حلقه های مرموز نامیبیا را می توان در بسیاری از نقاط دیگر جهان یافت
زمین های مرموز و بایر در بیابان های نامیبیا و استرالیا بسیار بزرگتر از آن چیزی است که ما تصور می کردیم. این حلقه‌های برهنه به عنوان حلقه‌های اسرارآمیز شناخته می‌شوند و بر اساس یک ارزیابی جدید جهانی، ۲۶۳ حلقه از این حلقه‌ها در سه قاره و ۱۵ کشور از جمله صحرا، ماداگاسکار و بخش‌هایی از غرب آسیا وجود دارد.
اطلاعات جدید در مورد حلقه های مرموز به دانشمندان کمک می کند تا بفهمند چه چیزی باعث ایجاد آنها شده است. سوالی که پاسخ دادن به آن به طرز شگفت انگیزی دشوار است.
تیم تحقیقاتی رهبری کرد امیلیو گیرادویک دانشمند محیط زیست از دانشگاه آلیکانته در استرالیا در مقاله خود می نویسد: “ما یک ارزیابی جهانی و سیستماتیک از الگوهای پوشش گیاهی حلقه های اسرارآمیز انجام دادیم و توانستیم صدها مکان مشابه را در سه قاره کشف کنیم.” “مطالعه ما بینش هایی را ارائه می دهد. به اکولوژی و جغرافیای زیستی این الگوهای گیاهی جذاب و اولین اطلس توزیع جهانی آنها.”
حلقه های اسرارآمیز که یک معمای واقعی محیطی است، در مناطق بیابانی به صورت مسیرهای دایره ای بایر با پوشش گیاهی کمی ظاهر می شوند. این حلقه ها که قطر آنها تا 12 متر می رسد تقریباً همیشه از یکدیگر جدا بوده و هیچ گونه همپوشانی و تماسی با یکدیگر ندارند.
تا سال 2014، دانشمندان فقط نمونه هایی از نامیبیا را می شناختند. در آن زمان، آنها نمونه های جدیدی از حلقه ها را در صحرای پیلبارا در غرب استرالیا ثبت کردند. اما هنوز دقیقاً نمی دانیم که چه چیزی باعث این حلقه های مرموز شده است. تا به حال، تفسیر موریانه ها به طور گسترده در بین دانشمندان مورد بحث بوده است و تحقیقات جدید و دانش باستانی نشان می دهد که ممکن است حشرات کوچک در تشکیل این حلقه ها نقش داشته باشند.
این ایده که حلقه ها به پوشش گیاهی کمک می کنند تا منابع کمیاب آب را به حداکثر برسانند، مورد توجه قرار گرفته است. اما دیدگاه های متفاوت
یکی از پاسخ های ممکن به این معما این است که حلقه های مرموز به پوشش گیاهی کمک می کنند تا منابع آبی خود را به حداکثر برسانند. اما دبی متفاوت زمین در مناطق مختلف این ایده را زیر سوال می برد. برای مدتی سموم باقی مانده توسط برخی گیاهان نیز پاسخ دیگری به حساب می آمد. اما در سال 2021 لغو شد.
بخشی از مشکل تحقیقات این است که حلقه ها در نقاطی از جهان هستند که دسترسی به آن ها سخت است. بسیاری از تحقیقات بر روی پهپادها و تصاویر ماهواره‌ای متکی بود و ژیرو و تیمش دریافتند که این ابزارها قوی‌تر از آن چیزی هستند که محققان تصور می‌کردند. زیرا اگر آنها بتوانند مناطق بیشتری را با این حلقه های مرموز شناسایی کنند، می توانند به جای تمرکز بر تفاوت ها، به دنبال شباهت هایی بین آنها باشند.
حلقه های مرموز در پارک ملی Namib Nukloft
محققان با استفاده از تصاویر ماهواره ای با وضوح بالا، یک بررسی سیستماتیک برای بررسی 574799 هکتار زمین در سراسر جهان انجام دادند و از یادگیری ماشینی برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده استفاده کردند. تجزیه و تحلیل دانشمندان منجر به اطلس بسیار جامعی از 236 منطقه از حلقه های مرموز در مناطق خشک در سراسر جهان شد.
محققان یک اطلس جهانی بسیار جامع برای حلقه های مرموز ساخته اند
به گفته دانشمندان، علاوه بر مناطقی که قبلاً در استرالیای غربی و نامیبیا شناسایی شده بود، اطلس جدید شامل مناطقی در سواحل صحرا، صحرای غربی، شاخ آفریقا، ماداگاسکار، جنوب غربی آسیا یا جنوب و مرکز استرالیا نیز می شود. آنها می گویند مطالعه آنها اطلسی را ارائه می دهد که الگوهای پوشش گیاهی مشابه حلقه های مرموز را در کشورها و قاره های جدید نشان می دهد.
به گفته محققان، اطلاعات جدید منجر به محدود شدن عوامل ایجاد حلقه های مرموز می شود. زیرا به محققان کمک می کند تا شباهت های بین مناطقی که این حلقه ها در آن کشف شده اند را شناسایی کنند. بر اساس تحقیقات آنها، همه این مناطق بسیار خشک، خشک یا بیابانی هستند، با درجه حرارت بالا و بارندگی فصلی، خاک آنها از نظر مواد مغذی فقیر و غنی از ماسه است.
نقشه مکان هایی که حلقه های مرموز جدید کشف شده اند (زرد) و مکان هایی که قبلا شناسایی شده اند (صورتی).
جالب اینجاست که محققان دریافتند مناطقی با حلقه های اسرارآمیز نسبت به سایر مناطق بدون این پدیده در طول زمان باروری گیاهی پایدارتری داشتند. به گفته گیرادو و همکارانش، این می تواند به آنها کمک کند تا دلیل ظاهر شدن این حلقه ها را دریابند.
در بخشی از مقاله محققان آمده است: «اطلس دنیای جدید درک ما را از جغرافیای زیستی الگوهای گیاهی حلقه مرموز گسترش می‌دهد». این اطلس تحقیقات آینده را در مورد ویژگی ها و مکانیسم های زیربنایی این الگوهای پوشش گیاهی در مکان هایی که قبلاً کشف نشده بودند، تسهیل می کند. کار ما همچنین راه را برای تحقیقات بیشتر در مورد پیامدهای عملکردی این ساختارهای گیاهی هموار می کند. پیامدهایی که نه تنها اکوسیستم ها را پایدارتر می کند، بلکه به آنها کمک می کند تا از نقاط بی بازگشت مرتبط با تغییرات آب و هوایی جلوگیری کنند.»
نتایج این مطالعه در مجله PNAS منتشر شد.
227227
