به گزارش روزنامه جوان یکی یکی از دلایل الزام زنان به داشتن حجاب این است که «فساد را پنهان می کند» که «خوب و کافی برای جامعه اسلامی است».
روزنامه جوان نوشت: یکی یکی از شبهات و ابهاماتی که در جامعه در مورد حجاب برای زنان بیان می شود این است که می گویند اگر مذهبی ها آزادانه حجاب خود را داشته باشند و غیر مذهبی ها بتوانند آزادانه تردد کنند – همانطور که اکنون در برخی از کشورهای حاشیه خلیج فارس چنین است. فارس را می بینیم – در چنین شرایطی مرز بین خیر و شر راحت تر دیده می شود، اما در کشورهایی مانند ایران که مسئولان حجاب را برای خیر و شر اجباری کرده اند، نمی توان افراد را از یکدیگر تشخیص داد؛ اما در کشورهایی مانند ایران که حجاب را از بد و بدی اجباری کرده اند، نمی توان افراد را از یکدیگر تشخیص داد. این بدان معناست که افراد بد و فاسد با افراد خوب زیر حجاب یکسانی هستند. یعنی حجاب فقط افراد فاسد و سالم را شبیه هم می کند و مفسدان زیر حجاب هر کاری می خواهند انجام می دهند.
در پاسخ به این سوال و ابهامی که در فلسفه حجاب وجود دارد، باید اشاره کرد که برنامه دین برای اداره جامعه، رفع علل فساد است، یعنی ابتدا باید با آن کاری کنیم که فسادی رخ ندهد. اگر در جامعه ای فساد وجود دارد، قدم بعدی پنهان نگه داشتن آن در میان لایه های دیگر است. یعنی افشای فسادی که به آن اشاعه فساد می گوییم بسیار مضر است.
به عبارت دیگر، ضریب احساس عدم قطعیت باید همیشه کمتر از اصل عدم قطعیت باشد. یعنی اگر در جامعه ای امنیت در نقطه 30 بود اما احساس امنیت در نقطه 50، 60 یا 70 بود، باید گفت این جامعه از نظر امنیت جامعه خوبی است. زیرا مردم احساس امنیت می کنند. اما اگر امنیت در نقطه 70 باشد، اما احساس امنیت در نقطه 20 باشد، این مطلوب نیست. یعنی وقتی فساد در جامعه کم باشد اما احساس ناامنی و فساد زیاد باشد، جامعه متزلزل می شود. مثلاً قبل از پیروزی انقلاب هشت هزار نفر ساواکی داشتیم، اما طوری تبلیغ می شد که هر سه نفری که با هم صحبت می کردند فکر می کردند. یکی از آنهاست لرزه ای بر ستون فقرات همه می نشیند.
الگوی رهبری دینی این است که فضای جامعه به گونه ای نباشد که انسان احساس کند به راحتی می تواند به فساد آلوده شود. حالت ترس از فساد باید همیشه وجود داشته باشد و فساد واقعی باید در زیر لایه های کارهای خیر پنهان بماند تا نگاه های نگران را به خود جلب نکند. مسیر فساد را نباید به مردم نشان داد. نمیل به گناه در جامعه نباید تقویت شود.
اگر کسی بگوید ما در اینجا چنین سینمایی می سازیم و در کنار آن مسجد می سازیم، این استدلال صحیح نیست. همه می خواهند به مسجد بروند و همه دوست دارند فیلم های مبتذل ببینند. این ادعا با روح دین ناسازگار است. برنامه دینی کاهش فساد در جامعه است. بیایید فساد عمومی را از بین ببریم و کسانی که می خواهند به فساد بیفتند باید بترسند.
رعایت حجاب در سطح جامعه نیز یکی یکی از دلایل جلوگیری از وقوع فساد آشکار و آشکار است. یعنی حتی اگر بپذیریم که فرض سؤال مطرح شده صحیح است، باید گفت که همان کارکرد حجاب که مفاسد را پنهان می کند، برای جامعه اسلامی مثبت تلقی می شود.