در یکی از مرگبارترین جنگل های جهان؛ شکارچیان این جنگل از بیماری های ناشناخته قبلی رنج می برند
ابولا، تب خونریزی دهنده ماربورگ و عفونت های ناشناخته قبلی در جوامع شکارچی-گردآورنده گینه در حال گسترش هستند. دانشمندان از فاجعه بیولوژیکی ناشی از آن می ترسند.
روستای Uolazo در جنوب گینه با ماشین قابل دسترسی نیست. برای رسیدن به آنجا، فقط باید از موتورسیکلت‌هایی با لاستیک‌های شیاردار استفاده کنید و در مسیرهای باریکی که از تپه‌های سنگی و زیر سایبان‌های عظیم درختان سرسبز منتهی می‌شوند، رانندگی کنید.
به گزارش فرارو به نقل از دیلی تلگراف، ساکنان آنجا در خانه هایی از گل و آجر که با سقف های حلبی پوشیده شده اند، زندگی بدوی دارند. برق و سرویس بهداشتی وجود ندارد و تنها یک پمپ به عنوان منبع اصلی آب عمل می کند. غذا نیز در آنجا کمیاب است. این مکان ممکن است در بیشتر موارد غیرقابل توجه به نظر برسد، اما خون شکارچیان در این روستا گنجینه ای از اسرار علمی را در خود جای داده است.
بسیاری از این مردان و زنان به همراه سایر روستاییان این منطقه در معرض مرگبارترین بیماری های جهان از جمله ابولا، ویروس ماربورگ و تب لاسا قرار گرفته اند و جان سالم به در برده اند. علاوه بر این، علائم ایمونولوژیک تاریخی عفونت‌های SARS و MERS مانند در جمعیت وجود دارد که قبلاً در انسان شناسایی نشده بود.
این چیزی است که دکتر “جوزف آکوی-بور” به همراه همکاران دانشگاهی خود از دانشگاه های آکسفورد و کنت این را کشف کردند. در سال 2017، یک سال پس از پایان اپیدمی ابولا در غرب آفریقا، آنها خون 517 شکارچی و تاجر گوشت را از ده‌ها روستا در جنگل‌های جنوب گینه بررسی کردند. هدف از این مطالعه آنالیز نمونه‌ها برای آنتی‌بادی‌های ابولا و تعیین اینکه آیا ویروس قبل از شیوع بین سالهای 2013 تا 2016 در منطقه در گردش بوده است یا خیر.
نتایج این نظرسنجی همه افراد درگیر در تحقیق را شگفت زده کرد. دکتر می گوید: «این لحظه ای بود که هرگز فراموش نمی کنم. بوره، میکروبیولوژیست و رئیس مرکز تحقیقات بیماری های عفونی به نام CRAM. آنتی بادی در 67 روستایی پیدا شد. به طور قابل توجهی، آنتی بادی های طولانی مدت در شش نفر از شرکت کنندگان در این مطالعه شناسایی شد که پنج سال پس از ابتلا به ابولا ظاهر شدند.
نتایج این مطالعه نشان داد که EBOV (ویروس ابولا) در منطقه جنگلی گینه در حال گردش بوده است، با موارد خفیف یا بدون گزارش قبل از شیوع بین سالهای 2013 و 2016. علاوه بر این، نزدیک به 20 نفر از شکارچیان و تاجران گوشت در آنجا دارای آنتی بادی هایی علیه ویروس ماربورگ بودند که می تواند تا 90 درصد افرادی را که به آن مبتلا می شوند، بکشد و 302 نفر نیز علائم عفونت قبلی با تب لاسا، بیماری دیگری را نشان دادند. آنها خونریزی ویروسی را نشان دادند. حتی به نظر می رسید که یک مرد هم در معرض ماربورگ و هم ابولا قرار گرفته است.
اعتقاد بر این است که ویروس هایی که باعث ایجاد این آنتی بادی ها می شوند از حیوانات وحشی می آیند که به طور مرتب توسط شکارچیان و خانواده هایشان دستگیر، کشته و خورده می شوند.
