دراز کشیدن پس از مصرف این داروها خطرناک است!

برخی از داروها می توانند پوشش مری را بدتر یا حتی به آن آسیب برسانند. این داروها شامل آنتی بیوتیک های خاص، آسپرین، بیس فسفونات ها، مکمل های پتاسیم یا آهن و کینیدین هستند. در نتیجه، برخی از افراد ممکن است عوارض جانبی مانند سوزش سر دل، سوء هاضمه، درد قفسه سینه یا مشکل در بلع را تجربه کنند. علائم سوزش سر دل ممکن است بدتر شود، به خصوص اگر فرد پس از مصرف این داروها دراز بکشد. در موارد شدیدتر، آنتی بیوتیکی به نام کلیندامایسین می تواند با ماندن طولانی مدت در مری باعث ایجاد زخم شود.

این به این دلیل است که زمان بیشتری طول می کشد تا دارو در هنگام دراز کشیدن از مری و معده عبور کند. هر چه قرص بیشتر در مری بماند، پوشش مری ما در معرض مواد شیمیایی بیشتری قرار می گیرد.

تجزیه اکثر داروها زمان می برد زیرا مواد شیمیایی قبل از ورود به جریان خون توسط اندام های مختلف پردازش می شوند. با این حال، مدت زمانی که طول می کشد تا یک دارو تجزیه شود به سن، وزن، استرس، سطح ورزش، یا اینکه داروی دیگری مصرف می کنیم نیز به عوامل دیگری بستگی دارد. به طور کلی، برای اکثر داروها، این فرآیند حدود 30 دقیقه طول می کشد و در این مرحله است که می توانیم اثرات آن را احساس کنیم. با این حال، همانطور که قبلا ذکر شد، نحوه مصرف این داروها می تواند بر زمان جذب تأثیر بگذارد.

در کدام حالت از بدن دارو سریعتر جذب می شود؟

نتایج تحقیقات منتشر شده در سال 2022 در مجله Physics of Fluids نشان داد که وضعیت بدن می تواند تا 83 درصد بر جذب دارو تأثیر بگذارد. هنگامی که قرص بلعیده می شود و در معده قرار می گیرد، هر چه به قسمت پایین معده نزدیک تر باشد، احتمال ته نشین شدن آن در روده کوچک و ورود به جریان خون بیشتر می شود. محققان با استفاده از مدل‌های آزمایشگاهی، چهار موقعیت مختلف معده را آزمایش کردند تا دریابند کدام قرص‌ها به انتهای معده نزدیک‌تر می‌شوند. وضعیت های آزمایش شده شامل دراز کشیدن به پهلوی راست، دراز کشیدن به پهلوی چپ، دراز کشیدن به پهلوی راست و دراز کشیدن به پشت و همچنین ایستادن بود. هنگامی که شرکت کنندگان در مطالعه هنگام مصرف دارو به پشت دراز می کشیدند، قرص ها بیشتر در معده قرار می گرفتند که منجر به سومین طولانی ترین زمان جذب از چهار موقعیت شد.

از سوی دیگر، نتایج تحقیق همچنین نشان داد که به نظر نمی‌رسد همه وضعیت‌های دراز کشیدن زمان جذب دارو را کوتاه کنند. در حالی که موقعیت مرتبط با طولانی‌ترین زمان جذب، خوابیدن به پهلوی چپ بود، خوابیدن به پهلوی راست در حین مصرف دارو منجر به سریع‌ترین زمان جذب می‌شود زیرا قرص را نزدیک‌ترین نقطه به پایین معده قرار می‌دهد. به عنوان مثال، محققان دریافتند که اگر فردی به پهلوی چپ خود دراز بکشد، حل شدن دارو ممکن است بیش از یک ساعت و نیم طول بکشد، اما اگر فردی به پهلوی راست دراز بکشد، ممکن است 10 دقیقه طول بکشد.

