جنگ غزه با شدت تمام ادامه دارد و تعداد شهدای آن از مرز 21 هزار نفر فراتر رفته است که بیشتر آنها کودکان، زنان و غیرنظامیان بی گناه هستند، اما ظاهرا تنها دغدغه کشورهای غربی آزادی تجارت و دریانوردی در دریا است. قرمز است!
بر این اساس، طنز تلخ تاریخ این است که تنها ائتلافی که پس از تقریباً سه ماه کشتار مداوم غیرنظامیان در غزه تشکیل شده است، نه برای مقابله با رژیم شورشی اسرائیل برای وادار کردن آن به پایان دادن به جنگ، بلکه علیه نیروهایی است که تلاش می‌کنند تا جنگ را متوقف نکنند. نسبت به اقدامات اسرائیل بی تفاوت باشند و هزینه جنگ را برای این رژیم و حمایت آن از سایر کشورها افزایش دهند. در واقع ارتش ملی یمن در مواجهه با تشدید محاصره فلسطینیان در نوار غزه و ممانعت اسرائیل از ارائه کمک های بشردوستانه به مردم این نوار، تصمیم گرفت کشتی ها یا کشتی های صهیونیستی را که به آنجا می رفتند توقیف و ناامن کند. آنها را به عنوان یک اقدام متقابل به سرزمین های اشغالی بفرستند. اسرائیل مجبور خواهد شد راه را برای ارسال دارو و غذا برای مردم غزه هموار کند. آنها سپس از 19 نوامبر 2023 حملات خود را به کشتی‌هایی که به سمت سرزمین‌های اشغالی می‌رفتند آغاز کردند که مورد پسند حامیان اسرائیل قرار نگرفت.
در حالی که بخش هایی از حقوق بین الملل مربوط به قوانین جنگ، حقوق بشر و حقوق بشردوستانه در حال حاضر برای کشورهای اروپایی و آمریکایی جذابیت چندانی ندارد، حقوق دریا و آزادی دریانوردی آنقدر برای آنها مهم است که در حال تشکیل ائتلاف هستند. آنها به نیروهای دریایی روی آورده اند. پیش بینی می شد ائتلاف به رهبری آمریکا در روزهای اول تأسیس 20 عضو داشته باشد و کشورهای بیشتری به آن بپیوندند، اما هنوز شروع نشده بود که برخی کشورها مانند فرانسه، ایتالیا، اسپانیا و استرالیا از آن خارج شدند.
اگرچه این کشورها اعلام کرده‌اند که اساساً به ایمنی دریانوردی در دریای سرخ پایبند هستند، اما به نظر می‌رسد اقدامات رژیم صهیونیستی در غزه به حدی از گستاخی رسیده است که کمتر کشوری حاضر است اعتبار خود را برای حمایت از برخی دیگر از کشورهای وابسته به آن بپردازد. با ائتلاف نیز نخواست نام آنها فاش شود. زیرا آنها از شرم در صحنه بین المللی و واکنش های پرهزینه جبهه مقاومت می ترسند.
در چنین شرایطی که ائتلاف شکننده آمریکا در دریای سرخ با فروپاشی و عقب نشینی سریع برخی از کشورهای عضو مواجه شد و به نوعی «تحقیر آمریکا» تعبیر شد، این کشور سعی کرد به قایق های ارتش یمن حمله کند. 10 ژانویه 1402 و او را کشت. 10 رزمنده دریایی یمنی که یک کشتی تجاری را به اسارت گرفتند به نیمه متحدان خود در ائتلاف و همچنین اعضای جبهه مقاومت ثابت کردند که آمریکا متعهد به حمایت از اسرائیل و تامین امنیت دریای سرخ است. انگلیس که همواره یکی از شرکای سنتی آمریکا در مداخلات نظامی بوده است، اعلام کرده است که لندن با هماهنگی شرکای خود می خواهد حملاتی را علیه یمنی ها در دریا و زمین انجام دهد. این گونه اقدامات و مواضع امکان گسترش ابعاد جنگ را در منطقه افزایش داده است. اما آیا با تشکیل ائتلاف آمریکایی، شرایط منطقه به جنگ همه جانبه می انجامد؟
در این زمینه، نکاتی قابل تامل وجود دارد که نشان می دهد جنگ همه جانبه در کار نخواهد بود. یکی یکی از شواهد اصلی این مدعا این است که بر خلاف رویه قبلی کشورهای عربی خلیج فارس که جزو اعضای اولیه و دائمی تمامی ائتلاف های نظامی به رهبری آمریکا بودند، در آخرین ائتلاف به استثنای بحرین که رسماً به این ائتلاف پیوسته است و دلیل این امر نیز حضور ناوگان است. پنجمین نیروی دریایی آمریکا در این کشور است، کشورهای عمده عربی باقی مانده از پیوستن به ائتلاف خودداری کرده و یا آن را مشروط به تحقق شرایط خاصی قرار داده اند.
