بار – در روز پنجم جشنواره فیلم Fajr ، چهار اثر “زیبا” ، “Khati” ، “Hands” و “Tears of Hoor” منتشر شد.
به گفته بازتاب آنلاینفیلم زیبا ، به کارگردانی رسول صدر ، مربوط به زندگی روزمره یک بیماری روانی و یک دختر نوجوان است. همچنین ، فیلم هور راوی زندگی شهید علی هاشمی است. در کنار این دو اثر ، Khati و Hand فقط توسط منتقدین دریافت می شدند. در این پست نگاهی کوتاه به فیلم های روز پنجم جشنواره خواهیم انداخت.
فقط فیلم امیر ساگافی
این فقط در مورد دو زباله گرد است که سعی در نجات یک زن دارد ، اما آنها نمی دانند چه چیزی در انتظار آنها است.
از دقایق ابتدایی نمایشنامه ، این فیلم وعده درام تلخ و استرس زا را با تصویری از عقاب که روی زباله ها نشسته است ، نوید می دهد. یک مرد مبهم در میان آشغال ها پرسه می زند و به دختری می گوید که نمی داند کجا می داند. این تنها نه یک داستان و نه یک هدف و حتی یک ستون دراماتیک دارد که می تواند وزن تلخ تصاویر را تحمل کند. در عین حال ، این مجموعه ای از حوادث است که بدون هیچ پیوندی با هم مرتب می شوند.
در این فیلم ، اقدامات نتیجه شخصیت و منطق نیست. چرا زباله ها می خواهند درخت خود را به خارج از کشور بفرستند؟ چرا در وسط فیلم یک شخص بدون هیچ دلیل خاصی می میرد. در حقیقت ، این فیلم بدون اینکه ریشه در فیلمنامه داشته باشد ، در این رویدادها گرفتار شده است. این فیلم فقط به جای نشان دادن یک واقعیت تلخ ، در کلیشه ها قرار می گیرد و در نهایت اثری از عدم اطمینان است.
فیلم Khati به کارگردانی Fereydoon Najafi
فیلم “Khati” در قلب کوه های زاگرس روایت می شود و بر محیط زیست و زندگی عشایری تأکید می کند. سارا بهرامی ، آناهیتا افشار و سعید آگاخان بازیگران آن هستند.
خاتی به پایان می رسد ، پایان. این کارگردان سعی کرده است با نسبت دادن عناصر طبیعت به یک زن ، شعارهای حق زنان را در تضاد با سنت های مردانه شعار دهد. اما به دلیل ضعف در فیلمنامه ، چند دیالوگ باقی مانده است. شخصیت های این فیلم به درستی شکل نمی گیرند و مانع از نزدیک شدن ما به داستان داستان می شوند. ما نمی فهمیم که چرا شما نمی فهمید که چرا خرس همسرش را کشت. اما حاضر نیست آن را از بین ببرد. در حقیقت ، مشکل اصلی این فیلم شخصیت مصنوعی شخصیت ها است ، به عنوان مثال ، به سارا بحرامی ، با ظاهر شیک بودن یک زن عشایری یا سارا که به سبک زنان شهری با همسرش صحبت می کند. سرانجام ، به دلیل ضعف در خصوصیات ، هیچ ارتباطی با جغرافیا و محیط کوههای باختیاری ندارد.
فیلم زیبا ، به کارگردانی رسول صدر
زیبا که من می گویم روایتی است که بر اساس رومینگ یک پدر و دختر در خیابان والیاسر در تهران است که نمایانگر شرایط جامعه امروز است. این فیلم بازگشت رسول صدر الیم به اوج فیلم سازی است ، در حالی که یک احساس قوی از پدر و دختر ایجاد می کند که از ابتدا تا انتها مخاطبان را به ارمغان می آورد.
امین حائی به عنوان پدر و جولیت رضای به عنوان دخترش قابل قبول بود. رسول صدر نگاه ویژه ای به دنیای نوجوانان دارد که می تواند جهان را بدون اغراق و شعار به تصویر بکشد. اما با صدای زیبای من ، زاویه دید فقط یک دختر نوجوان نیست. در عوض ، این پدر را نشان می دهد که علی رغم بیماری روانی ، کودک را از دست می دهد.
اشک های هو به کارگردانی مهدی جعفری
Tears Hoor ، به کارگردانی مهدی جعفری ، زندگی شهید علی هاشمی را روایت می کند. این فیلم خلاصه می شود: “نانا علی منتظر است تا پسرش از جبهه بیاید ، با آرامش روی سکوی جلوی آن … بیست و دو سال”
هرچه اشک فراتر می رود ، انسجام منسجم می شود و داستانی که همه ما می دانیم با ریتم سیال حرکت می کند. این فیلم از سه زاویه تعریف شده است ، اولین زاویه شهید هاشمی ، در نیمه راه با چرخش 2 دفع ، ما داستان را از دوست شهید ادامه می دهیم. در پایان ، مادر روایت انتظار خود را تعریف می کند. نباید از بازی خوب رویا افشار در نقش علی هاشمی غافل شد. اشک های هور در شخصیت ضعیف است و باعث می شود شخصیت شهید هاشمی و رابطه او با مادر نقش اساسی در داستان داشته باشد. اما تمام تلاش فیلم برای ساختن آن با چند سکانس به پایان می رسد.
پایان دادن به فیلم با یک تصویر پوتین خشک در قلب هوررازیم و بازگشت خیالی شهید هاشمی یک ضربه عاطفی برای داستان است. اشک های هور با حفظ ریتم می توانست یک طرفه تر و مؤثر باشد. اما در نهایت به سکوت و اشک ختم می شود.