اگرچه زمان جذب آهسته عاملی است که باید در نظر گرفته شود، اما دراز کشیدن پس از مصرف دارو توصیه نمی شود، به خصوص برای داروهایی که ممکن است مری را تحریک کنند، مانند: ب. موارد ذکر شده در بالا. در عوض، افراد باید پس از مصرف آنتی بیوتیک هایی مانند کلیندامایسین، حدود 10 تا 30 دقیقه از دراز کشیدن خودداری کنند. برای سایر آنتی بیوتیک ها (به عنوان مثال، تتراسایکلین ها)، آسپرین، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، بیس فسفونات ها، کینیدین و مکمل های آهن یا پتاسیم، بیماران باید حتی بیشتر از 30 دقیقه (تا یک ساعت) قبل از دراز کشیدن صبر کنند. در نهایت، مهم است که به یاد داشته باشید که همیشه دارو را با مایعات فراوان مصرف کنید.

چرا بعد از مصرف آنتی بیوتیک نباید دراز کشید؟

پس از مصرف آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند کلیندامایسین، باید از دراز کشیدن خودداری کنید، زیرا این امر می‌تواند زمان انتقال دارو از مری به معده را کوتاه کند و به طور بالقوه باعث تحریک مری شود. در برخی موارد، آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند کلیندامایسین با تحریک و التهاب مری (ازوفاژیت) و زخم‌های مری همراه است. تصور می‌شود که تحریک مری مرتبط با داروهایی مانند کلیندامایسین به دلیل باقی ماندن طولانی مدت دارو در مری و ترشح مواد شیمیایی که به پوشش مری آسیب می‌رساند، ایجاد می‌شود. دراز کشیدن بلافاصله پس از قورت دادن یک قرص یا دراز کشیدن هنگام قورت دادن یک قرص عاملی است که ممکن است با طولانی کردن مدت زمان عبور دارو از مری، خطر تحریک را افزایش دهد. نوشیدن کم یا عدم نوشیدن آب در حین بلعیدن قرص عامل دیگری است که می تواند سرعت انتشار دارو از طریق مری را کاهش داده و احتمال تحریک را افزایش دهد.

برای جلوگیری از تحریک مری، سعی کنید حداقل 10 تا 30 دقیقه پس از مصرف آن به حالت عمودی بمانید و قرص را با یک لیوان پر آب قورت دهید. بسیاری از داروهای رایج دیگر مانند داکسی سایکلین، تتراسایکلین بیس فسفونات ها مانند آلندرونات، ویتامین C (اسید اسکوربیک)، آهن (سولفات آهن) و پتاسیم (کلرید پتاسیم) می توانند عوارض جانبی مشابهی ایجاد کنند.

اگر دارو را قورت دهید چه اتفاقی می افتد؟

هنگامی که یک قرص یا کپسول را قورت می دهید، قرص یا کپسول از گلوی شما به معده شما می رود. در آنجا، یک قرص یا کپسول متورم و متلاشی کننده باز می شود، سپس دارو اجازه می دهد تا حل شود و در بدن شما جذب شود. جذب بیشتر داروها تا زمانی که به روده کوچک نرسند شروع نمی شود. با این حال، برخی از داروها مانند آسپرین به دلیل محیط اسیدی، بیشتر در معده جذب می شوند.

تعدادی از عوامل دیگر نیز می توانند بر محل و روش مصرف دارو تأثیر بگذارند. این موارد شامل سرعت تجزیه قرص برای آزاد شدن دارو، سرعت حرکت محتویات بلعیده شده از معده به روده کوچک، میزان غذا و نوشیدنی مصرف شده قبل از مصرف دارو و میزان آسان جذب دارو از طریق پوشش روده است. .

سایر داروهای قلبی مانند دیورتیک ها نیز می توانند باعث سرگیجه شوند. اگرچه معمولاً در شرایط خاص نیازی به مصرف این داروها نیست، اما اگر احساس سرگیجه می‌کنید، بهتر است بنشینید یا دراز بکشید و مطمئن شوید که می‌توانید پس از آن به آرامی بایستید.

داروهایی نیز وجود دارند که می توانند باعث خواب آلودگی یا سرگیجه شما شوند، از جمله مسکن های قوی، قرص های خواب آور، برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان صرع یا داروهایی که برای درمان برخی بیماری های روانی مانند اضطراب یا اسکیزوفرنی استفاده می شوند. این داروها را می توان در هر شرایطی مصرف کرد، اما در صورت احساس سرگیجه یا خواب آلودگی، دراز کشیدن ممکن است کمک کننده باشد.