آمادگی قلبی تنفسی که معمولاً با توانایی بدن در جذب و استفاده از اکسیژن در طول فعالیت بدنی اندازه گیری می شود، وضعیت سلامت کلی بدن را منعکس می کند. اگرچه عوامل ژنتیکی و سن بر این شاخص تأثیر می‌گذارند، اما فعالیت بدنی منظم همچنان راهی مؤثر برای بهبود آن است.
به گزارش همشهری آنلاین؛ مطالعه جدیدی که در Annals of Epidemiology منتشر شده است، رابطه بین آمادگی قلبی- تنفسی تخمینی (eCRF) و شیوع کلی سرطان، به ویژه سرطان سینه و پروستات، را در یک جمعیت بزرگ نروژی بررسی کرد. این مطالعه داده‌های 46968 بزرگسال عاری از سرطان را مورد بررسی قرار داد و دریافت که افرادی که سطح eCRF بالاتری داشتند، خطر کلی سرطان به طور قابل‌توجهی پایین‌تر بودند.
طی 22.1 سال پیگیری، 7752 مورد سرطان در این جمعیت شناسایی شد.
افراد با سطوح بالای eCRF نسبت به افراد با سطوح پایین کاهش قابل توجهی در خطر سرطان نشان دادند. به عنوان مثال، سطح بالای آمادگی جسمانی در مردان با 15 درصد کاهش خطر ابتلا به سرطان پروستات مرتبط بود. با این حال، در مورد سرطان سینه در زنان، هیچ رابطه مستقیمی بین تناسب اندام و کاهش خطر مشاهده نشد. یکی یکی از مهمترین جنبه های این مطالعه استفاده از پیش بینی تناسب اندام به جای تست های آزمایشگاهی پرهزینه و وقت گیر بود. محققان وضعیت تناسب اندام شرکت کنندگان را با استفاده از الگوریتم هایی بر اساس سن، دور کمر، ضربان قلب در حالت استراحت و سطح فعالیت بدنی تخمین زدند.
آموزش و اقتصاد؛ متغیرهای تاثیرگذار
همچنین یافته‌ها نشان داد که افرادی که آمادگی جسمانی پایین‌تری دارند، بیشتر با مشکلات اقتصادی مواجه می‌شوند و تحصیلات کمتری دارند. این امر اهمیت سلامت و سیاست های اجتماعی را در ارتقای فعالیت بدنی و بهبود سلامت عمومی نشان می دهد.
راه حل
به گفته نویسندگان، این تحقیق نشان می دهد که بهبود آمادگی جسمانی می تواند ابزاری موثر و مقرون به صرفه برای کاهش خطر ابتلا به سرطان باشد.
با توجه به شیوع بالای سرطان در جهان، این توصیه می تواند تاثیر بسزایی در کاهش بار بیماری داشته باشد.