طبق گزارشی که به صورت آنلاین منتشر شده است، چرخ مخروطی (Conus geographus) یک شکارچی معمولی نیست. این هیولا به جای استفاده از نیروی وحشیانه برای گرفتن طعمه خود، از روشی یواشکی استفاده می کند، ترکیبی از سموم که عملکرد بدن قربانیان را مختل می کند و آنها را درمانده و خوراکی می کند. اما در این ترکیب مرگبار، ماده خارق‌العاده‌ای نهفته است که از هورمون انسانی تقلید می‌کند و این پتانسیل را دارد که منجر به داروهای جدید شود.
به گزارش ایسنا، دانشمندان دانشگاه یوتا و همکاران بین المللی خود با انتشار کار خود در مجله Nature Communications، عنصری را در زهر حلزون مانند سوماتوستاتین، هورمون انسانی که مسئول تنظیم قند خون است، شناسایی کردند. فرآیندهای بدن، اعمال نکته واقعا شگفت انگیز این است که این سم تولید شده توسط حلزون، معروف به کنسوماتین، نه تنها هورمون را تقلید می کند، بلکه از نظر ثبات و ویژگی از آن پیشی می گیرد و آن را به گزینه ای عالی برای داروسازی تبدیل می کند.
چگونه یک سم کشنده می تواند به یک داروی نجات دهنده تبدیل شود؟
در انسان، سوماتواستاتین به عنوان یک نوع تنظیم کننده اصلی عمل می کند و سطح قند خون، هورمون ها و سایر مولکول های حیاتی را از کنترل خارج می کند. با این حال، Consumatin، نسخه حلزونی این هورمون، مزایای منحصر به فردی دارد. برخلاف سوماتواستاتین انسانی که با انواع پروتئین ها در بدن تعامل دارد، مصرف کنسوماتین فقط پروتئین خاصی را با دقت بالا هدف قرار می دهد. این هدف گیری دقیق به این معنی است که مصرف کنسوماتین به طور بالقوه می تواند برای تنظیم سطح قند خون و هورمون با عوارض جانبی کمتری نسبت به داروهای موجود استفاده شود.
Consumatin همچنین پایدارتر از هورمون انسانی است و به دلیل وجود یک اسید آمینه غیرمعمول در بدن ماندگاری بیشتری دارد که آن را در برابر تخریب مقاوم می کند. برای محققان دارو، این ویژگی یک معدن طلا است زیرا می تواند منجر به توسعه داروهایی شود که مزایای طولانی تری را برای بیماران فراهم می کند، دفعات مصرف دارو را کاهش می دهد و نتایج کلی درمان را بهبود می بخشد.
در حالی که ممکن است نگاه کردن به سم برای الهام گرفتن در تولید دارو غیرعادی به نظر برسد، اما ثابت شده است که این رویکرد فوق‌العاده سازنده است. دکتر، دانشیار بیوشیمی در دانشگاه یوتا و نویسنده اصلی این مطالعه. همانطور که هلنا صفوی توضیح می دهد، حیوانات سمی مانند حلزون های مخروطی میلیون ها سال را صرف تنظیم سموم خود برای هدف قرار دادن مولکول های خاص در طعمه خود کرده اند. این دقت تکاملی دقیقاً همان چیزی است که این سموم را در جستجوی داروهای جدید بسیار ارزشمند می کند.
کنسوماتین در محیط طبیعی خود با سم انسولین مانند دیگری در زهر حلزون مخروط کار می کند تا قند خون طعمه حلزون را تا حد زیادی کاهش دهد. این باعث می شود ماهی در حالت تقریبا کما قرار گیرد و قادر به فرار از چنگال مرگبار حلزون نیست. محققان بر این باورند که با مطالعه مصرف کنسوماتین و شریک انسولین مانند آن، ممکن است راه های جدیدی برای کنترل سطح قند خون در انسان کشف کنند که به طور بالقوه منجر به درمان های بهتر برای دیابت می شود.
حتی هیجان انگیزتر این احتمال وجود دارد که زهر حلزون مخروط حاوی سموم اضافی و هنوز کشف نشده باشد که قند خون را نیز تنظیم می کند. این مولکول های کشف نشده می توانند راه را برای نسل جدیدی از داروهای دیابت هموار کنند و میلیون ها نفر را در سراسر جهان امیدوار کنند.
5455