هنری کیسینجر، یکی از مهمترین و بحثبرانگیزترین دیپلماتهای آمریکایی قرن بیستم، در 100 سالگی درگذشت. او در دوران ریاست جمهوری ریچارد نیکسون و جرالد فورد به عنوان وزیر امور خارجه و مشاور امنیت ملی ایالات متحده خدمت کرد و حتی پس از ترک دولت آمریکا در سال 1977، نظرات او همچنان در سیاست خارجی آمریکا مهم تلقی می شد.
کیسینجر را معمار سیاست خارجی آمریکا در قرن اخیر و یکی از بنیانگذاران اصلی ماشین جنگی آمریکا می دانند. او به خاطر ایفای نقش در بمباران کامبوج در طول جنگ ویتنام، حمایت از نسل کشی پاکستان در بنگلادش، چراغ سبز نشان دادن دیکتاتوری آرژانتین در “جنگ کثیف” علیه مخالفان رژیم وقت، و کودتا علیه رژیم سپس در سال 1973 برای حمایت از رئیس جمهور منتخب شیلی، سالوادور آلنده.
جلال آل احمد نویسنده شهیر ایرانی و نویسنده آثاری چون «غرب زادگی»، «خسی در میقات»، «مدیر مدرسه»، «از دردی که می کشیم» و کتاب های مختلف داستان، ترجمه و سفرنامه است. . در سال 1956 یعنی سال 1344 میلادی، آل احمد برای شرکت در یک سمینار بین المللی به دانشگاه هاروارد سفری دو ماهه کرد.
به گفته جلال آل احمد، دانشگاه هاروارد از سال 1951 هر تابستان سمینار بین المللی برگزار می کند و برای چند هفته از نویسندگان و اندیشمندان از نژادها، فرهنگ ها و ملیت های مختلف به این دانشگاه دعوت می کند و به قول جلال: «به قصد کسب برای شناختن … برای آشنایی روشنفکران جهان با سبک زندگی و تفکر آمریکایی. درست مثل همه مبادلات دیگری که در سال های پس از جنگ جهانی دوم مد شدند. نمک زدن و ایجاد تعهد و اینها. حب القلوب و موارد دیگر.
آل احمد در سال 1344 به این سمینار دعوت شد و کتاب سفر به آمریکا خاطراتی از سفر او به آمریکا است که حاوی نکات جالبی درباره فضای آمریکا در دهه 1960 و همچنین وضعیت سیاه پوستان در آن کشور است. هنری کیسینجر بین سالهای 1951 تا 1971 مدیر سمینارهای بینالمللی دانشگاه هاروارد بود و جلال چندین بار در کتاب سفر آمریکاییاش به برخورد با فردی که مشاور امنیت ملی و چند سال بعد وزیر امور خارجه آمریکا شد اشاره میکند.
وی در بخشی از این کتاب که مطالعه آن را به خوانندگان توصیه میکنیم، پس از شنیدن سخنان برخی از شخصیتهای آمریکایی میگوید: «امروز متوجه شدم که این نوع سخنرانان و سخنرانیها بیشتر در خدمت مسمومیت هستند. روشنفکران جهان در هاروارد را با آمریکا مقایسه کنید. اکنون به وضوح می بینم که امکانات و سازمان های شرکت کار خود را انجام می دهند، اما فقط برای خاموش کردن صداها و بستن آسیب پذیری امنیتی شناخته شده. به آدم قلابی مثل کیسینجر هم پول می دهند. شان آیریش (یکی از مدعوین این سمینار) اشاره کرد که کوافمن، که برنامه آموزشی را ایجاد کرد، از کیسینجر خواسته بود در این گردهمایی سخنرانی کند، نورمن میلر. کیسینجر پرسید: موافق یا مخالف؟ جنایتکاران روشنفکر جهان را در اینجا جمع کنیم و به آنها نشان دهیم که اگرچه ما آزادی می خواهیم و علیه جنگ صحبت می کنیم، اما آنها آگاه نیستند که جنگ را تعمید می دهند.
نورمن میلر نویسنده مشهور و صاحب سبک آمریکایی و برنده جایزه ادبی پولیتزر است که در فضای سیاسی از هنرمندان ضد جنگ به شمار می رفت.
هنری کیسینجر و محمدرضا پهلوی
آل احمد در ادامه در مورد کیسینجر می نویسد: گویی خود کیسینجر کتابی به نام بمب اتمی نوشته است و نمی دانم چه… در آن همان ترفندهایی را انجام داده است که امروز دیده ایم.
یکی از آثار معروف آل احمد کتاب غرب زدگی است و نقدی بر میل به فرهنگ غرب نوشت و همین موضوع را در این سمینار با جمعی از مهمانان مطرح کرد و به قول خودش: «این غرب زدگی تو را هدف دارد. به “کار سخت” دست یافت! سخنان آل احمد علیه غرب، خود کیسینجر را خشنود نکرد و می نویسد: دیروز کیسینگر در بحث سمینار سیاسی و اقتصادی موضوع غرب زدگی را مطرح کرد و از من و مرد سیلان (سیل واگانام، یکی از مهمانان سمینار) نام برد که شدیداً از من حمایت کرد و امروز نیز از من پیروی خواهد کرد. همان مقاله. فن دایک هلندی به من گفت که بد نیست امروز به جلسه آنها بروم و ابتدا تصمیم گرفتم بروم، سپس دیدم خوب نیست. دیدار من از این مجلس به این معناست که برای کیسینجر و دفاع او از غرب زدگی (مدرن شدن) اهمیت قائل است و ناگزیر باید پاسخ داد…
در پایان کتاب در فصل “گزارش دو ماهه هاروارد” آل احمد درباره مدیریت جلسات توسط کیسینجر می نویسد: «یکی دیگر از کارهای حوزه، جلسات سخنرانی آزادی بود که عصر سه شنبه در سالن سخنرانی موزه آلستونبور، وابسته به هاروارد، به نام بحث آزاد و پذیرش آزاد برگزار شد. .” همه. هر هفته یک موضوع انتخاب می شد و سه یا چهار نفر صحبت می کردند و بعد بحث می شد… روسای مجلس بخشی از این جلسه بودند، اما رئیس مجلس، خود هنری کیسینجر، جلسه را برگزار کرد، بنابراین جلسه ای برگزار نشد. حمله به آن سیاست آمریکا وجود داشت. نباید آنجا اتفاق بیفتد.»
2323