به گزارش مگتو، چنین چیزی ممکن است سوالی پیش پا افتاده به نظر برسد، اما پاسخ آن پیامدهای ژئوپلیتیکی قابل توجهی دارد که آن را به موضوعی حساس تبدیل می کند.
دریای خزر در نقطه ای بین اروپا و آسیا قرار دارد و دارای چندین کشور از جمله آذربایجان، ایران، قزاقستان، روسیه و ترکمنستان است. طول آن تا 1200 کیلومتر و عرض آن تا 435 کیلومتر برآورد شده است.
سطح دریای خزر حدود 28 متر زیر سطح دریای آزاد قرار دارد و مساحت کل آن 420 هزار کیلومتر مربع است که مساحتی به وسعت ژاپن است.
به گزارش یورونیوز، دریای خزر در منابع یونانی و ایرانی باستان به دلیل حجم بسیار زیاد آب «اقیانوس» نامیده می شود. این استدلال با این واقعیت تأیید می شود که آب خزر از شوری بالایی برخوردار است، اگرچه این پدیده در جنوب بیشتر از شمال رخ می دهد، زیرا در مناطق شمالی به دلیل آب شیرین وارد شده از ولگا شوری کمتر است.
علاوه بر این، هر چه بیشتر به سمت جنوب حرکت کنید، عمق آب افزایش می یابد. در نواحی شمالی عمق آب به حدود 5 تا 6 متر می رسد، اما در جنوب عمق آب تا هزار متر می رسد. این ویژگی ها ممکن است این تصور را ایجاد کند که ما قطعاً یک دریا را توصیف می کنیم، اما در این مورد واقعاً یک مورد پیچیده است.
دریای خزر ویژگی های منحصر به فردی دارد که ما را کمی از دریا دور می کند. اولین جمله ساده این است که دریای خزر کاملاً و حتی بسیار محصور در خشکی است. تنها راه دسترسی به آب از ولگا است که از روسیه می گذرد و همچنین کانال هایی که آن را به دریای سیاه، دریای بالتیک و دریای آزوف متصل می کند.
دریای خزر اگرچه شوری بالایی دارد اما این نمک را از دریای آزاد دریافت نمی کند و در واقع از آب شیرین چندین رودخانه غیر از ولگا از جمله رودخانه های اورال و کورا تغذیه می شود. تقریباً 130 رودخانه به این دریا می ریزد که بیشتر آنها از شمال غربی به دریا می ریزند. بزرگترین رودخانه ولگا است که هر سال به طور متوسط 241 کیلومتر مکعب آب به دریای خزر می آورد. رودخانه های کورا 13، اترک 8.5، اورال 8.1 و سولاک سالانه 4 کیلومتر مکعب آب وارد دریای خزر می کنند.
با وجود ورود مداوم آب شیرین، شوری در دریای خزر به طور متوسط حدود 12 قسمت در هزار (ppt) است. این بدان معناست که مقدار آب نمک بیشتر از آب شیرین است، اما بسیار کمتر از یک دریای معمولی است (که معمولاً دارای شوری حدود 35 ppt است).
این ویژگی های منحصر به فرد دریای خزر را به زیستگاه گونه های مختلفی تبدیل کرده است که با شرایط شوری آن سازگار شده اند. این شامل ماهیان خاویاری خزر می شود که تخم های آن خاویار خوراکی محبوب را تشکیل می دهند. همچنین فوک خزری با ظاهر منحصربه‌فردش وجود دارد که تنها در نزدیکی این آب‌ها یافت می‌شود و کوچک‌ترین عضو خانواده فوک‌های بی‌گوش است.
با این حال، دریای خزر با آلودگی و صید بی رویه تهدید می شود و دقیقاً به همین دلیل است که بحث تعریف مطرح می شود.
از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991، دریای خزر به دلیل ذخایر نفت و گاز در دریای خزر و اطراف آن به یک موضوع ژئوپلیتیکی کلیدی برای کشورهای اطراف تبدیل شده است. در هر یک از کشورهای همسایه اختلافات داخلی بر سر آب های سرزمینی و استفاده از منابع انرژی وجود داشت که همگی به آسیب های زیست محیطی منجر شد.
هر کشوری مبالغ قابل توجهی را برای بهره برداری از منابع طبیعی منطقه و دستیابی به اهداف اقتصادی خود سرمایه گذاری کرده است. در عین حال، جوامع محلی ماهیگیری و صنعت گردشگری به تجارت و فعالیت در این آب ها ادامه می دهند که ضمن حمایت از معیشت ساکنان محلی، آسیب های زیست محیطی در دریای خزر را نیز به دنبال داشته است.
بنابراین این سوال که دریای خزر دریا است یا دریاچه حائز اهمیت است. فقدان یک توافقنامه رسمی بین المللی منجر به فشار و تهدید قدرت های بزرگتر برای جایگزینی قوانین بین المللی شده است.
با تعریف دریای خزر به عنوان دریای مشروع، می توان از آب های آن تحت همان اسناد بین المللی حفاظت از اقیانوس ها و اکوسیستم های آبی جهان محافظت کرد.
۵۸۵۸