با تأیید خبر درگذشت خسرو حسن‌زاده، هنرمند نقاش، هیأت مدیره انجمن هنرمندان نقاش ایران پیامی تسلیت منتشر کرد. در این پیام آمده است:
«با احساس تأسف، غم و شوک عمیق باخبر شدیم که هنرمند نقاش بزرگ و عضوی گرانقدر از انجمن هنرمندان نقاش ایران، جناب آقای خسرو حسن‌زاده، به دست سازنده‌یکه دنیا وداع گفتند. انجمن هنرمندان نقاش ایران در این لحظه سخت و سوگوارانه، فقدان این هنرمند استثنایی را به جامعه هنری ایران، اعضای گرامی انجمن هنرمندان نقاش ایران و خانواده‌ی محترم ایشان تسلیت عرض می‌نماید.»
خسرو حسن‌زاده، هنرمند معاصر، در سال ۱۳۴۲ در تهران به دنیا آمد. او در طول کودکی و نوجوانی با شرایط دشواری مواجه شد و در ساعت‌های آزاد خود، به نقاشی مشغول بود. پس از آن، او در مجتمع دانشگاهی هنر تهران رشته نقاشی و در دانشگاه آزاد ادبیات فارسی را تحصیل کرد. در دهه ۱۳۶۰، تحت هدایت آیدین آغداشلو، به فراگیری نقاشی پرداخت.
موضوعات آثار خسرو حسن‌زاده به طور عمده مسائلی بودند که با زندگی روزمره و حساسیت‌های اکثریت مردم ایران در ارتباط بود. او در آثار خود به موضوعاتی مانند جنگ، خانواده، زنان، قهرمانان، ستارگان و صورت‌های محبوب، ورزش‌ها و سنت‌های مردمی، رابطه جامعه ایران با غرب و مسائلی از این دست پرداخت. به همین دلیل، او خود را “هنرمند مردم” می‌نامید.
خسرو حسن‌زاده، علاقه زیادی به هنرآفرینی در قالب‌های مختلف و استفاده از مصالح متنوع و ترکیب مصالح مختلف دارد. او برای خلق آثار خود از چاپ سیلک‌اسکرین استفاده می‌کند و در این زمینه مهارت حرفه‌ای دارد. بسیاری از آثار وی بر پایه چاپ سیلک‌اسکرین ساخته می‌شوند. همچنین، او از کاشی نیز استفاده می‌کند و با ترکیب آن با چاپ سیلک و لعابکاری، به بیان هنری تازه‌ای دست یافته است. این ترکیب مصالح و فنون مختلف، به آثار وی جلوه‌ای منحصر به فرد و خلاقانه می‌بخشد.
گزیده‌ای از آثار خسرو حسن‌زاده، از دهه ۱۳۷۰ به بعد، در سال ۱۳۹۷ در گالری ایرانشهر به نمایش گذاشته شد. این نمایش شامل مجموعه‌های مختلفی از آثار او بود که شامل «یادداشت‌های جنگ»، «تروریست»، «یا علی مدد» و «پهلوانان» و غیره بود. این مرور بر آثار در تلاش بود تا جدیدترین مجموعه آثار حسن‌زاده به نام «وارهول نجاتم داد» را به نمایش بگذارد. همچنین، در سال ۱۴۰۱، او نمایشگاهی به نام «بازگشت رضا موتوری» را در گالری ایرانشهر برگزار کرد.