شکارچیان حیوانات با خطرات آشکاری روبرو هستند و برای یافتن منابع غذایی جدید باید به عمق جنگل بروند. قرار گرفتن در معرض ویروس لزوماً همیشه به دلیل پاسخ ایمنی بدن منجر به عفونت نمی شود، و حتی اگر چنین شود، هیچ تضمینی وجود ندارد که یک شیوع بزرگ رخ دهد.
در واقع، مطالعه توسط Dr. بی حوصله که اکثریت قریب به اتفاق عوامل بیماری زا که به مردم بوولازو و روستاهای اطراف سرایت می کنند به جایی نمی رسند، نمی توانند با میزبان جدید سازگار شوند و می میرند. با این حال، هر چه بیشتر تاس بیندازید، احتمال تطبیق یکی از این عوامل بیماری‌زا و انتشار موفقیت‌آمیز بین افراد بیشتر می‌شود. در بدترین سناریو، این انتقال می تواند از کنترل خارج شود و منجر به یک اپیدمی بزرگ یا حتی یک بیماری همه گیر شود.
گینه قبلاً این وضعیت را تجربه کرده است. اپیدمی ابولا بین سالهای 2013 و 2016 در روستای نزدیک بوولازو پس از انتقال از خفاش به انسان رخ داد. عواقب آن وحشتناک بود: 11000 مرگ و نزدیک به 30000 عفونت و همچنین ویرانی گسترده اقتصادی.
این واقعیت که بسیاری از پاتوژن های شناخته شده و ناشناخته به گردش بی سر و صدا در جنگل های جنوب ادامه می دهند، نشان می دهد که خطر فاجعه بیولوژیکی از بین نرفته است. تجزیه و تحلیل خون شکارچیان غیرقانونی نشان می‌دهد که این تهدید به اشکال مختلفی وجود دارد، از ابولا و ماربوگ گرفته تا کروناویروس‌های مرموز که معمولاً با آسیا مرتبط هستند، که همچنان در بسیاری از کشورهای فقیر از تنوع زیستی و منابع قاره آفریقا تهدید هستند. و این فقط شامل گینه نمی شود.
از طریق کار مستمر دکتر. بور و دانشمندان دیگر، دانش ما از مجموعه بیماری‌زای طبیعت همچنان در حال رشد است. ما در حال شناسایی نقاط داغ بیشتر هستیم و درک بهتری از چگونگی وجود و تکامل پاتوژن های مختلف در طبیعت داریم. با این حال، هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری وجود دارد. به عنوان مثال، چه پاتوژن های دیگری در کمین شکارچیان هستند؟ و برای جلوگیری از حوادث نشت در آینده چه باید کرد؟
اینها سوالاتی است که دکتر بوره و تیمش باید قبل از وقوع مجدد یک فاجعه به این سوال پاسخ دهند.
شکارچیان حیواناتی مانند آهو، پرندگان، بزهای کوهی، مارها و حتی میمون ها را در جنگل های این منطقه شکار می کنند. سایر جوامع محلی به شکار منظم خفاش ها و پانگولین ها معروف هستند. پروفسور مایلز کارول، متخصص بیماری‌های عفونی در دانشگاه آکسفورد، می‌گوید این حیوانات مجموعه‌ای از «ویروس‌های عجیب و بسیار بیماری‌زا» را در خود جای داده‌اند که می‌توانند هر کسی را بیمار کرده و بکشند.
تخمین زده می شود که 1.6 میلیون ویروس ناشناخته در حیات وحش، پستانداران و پرندگان جهان کمین کرده اند که بیش از نیمی از آنها می توانند به انسان منتقل شوند، در حالی که جنگل های بارانی معمولی مانند گینه جنوبی حاوی مقدار غیرقابل تصوری از عوامل بیماری زا هستند. پروفسور کارول، رئیس سابق تحقیقات در پورتون داون، آزمایشگاه فوق سری علوم و دفاع بریتانیا، می‌گوید: «هرچه جنگل را بیشتر نابود کنید، بیماری بیشتر می‌شود.» این یک بازی اعداد است. این یک چشم انداز ترسناک است که با این واقعیت که مادر طبیعت دائماً ویروس های جدید ایجاد می کند ترسناک تر می شود.”
