یک منتقد فرانسوی معتقد است که این سریال “در پایان شب” به جای اینکه مستقیماً با مشکل برخورد کند ، یک رویکرد ظریف تر را ترجیح می دهد.
Delrow Minesika ، نویسنده و منتقد فرانسوی که بیش از یک دهه از سریال ها و فیلم ها انتقاد و تجزیه و تحلیل کرده است ، در سریال ها و فیلم ها در سریال های سینمای انتقادی مجله فرانسوی بسیار انتقاد کرده است تا سریال “در پایان شب” توسط آیدا و آیدا آیدان را پرداخت کند.
او معتقد است که این سریال “در پایان شب” ، به دور از روایات دوگانه و سیاه و سفید ، پیچیدگی احساسات انسانی را تجزیه و تحلیل می کند ، از این طریق دیدگاه صمیمانه و عمیق انسانی از جدایی ارائه می دهد. در زیر یک انتقاد کامل از این منتقد فرانسوی برای سریال “در پایان شب” است: پس از سالها وضعیت اقتصادی مبهم ، این زوج سرانجام موفق به ایجاد آپارتمانی شدند که در حومه تهران خریداری کرده اند. انتظار می رفت این یک موفقیت مشترک تلقی شود ، اما متأسفانه بحران آغاز شد.
مشکلات مالی و تفاوت های عمیق بین زوج به تدریج منجر به تفاوت بین آنها شد و در نهایت منجر به جدایی شد. این سریال “در پایان شب” به این لحظه سرنوشت ساز و مهم متمرکز است ، نه به عنوان یک رویداد گذرا بلکه به عنوان یک فرآیند دردناک که در آن همه جزئیات مهم است.
از آنجایی که اقتصاد اغلب انتخاب های زندگی را دیکته می کند ، این سریال نگاهی واضح به تأثیر زندگی روزمره بر یک زن و شوهر دارد. این نه تنها فرسودگی احساساتی است که منجر به جدایی می شود ، بلکه فشارهای بیرونی نیز به خطر می افتد که در نهایت منجر به فداکاری و فداکاری می شود. نبود امکان حفظ ثبات در دنیای نامشخص درگیر است. شخصیت های قدیمی الگوهای ثابت نیستند و در تمام قسمت ها تکامل می یابند و نقص ها و امیدهایی را نشان می دهند که سفر آنها را تلخ تر می کند.
یکی یکی از نقاط قوت این کار ، ظرافت و کیفیت در دیالوگ های آن است. سریال “در پایان شب” به جای اینکه مستقیماً با مشکل روبرو شود ، یک رویکرد ظریف تر را ترجیح می دهد. هر گفت و گو بین شخصیت های اصلی کلمات سنگین کلمات را در رابطه با آنها دارد. دیالوگ ها با دقت طراحی شده اند ، هدفمند نیستند و به تثبیت سریال در یک واقعیت ملموس کمک می کنند. این نوشتار دقیق منجر به غرق شدن در داستان می شود ، جایی که هر کلمه ، هر نگاه ، معنای خاصی دارد.
بازیگران نقش اساسی در موفقیت این سریال دارند. پارسا پیروزفار و هودا زین آل آبیدین با نوعی محدودیت همراه هستند که نشان دهنده شدت کامل احساسات سرکوب شده است. صحنه های درگیری هرگز به افراط و تفریط نمی رسد ، و این اعتدال است که تعامل آنها را بسیار جذاب می کند. هماهنگی بین این دو بازیگر رابطه خود را با روابط خود برقرار می کند و سفر آنها را مؤثرتر می کند.
مناظر حومه شهر تهران نقش اساسی در فضای سریال عمومی دارند. جدای از هیجان مرکز شهر ، این چارچوب فضای میانی را به تصویر می کشد ، مکانی که نمادی از ثبات و ناامیدی است. فضا به خودی خود به یک عنصر داستان پردازی تبدیل می شود و به تدریج شخصیت ها را در یک روز به روز می کند که آنها را دور نگه می دارد. این نوع مناظر احساس حبس را تشدید می کند و بنابراین تأثیر برجسته ترین صحنه ها را دو برابر می کند.
این سریال به جای استفاده از یک رویکرد دیدنی ، سعی می کند جدایی را به عنوان یک فرآیند پیچیده به تصویر بکشد. این فقط یک کشف نیست ، بلکه زنجیره ای از وقایع ، آگاهی و تلاش برای نزدیک شدن است. این فرایند تدریجی و جامع هر یک از واقعیت آزار دهنده را امکان پذیر می کند ، بنابراین از میانبرهای داستانی مشترک در مسئله جدایی جلوگیری می کند. این سریال هنگام عبور از چارچوب ایران ، به موضوعات جهانی مانند مسئولیت ، چالش های بین خواسته های شخصی و تعهد به دیگری و چگونگی تأثیر جامعه بر روابط نزدیک می پردازد.
این سؤالات فراملی است و تأثیر داستان را افزایش می دهد. این سریال “در پایان شب” محدود به آداب و رسوم نیست ، اما می پرسد چه چیزی باعث شکل گیری یا جدایی یک زوج در این جهان می شود؟ از همان صحنه های ابتدایی ، این سریال فضایی صمیمی و سنگین را ایجاد می کند. صحنه مینیمالیستی ، همراه با یک عملکرد ساده اما مؤثر ، بلافاصله مخاطب را در داستان غوطه ور می کند. هدف این نیست که واکنش فوری و سریع در بیننده را تحریک کنیم بلکه احساس تدریجی تنش درونی ایجاد می کنیم.
این روش روایت باعث می شود این سریال بسیار چشمگیر تر شود و از هرگونه رقابت چشمگیر جلوگیری کند. سریال “در پایان شب” ، به دور از نمایش های ایده آل ، نگاهی خام به پویایی یک زن و شوهر در آستانه جدایی ارائه می دهد. این سریال جزئیات کوچک زندگی روزمره را برجسته می کند که منجر به نتیجه اجتناب ناپذیر می شود. آنچه می تواند فقط یک تراژدی زناشویی باشد ، به یک مطالعه دقیق از مکانیسم های روابط انسانی تبدیل می شود. اعتدال در رفتار ، کل کار اصالت را که نیاز به توجه دارد ، می بخشد.
فراتر از سرگرمی های صرف ، این قسمت های اولیه سؤالاتی را در مورد معنی ساختمان و حفظ یک رابطه طولانی مدت ایجاد می کنند. این سریال با نگاهی دقیق فرهنگی به موضوعاتی که در هر زمینه ای قابل لمس است ، می پردازد: چگونه با مصالحه تحمیل شده به یک زندگی مشترک روبرو شویم؟ تا چه اندازه می توان خواسته های فردی را برای حفظ رابطه قربانی کرد؟ “در پایان شب” با این شروع قوی ، یک بستر محکم برای داستان فراهم کرد. تنش های ایجاد شده ، سؤالات باقیمانده و پیچیدگی شخصیت ها یک روند داستانی از ظرافت را گزارش می کنند.
اگر قسمت های اولیه با دقت خود جذب می شوند ، تماشای چگونگی پیشرفت داستان و ابعاد جدید شخصیت ها جذاب خواهد بود. این سریال با جلوگیری از ترفندهای فیلمنامه و تکیه بر یک رویکرد تمیز و ساده ، احساس عمیقی ایجاد می کند. این توانایی برای پرداختن به یک مسئله جهانی با چنین دقت ، تأثیر آن را تقویت می کند و کشف آن را ضروری می کند.
منبع: فیلم خالص