به گزارش سلما نو به نقل از رکنا، ایرانیان سلسله قاجار آنها بیشتر به زنان چاق علاقه داشتند و چاق بودن معیار زیبایی زنان دوره قاجار بود. ویژگی های زنان در دوره قاجار خاص بود. یکی از وظایف مهم زنان، مراقبت از فرزند است. در دوره قاجار، زنان نقش مهمی در تولید و امرار معاش خانواده داشتند. این امر بر اقتصاد کشور تأثیر داشت.
جالب است بدانید که زنان از زمان فتحعلی شاه به بعد در دربار قاجار وجود جداگانه ای یافتند. به گفته میرزا تقی خان سپهر، تعداد همسران فتحعلی شاه که پدر دویست و شصت فرزند بود، حدود هزار نفر بوده و از این تعداد تنها یکصد و یک فرزند زنده مانده است.
1. سبک پوشش زنان قاجار
نوع شرایط قانونی زنان دوره قاجاریه در تاریخ ایران بسیار بد بود، زیرا این چیزها به اندازه مال مردم ارزش داشت. آنها چیزهای زیبایی را به چشم مردان روی بدن زنان می گذارند. زنان حق انتخاب سبک پوشش خود را نداشتند زیرا از ابتدایی ترین حقوق خود دور بودند.
تقابل فرهنگ سنتی و مدرن یکی از دلایل تغییر پوشش زنان در دوره قاجار بود. عواملی که باعث گسترش فرهنگ غرب در داخل کشور شد، علاقه حاکمان قاجار به ایجاد روابط سیاسی و فرهنگی و انقلاب صنعتی و تحولات فکری در اروپا بود. به نقطه ای توجه کنید که شاهان قاجار تحولات فکری و عقیدتی اروپا را درک نکردند و تنها به ظاهر و نیازهای مادی خود توجه داشتند. اگر شاهان در این دوره عاقل بودند، می توانستیم شاهد تحولات فرهنگی و اقتصادی بزرگی در کشور باشیم.
زنان با عقاید روسری در دوره قاجار مذهبی بودند و به شریعت اهمیت زیادی می دادند. در سفرنامه های ایرانی می بینیم که خانم های معمولی عموما با استفاده از روسری از روسری خود محافظت می کنند. به همین دلیل زنان در این عصر برای محافظت از روسری خود لباس های گشاد و بلند می پوشیدند. اما علاوه بر مذهب، عواملی مانند وضعیت اقتصادی، فرهنگ و سیاست جامعه نیز در تعیین پوشش مؤثر بود.
2. معیار زیبایی زنان دوره قاجار، وزن زیاد بود
شاید برای شما هم این سوال پیش آمده باشد که پس از دیدن عکس هایی از زنان دوره قاجار به خصوص دوره ناصری چه چیزی باعث چاق شدن زنان شده است. یکی از دلایلش این بود که اون موقع آقایون جذب خانم های چاق می شدند!
آخرین سلسله ترکان حاکم بر ایران; اینها ایل قاجار بودند که حکومتشان توسط رضاخان پهلوی سرنگون شد. مانند دیگر اقوام ترک حکومت ایران، یکی از معیارهای زیبایی و جذابیت زن در دوره قاجار، چاقی بود! البته چاقی در دوره قاجار فراگیر شد و اهمیت مردان قاجار در این زمینه بیشتر از سایر سلسله های ترک بود.
چاقی در دوران باستان (قبل از رنسانس) بیان ثروت و ثروت در کشورهای غربی بود. به این ترتیب، افراد چاق به دلیل ثروتشان این توانایی را داشتند که خوب غذا بخورند و چاق شوند. این موضوع در اشراف غربی به قدری اهمیت پیدا کرده است که حاکمان و افراد ثروتمند آگاهانه تمام غذایی را که بعد از غذا می خورند (مثلا انگشت خود را در گلو) پس می اندازند تا شکم خود را خالی کنند و دوباره بخورند!
اگر چهره فقرا ضعیف و نازک بود; این بدان معنا بود که آنها ثروت مادی برای تغذیه مناسب نداشتند، اما نگاه قاجار به زنان چاق این بود که این امر نوعی زیبایی برای زنان محسوب می شد. به طوری که در عکس های آن دوره تعداد زنان چاق بسیار بیشتر از مردان چاق بود. به گفته ایرانیان در دوره قاجار ملاک زیبایی زن چاق بودن او بود نه چهره و زنان چاق در دربار شاهان قاجار بسیار محبوب بودند.