تجربه شکارچیان در Boulazo و روستاهای اطراف نشان می دهد که این عوامل بیماری زا در حال حاضر با انسان در تماس هستند.
پروفسور کارول می‌گوید: «علاوه بر تب ابولا، ماربورگ و لاسا، ما همچنین نمایه‌ای در خون آنها دیدیم که نشان می‌داد آنها به چیزی شبیه به ویروس MERS آلوده شده‌اند.
مرس اولین بار در سال 2012 در عربستان سعودی گزارش شد که باعث یک بیماری تنفسی با میزان مرگ و میر 35 درصدی شد و معمولاً توسط شتر منتقل می شد. چنین بیماری هایی در آفریقا رایج نیستند. سپس آنتی‌بادی‌های مرموز شبه کووید در شکارچیان کشف شده‌اند. در این موارد، Sars-CoV-2 به وضوح در آزمایش‌های آزمایشگاهی شناسایی شد، که نشان می‌دهد پاتوژن مسئول توسعه آنها دارای خواص مشابه با ویروس کووید-۱۹ است.
پروفسور کارول گفت: «آنچه در شکارچیان در گردش بود سویه Sars-Cov-2 نبود، اما مطمئناً یک ویروس متفاوت بود که ما هنوز درباره آن نمی‌دانیم. چه در جنوب گینه و چه در گوشه ای دورافتاده از آفریقا، انتقال این پاتوژن ها از حیوانات به انسان اغلب تحت مشاهده است. اینکه چگونه یک ویروس اصلی پس از آلوده کردن افراد جهش می‌یابد، برای توضیح علت آن بسیار مهم است.
پروفسور کارول گفت: «تنها اگر این جهش‌ها تأثیر مثبتی بر مناسب بودن ویروس در میزبان جدید داشته باشد، احتمالاً از فردی به فرد دیگر سرایت می‌کند و در نتیجه نگرانی‌های بیشتری ایجاد می‌کند.» با این حال، این رقص ظریف است، به ویژه برای کسانی که که خیلی نزدیک به طبیعت زندگی می کنند “کوچکترین اشتباه می تواند منجر به اختلال و ظهور یک بیماری کاملاً جدید شود که تمام ویژگی های لازم برای ایجاد ویرانگری را دارد.”
دکتر می‌گوید: «ما نمی‌دانیم چه زمانی، چه چیزی یا چقدر کشنده خواهد بود، شاید ابولای دیگر، ماربورگ یا یک بیماری کاملاً جدید. منفذ. ما نمی دانیم از کجا آمده است، گینه، سیرالئون یا جاهای دیگر. با این حال، این فقط به زمان وقوع آن بستگی دارد.»
در قسمتی از جنگل بوی تند، مرطوب و ترش به مشام می رسد. منشا بوی بد مدفوع خفاش و ادرار است. پایین‌تر نشانه‌هایی وجود دارد که نشان می‌دهد یک مار پیتون در جایی پایین کمین کرده است و گروه بزرگی از خفاش‌ها بالای سقف سنگی آویزان هستند. این یک دنیای زیرزمینی است که انسان ها به آن تعلق ندارند. با این حال، بسیاری از شکارچیان محلی به طور مرتب از چنین مناطقی دیدن می کنند و در هر سفر سلامتی و جان خود را به خطر می اندازند.
خفاش هایی که آنها شکار می کنند حامل تعدادی ویروس خطرناک برای انسان از جمله ابولا و ماربورگ هستند و به عنوان غذا خورده می شوند. “مامدی”، یکی از شکارچیان 33 ساله که در روستای مجاور کیلیما زندگی می کند، می گوید که گاهی اوقات موفق می شود یک بار در هفته یا یک بار در ماه یک خفاش را صید کند. او می افزاید: «وقتی خفاش را می گیریم، آن را در خورش می گذاریم و با برنج می خوریم.