تحقیقات نشان می‌دهد که افزایش ۶ ساعت یا بیشتر بی‌تحرکی در اوقات فراغت در روز می‌تواند خطر فیبروم رحم را قبل از یائسگی دو برابر کند. نتایج نشان می دهد که خطر این رشدهای رحمی خوش خیم اما بالقوه بزرگ و دردناک با مدت زمانی که در طول روز صرف نشستن یا دراز کشیدن می شود افزایش می یابد.
به گفته محققان، فیبروم رحم شایع ترین تومور خوش خیم در زنان در سنین باروری است که شیوع آن بین 4.5 تا 69 درصد است. این توده ها ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند اما ممکن است با خونریزی غیر طبیعی، درد لگن و شکم و ناباروری همراه باشند.
فقدان ورزش با تومورهایی مانند سرطان آندومتر، تخمدان و سینه مرتبط است که به هورمون زنانه استروژن متکی هستند و فیبروم های رحمی توسط استروژن تغذیه می شوند. بنابراین محققان می خواستند دریابند که آیا ممکن است بین سطوح بالای بی تحرکی در اوقات فراغت و خطر فیبروم رحم ارتباطی وجود داشته باشد یا خیر.
آنها از مطالعه بر روی گروه یوننان، تحقیق گروهی چند قومیتی چین استفاده کردند، یک مطالعه آینده نگر مبتنی بر جامعه در جنوب غربی چین که شامل 99556 شرکت کننده از پنج استان بود. نمونه نهایی این مطالعه شامل 6623 زن 30 تا 55 ساله بود که هنوز یائسگی را طی نکرده بودند.
اطلاعات اولیه در مورد هر زن جمع آوری شد. این اطلاعات شامل تاریخچه قاعدگی یا باروری، تعداد فرزندان و سن در اولین تولد، استفاده از وسایل پیشگیری از بارداری، اوقات فراغت بی تحرک، فعالیت بدنی، رژیم غذایی، قد و وزن بود. میانگین سن قاعدگی و اولین تولد به ترتیب 16 تا 13 و 20 تا 24 سال بود و حدود 84 درصد از این افراد بیش از دو فرزند داشتند.
رفتار بی تحرک به عنوان 1.5 یا کمتر معادل متابولیک در هنگام نشستن یا دراز کشیدن طبقه بندی شد. معادل متابولیک نشان می دهد که در هر ساعت فعالیت بدنی چه مقدار انرژی بر حسب کالری مصرف می شود.
لازم به ذکر است که معادل متابولیک یک مقیاس فیزیولوژیکی است که مصرف انرژی مرتبط با فعالیت های بدنی را بیان می کند و نسبتی از نرخ متابولیک (و در نتیجه مصرف انرژی) را در طول یک فعالیت فیزیکی معین در مقایسه با نسبت متابولیک مرجع نشان می دهد.
از شرکت‌کنندگان خواسته شد تا گزارش دهند که چقدر زمان صرف بازی‌های رومیزی، تماشای صفحه نمایش، خواندن، بافتن و سایر فعالیت‌های مشابه می‌کنند و سپس به چهار گروه اوقات فراغت بی‌تحرک تقسیم شدند: کمتر از دو ساعت در روز، دو تا 3.99 ساعت در روز، چهار تا 5.99 ساعت در روز و 6 ساعت یا بیشتر در روز تقسیم شد.
حدود 6 نفر از هر 10 زن (61 درصد) 2 تا 3.99 ساعت وقت آزاد در روز داشتند. در مجموع 562 زن (8.5%) فیبروم رحمی داشتند که شیوع آن با افزایش سن افزایش می یابد. این میزان در افراد 50 ساله و بالاتر (2.5 برابر) بیشتر بود.
وزن (شاخص توده بدنی)، تعداد تولدهای زنده (بیش از دو)، وضعیت قاعدگی، زمان از آخرین تولد زنده (13 تا 17 سال بعد)، فعالیت بدنی و اوقات فراغت کم تحرک، همگی با فیبروم رحم مرتبط هستند، اما به ویژه با اوقات فراغت هر چه بیشتر بی تحرک باشید، احتمال ابتلا به فیبروم رحمی بیشتر می شود. پس از تعدیل عوامل مخدوش کننده بالقوه، زمان فراغت بی تحرک 6 ساعت یا بیشتر در روز با خطر دو برابر زنانی که کمتر از دو ساعت اوقات فراغت بی تحرک داشتند، همراه بود.
در حالی که اوقات فراغت بی تحرک با شیوع فیبروم در زنان یائسه مرتبط نبود، اما با شیوع فیبروم در زنان یائسه مرتبط بود. این خطر در بین افرادی که شش ساعت یا بیشتر در روز اوقات فراغت داشتند، پنج برابر بیشتر از افرادی بود که کمتر از دو ساعت زمان بی تحرک داشتند.
این یک مطالعه مشاهده ای است و بنابراین نمی تواند عوامل علّی را تعیین کند. محققان خاطرنشان کردند که این مطالعه برای بسیاری از عوامل بر قضاوت ذهنی تکیه دارد.
با این حال، به گفته محققان، توضیح احتمالی برای ارتباط مشاهده شده می تواند این باشد که رفتار کم تحرک با چاقی مرتبط است، که یک عامل خطر برای فیبروم رحم است. هم کم تحرکی و هم چاقی باعث افزایش سطح استروژن در بدن می شود. سایر توضیحات احتمالی شامل ارتباط شناخته شده بین کمبود ورزش و اختلالات متابولیک، التهاب مزمن و کمبود ویتامین D است.
آنها نتیجه گرفتند: این مطالعه مقطعی بر اساس یک جمعیت طبیعی نشان داد که اوقات فراغت بی تحرک با فیبروم های رحمی همبستگی خطی مثبتی دارد که نشان می دهد این ممکن است یک عامل خطر مستقل باشد.
نتایج این تحقیق در مجله دسترسی آزاد BMJ Open منتشر شد.