3. علت سیبیل شدن زنان قاجار چه بود؟
زنان در دوره قاجار سبیل ندارد. در این دوره فقط ناصرالدین شاه دوربین داشت و به زنان چاق و با پهلو و کاشت ابرو علاقه داشت. به همین دلیل ناصرالدین شاه زنانی را در اولویت قرار داد که علاوه بر چاق بودن، خوش خلق و ابروهای بلند و پهلوهای مختلف بودند. اغلب برخی از این زنان قاجار برای عکاسی برای خود سیبیل می کشیدند، حتی اگر در زندگی واقعی خود هیچ سیبیلی نداشتند.
4. وظایف زنان قاجار در خانه چه بود؟
یکی از وظایف مهم زنان در دوره قاجار، مراقبت از فرزندان بود، زیرا هر زن ایرانی اغلب دارای فرزندان زیادی بود. به دلیل ازدواج های زودهنگام، اکثر زنان در سن 30 سالگی مادربزرگ محسوب می شوند. در دوره قاجار، وظایف مادری مادران به دلیل ازدواج فرزندانشان در سنین پایین، چند سال بیشتر طول نکشید. این بدان معناست که مادران فقط تا سن 11-12 سالگی می توانند از فرزندان خود مراقبت کنند.
در خانواده های معمولی، زنان علاوه بر تربیت فرزندان، وظایف دیگری مانند نظافت منزل، آشپزی، دوختن و گلدوزی لباس اعضای خانواده و خرید بیرون از خانه را بر عهده داشتند. علاوه بر این مسئولیت ها، کارهای دیگری مانند قالی بافی، پشم ریسی و صنایع دستی دیگر را نیز انجام می دادند.
5. تشکیل خانواده و ازدواج زنان قاجار
در دوره قاجار، تفاوت دوران کودکی و ازدواج دختران بسیار کم بود. بیشتر دختران در سنین هفت تا سیزده سالگی ازدواج کرده بودند. از عوامل موثر بر افزایش این ازدواج های زودهنگام می توان به دستیابی به استقلال اقتصادی، رشد سریع دختران در آن دوران و کاهش امید به زندگی به دلیل شیوع بیماری ها اشاره کرد. دختر و پسر حق انتخاب همسر آینده خود را نداشتند. ازدواج دائم یکی از رایج ترین شکل های ازدواج بود.
ازدواج موقت دختران و زنان بر اساس قرارداد و یا صیغه شدن نیز یکی دیگر از ازدواج های رایج به شمار می رفت. خانواده ها به دلیل مشکلات مالی با ازدواج موقت دختران خود موافقت کردند. صیغه زنان در سنت اجتماعی کاملاً پذیرفته شده بود و صیغه ها پس از پایان مدت قرارداد به راحتی می توانستند با فرد دیگری ازدواج دائم کنند. شکل دیگری از ازدواج شامل دختران یا زنانی بود که از طریق جنگ، دزدی یا تجارت برده اسیر و فروخته می شدند.
در دوره قاجار، زنان نقش مهمی در شیوه تولید خانواده یا تأمین معاش خانواده داشتند که در اقتصاد کشور تأثیرگذار بود. زنان از نیروی بدنی خود در دامداری و کشاورزی استفاده می کردند. ازدواج با زنان بیوه در قبایل ترکمن اولویت داشت. چون در قالی بافی و دامداری تجربه داشتند.
ارزش یک زن با مهارت های تولیدی او تعیین می شد. هر دختری از این به بعد ازدواج من این کار را انجام می دادم؛ او فرش دستباف خود را به خانه شوهرش می برد تا با دقت و حوصله ای که به فرش می کند، صبر و ارادت خود را به همسرش نشان دهد.
شغل زنان به عنوان یکی از عرصه های رایج اشتغال مطرح بوده است که در نزد خانواده های ثروتمند به «سپید مو» و دایه معروف است و از این رو در چرخاندن چرخ زندگی خانواده های ثروتمند نقش مهمی ایفا می کند. زیرا زنان این گونه خانواده ها برای رسیدن به ظاهری اشرافی از تربیت فرزند خودداری می کردند و برخی دیگر از وظایف خانه دار مانند آشپزی، خرید در بازار و نظافت منزل را بر عهده نداشتند.
طب سنتی مبتنی بر گیاهان دارویی به عنوان یکی از مشاغل دیگر زنان در کنار کار خدماتی دیده می شد. این زنان در یکی از تکایای تهران بیمارستان یا کلینیک عمومی ایجاد کرده بودند و مددجویان زن را معاینه می کردند. سهم زنان دوره قاجار در تجارت و مبادلات بازار بسیار کم بود. به عبارت دیگر، یا در خانه های خود مانند دست فروشان دوره گرد پارچه می فروختند، یا پارچه های دستپاچه را در خیابان می فروختند.