خوردن خیار می تواند منبع خوبی برای آب برای بدن باشد، زیرا اگرچه یک فرد بالغ به طور متوسط به حدود 3 لیتر (12 لیوان) آب در روز نیاز دارد، اما حدود یک چهارم این آب از غذا تامین می شود.
خوردن خیار می تواند به حفظ سلامت روده، جلوگیری از یبوست و جلوگیری از تشکیل سنگ کلیه با تامین مایعات کافی بدن کمک کند. خیار سرشار از مواد معدنی و ویتامین است، بنابراین یک فنجان برش های خیار می تواند حدود 15 تا 20 درصد از نیاز روزانه به ویتامین K را تامین کند، که برای لخته شدن خون طبیعی و سلامت استخوان ها ضروری است (ویتامین K مانند ویتامین D در جذب کلسیم از روده‌ها نقش دارد). برای همین است که افرادی که نوع داروی رقیق‌کننده خون یا ضد انعقاد ازجمله وارفارین (کومادین) مصرف می‌کنند، نباید به‌یک‌باره بدون مشورت با پزشکشان میزان مصرف خیارشان را افزایش دهند.
خیار همچنین حاوی ویتامین های B و C و همچنین مواد معدنی مانند مس، فسفر، پتاسیم و منیزیم است.
یک لیوان 150 گرمی خیار پوست کنده تقریباً 200 میلی گرم پتاسیم و 17 میلی گرم منیزیم دارد. توصیه روزانه برای بزرگسالان دریافت حدود 4700 میلی گرم پتاسیم و حدود 300 تا 400 میلی گرم منیزیم از غذا است.
کاهش مصرف سدیم (نمک) و افزایش میزان پتاسیم موجود در غذاها از فشار خون بالا جلوگیری می کند. خوردن مقادیر زیاد خیار به ندرت باعث مشکلات جدی می شود، اما از آنجایی که خیار حاوی مقادیر زیادی فیبر غذایی است، خوردن بیش از حد ممکن است باعث گاز زیاد، آروغ زدن، حرکات نامنظم روده، اسهال یا درد شکم شود. مقدار بالای فیبر غذایی موجود در خیار از سرطان روده بزرگ نیز جلوگیری می کند.
مجموعه ای از ترکیبات شیمیایی به نام کوکوربیتاسین که به مقدار زیاد در خیار یافت می شود نیز ممکن است در این علائم گوارشی نقش داشته باشد. این مواد تلخی که با خوردن ته گیاه خیار می توانید طعم آن ها را بچشید در واقع مجموعه ای منحصربفرد از فرمون های گیاهی (مواد دفاعی گیاهی) هستند که در برخی مطالعات خاصیت ضد سرطانی نشان داده و از تکثیر خیار جلوگیری می کنند. سلول های سرطانی.
برخی از کدوها برای انسان سمی هستند، بنابراین خوردن کدو تنبل حاوی مقادیر زیادی از این مواد شیمیایی می تواند برخی افراد را بیمار کند. با این حال، مقدار اوریون در خیار به اندازه ای نیست که مسمومیت ایجاد کند.
منبع: سلامت نیوز