در مژه های ما موجودات کوچکی زندگی می کنند، آیا باید نگران باشیم؟

در اینجا این سوال را از خود می پرسیم: آیا درست است که حشرات کوچک در مژه های ما زندگی می کنند؟ پاسخ علمی این است: بسیاری از حشرات کوچک روی صورت ما زندگی می کنند، از جمله در مژه های ما.

انگل Demodex یک کنه میکروسکوپی، ریز، سیگاری شکل، هشت پا و نیمه شفاف است که به طور طبیعی در فولیکول های مو و غدد چربی پوست انسان زندگی می کند. مقدار کمی از این انگل روی پوست بی ضرر و حتی مفید است زیرا از سلول های مرده پوست تغذیه می کند. با این حال، جمعیت بیش از حد Demodex می تواند منجر به مشکلات پوستی مانند آکنه، روزاسه، خارش، قرمزی و التهاب شود.

آنها می توانند بخزند، غذا بخورند و تخم بگذارند، و چون خیلی کوچک هستند، چندین تا از آنها می توانند روی سر سوزنی باشند بدون اینکه ما هرگز بدانیم آنها آنجا هستند.

همانطور که واشنگتن پست گزارش می دهد، “ملانی میسون”، استادیار بالینی اپتومتری در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، می گوید: “من همیشه به بیمارانم می گویم که ما هرگز تنها نیستیم”! هر چقدر هم که نگران کننده به نظر می رسد، نباید زیاد ما را نگران کند. این کنه ها بخشی از میکروبیوم طبیعی پوست ما هستند که شامل سایر میکروارگانیسم ها نیز می شود.

تحقیقات نشان می دهد که معمولاً سیستم ایمنی بدن ما با این کنه ها مبارزه می کند، اما گاهی اوقات می توانند علائم نگران کننده ای مانند قرمزی، التهاب و سوزش و همچنین مشکلات بینایی ایجاد کنند.

با این حال، کارشناسان می گویند در صورت بروز مشکلات، کنه ها یا کنه های عنکبوتی موجودات میکروسکوپی از خانواده بندپایان و عنکبوتی هستند که با درمان های ساده قابل کنترل هستند. الماس به همراه کنه ها در زیر گروه کنه ها قرار می گیرند. الماس ها از متنوع ترین و موفق ترین بی مهرگان جهان هستند.

کنه Demodex اغلب در دوران کودکی به بدن فرد منتقل می شود و عمدتاً از طریق تماس پوست به پوست به دیگران منتقل می شود. شیوع آن می تواند با افزایش سن افزایش یابد و طبق نتایج یک مطالعه، تقریباً 95 درصد افراد تا سن 72 سالگی به آن مبتلا می شوند.

دو گونه اصلی Demox معمولا در انسان یافت می شود: Demodex folliculorum که به طور معمول در فولیکول های مو از جمله مژه ها زندگی می کند و Demodex brevis که به طور معمول در غدد چربی و سلول های مرده پوست و همچنین سبوم یا یک ماده مومی تولید شده توسط غدد چربی زندگی می کند. . پوست انسان ترشحات را می خورد.

آنها همچنین می توانند در سایر نواحی صورت و به ندرت در سایر قسمت های بدن مانند کشاله ران دیده شوند. این کنه ها مشکلی ایجاد نمی کنند مگر اینکه تعادل بین آنها و سیستم ایمنی بدن ما نامتعادل شود و شروع به تکثیر و ایجاد علائم کنند.

به عنوان مثال، تجمع بیش از حد آنها در اطراف چشم باعث بلفاریت یا التهاب پلک ها به خصوص در لبه می شود، بیماری چشمی که با قرمزی، خارش، التهاب و در موارد بسیار نادر و شدید، التهاب محیطی قرنیه به نام کراتیت حاشیه ای مشخص می شود. ممکن است مرتبط باشد.

با این حال، ما هنوز کاملاً مشخص نیستیم که چه چیزی باعث رشد بیش از حد کنه در برخی افراد می‌شود و کدام یک اول اتفاق می‌افتد: رشد بیش از حد کنه یا بلفاریت.

ناتاشا هرتز، چشم پزشک و سخنگوی آکادمی چشم پزشکی آمریکا می گوید: تجمع بیش از حد آن در سایر قسمت های صورت با برخی از بیماری های پوستی شایع مانند روزاسه همراه است که جدی نیستند اما به شکل طولانی مدت ظاهر می شوند. شرایط پوستی مدت بثورات قرمز روی پیشانی، گونه ها و بینی ظاهر می شود.

افرادی که علائم چشمی مانند قرمزی، سوزش، لایه برداری و چسبندگی پلک دارند یا مشکلات بینایی دارند باید به چشم پزشک مراجعه کنند. افرادی که قرمزی صورت همراه با برآمدگی‌های متورم و پر از چرک و رگ‌های خونی ریز قابل مشاهده را تجربه می‌کنند، نشانه‌های آشکار روزاسه هستند و ممکن است نیاز به مشورت با متخصص پوست داشته باشند.

درمان ممکن است شامل اسکراب صورت (لایه برداری) و دستمال مرطوب با غلظت کم روغن درخت چای (استفاده از غلظت های بالا توصیه نمی شود زیرا غلظت های بالا می تواند برای چشم مضر باشد) و همچنین استفاده از قطره های چشمی دارویی برای فشار بیش از حد. روی ارگانیسم های اطراف چشم و حتی برخی از ضد انگلی ها و آنتی بیوتیک های مخصوص عفونت های صورت.

مسن می گوید: “هدف ما این نیست که آنها را به طور کامل ریشه کن کنیم.”