به ویژه اینکه عربستان سعودی، اصلی ترین کشور عربی خلیج فارس، با وجود داشتن ارتش مجهز به سلاح های آمریکایی و 36 درصد واردات خود از بنادر دریای سرخ، می تواند با تصمیمات خود اقدامات سایر کشورهای عربی را هدایت کند. اعلام کرده است که علاقه ای به شرکت در ائتلاف آمریکایی در دریای سرخ ندارد. دلیل این رویکرد، علاوه بر نگرانی مقامات سعودی از تخریب وجهه و اعتبار خود در جهان اسلام برای کمک به رژیم اسرائیل، این است که ریاض در سال گذشته گام های اساسی برای تنش زدایی و بهبود روابط با رژیم صهیونیستی برداشته است. ایران و سایر کشورهای عضو محور مقاومت. و به ویژه به دنبال توافق با نیروهای انصارالله برای پایان دادن به جنگ با یمن است. بر این اساس به نظر می‌رسد تحلیل مقامات سعودی این است که در صورت پیوستن به ائتلاف آمریکایی، تلاش‌های سال گذشته آنها بی‌ثمر می‌ماند و احتمال می‌رود شهرهای عربستان دوباره هدف حملات صنعا قرار گیرند. علاوه بر موارد فوق، «توافق پکن» بین ایران و پادشاهی عربستان سعودی، تهران و ریاض را موظف می‌کند که یکدیگر را در سرتاسر منطقه تهدید نکنند و به نظر می‌رسد عربستان سعودی در حال حاضر به این توافقنامه احترام نمی‌گذارد و می‌خواهد بر آن تأثیر بگذارد. .
مصر، یکی از دیگر کشورهای مهم جهان عرب، البته از زمان شروع جنگ غزه تلاش های زیادی برای پایان دادن به جنگ غزه انجام داده است و اخیراً طرح صلحی را برای پایان دادن به جنگ ارائه کرده است، اما هیچ یک از طرفین که ترجیح می دهند پذیرفته نشده است. برای حمایت از ائتلاف آمریکایی. از اسرائیل نپیوندید. از آنجایی که قطر در چند ماهی که از جنگ می گذرد همواره میانجی صلح و پیگیری آتش بس بوده است، بحث عضویت این کشور در ائتلاف مطرح نیست. امارات موضع نسبتاً مشابهی با سایر کشورهای عربی اتخاذ کرده است، اگرچه عدم عضویت این کشور در ائتلاف قطعی نیست. مقامات ابوظبی اعلام کرده اند که به فکر پیوستن به ائتلاف آمریکایی در دریای سرخ هستند و تنها در صورت تحقق شرایط خاص از جمله حمله قاطع آمریکا به صنعا به این ائتلاف خواهند پیوست! موضعی که نشان می دهد در شرایط عادی به دنبال افزایش تنش با جبهه مقاومت و به ویژه با انصارالله یمن نیستند و تنها در صورتی در ائتلاف با آمریکا کار می کنند که این کشور حوثی های یمن را برای بمباران و نابودی تضمین کند. قابلیت های عملیاتی آنها کافی خواهد بود، که در این مرحله بعید به نظر می رسد.
اتخاذ چنین رویکردی از سوی کشورهای مهم جهان عرب، در حالی که برای بسیاری از آنها مشخص شده است که به دلیل نزدیکی به انتخابات، رئیس جمهور آمریکا ناگزیر به انجام اقدامات ماجراجویانه فرامرزی، افزایش قدرت خود خواهد بود. قدرت ایالات متحده در مناطق مختلف و تشکیل ائتلاف. اقدامات بین‌المللی و جمعی انجام می‌دهد و البته تلاش می‌کند تعهد خود را به امنیت اسرائیل نشان دهد، اما در صورت افزایش درگیری‌ها و افزایش هزینه‌ها، مانند افغانستان، از خروج و فرار از کشورها و ملت‌ها و کشورها منصرف می‌شود. و ملت ها حمایت کنند. منطقه مانند زمانی که حوثی ها در یمن به تاسیسات نفتی آرامکو حمله کردند، برای حمایت از متحدان سنتی خود موافق نیست و اقداماتی را انجام نمی دهد و به دنبال منافع خود در مناطق و رقابت با سایر کشورها خواهد بود.
بر این اساس، به نظر می‌رسد کشورهای عربی به چنان درکی از فرصت‌طلبی آمریکا و ابن المتق رسیده‌اند که برای حفظ اعتبار و منافع خود باید به حفظ صلح و امنیت در منطقه و سرزمینی بکر برای منطقه پایبند باشند. گسترش درگیری در منطقه و رویارویی با جبهه مقاومت. در چنین شرایطی، اگر کشورهای عربی در همان موقعیت خود باقی بمانند و آمریکا نتواند آنها و سایر کشورهای اروپایی را برای مشارکت در ائتلاف جذب کند، احتمال گسترش جنگ در منطقه و در آمریکا ضعیف‌تر می‌شود. به دلیل نزدیک بودن به انتخابات این کار را انجام دهد یکی دو حرکت دراماتیک دیگر در دریای سرخ منجر به تنش بیشتر نخواهد شد و ائتلاف را مجبور به سکوت و پیگیری راه حل های دیگر نمی کند.