواهند شد.

در آزمایش‌های آزمایشگاهی، نوارهای پوست تراشیده‌شده گرفته‌شده از بدن موش‌های زنده با اشکال طبیعی یا مهندسی شده این دو باکتری پوشانده شد و تا 14 روز آینده موش‌ها مورد نیش روزانه پشه‌های ماده Aedes، Anopheles و Culex قرار گرفتند. به مدت 10 دقیقه سه نوع پشه مسئول انتشار بیماری هایی مانند مالاریا و تب دنگی هستند.

در نهایت مشخص شد که سه روز پس از استفاده از باکتری های اصلاح شده ژنتیکی، جذابیت پشه نسبت به شکل طبیعی این باکتری ها 64.4 درصد کاهش یافته است. علاوه بر این، این اثر به مدت 11 روز ادامه داشت. در مقابل، اثرات دافع DEET معمولاً تنها چهار تا هشت ساعت طول می کشد.

مقاله ای درباره این مطالعه که شامل دانشمندانی از دانشگاه استنفورد نیز می شود، اخیراً در مجله PNAS Nexus منتشر شده است.

5455

مقالات جذاب با ارزش مطالعه بالا

دکمه بازگشت به بالا