جین گودال؛ زنی که شامپانزه ها را به دنیا معرفی کرد

جین گودال رفتارشناس بریتانیایی در سال 1934 در لندن به دنیا آمد. او در دنیای علمی به دلیل تحقیقات دقیق و طولانی مدت خود در مورد رفتار شامپانزه ها مشهور است.

به گزارش عصر ایران، گودال از همان ابتدای کودکی و در دوران کودکی به حیوانات علاقه مند شد. اساس این علاقه عروسکی بود که پدرش در کودکی برای جین خرید.

پدرش برای او یک عروسک شامپانزه خرید و جین کوچولو عاشق آن عروسک شد و نام آن را جوبیلی گذاشت. شاید زندگی جین گودال تغییر می کرد اگر پدرش برایش یک عروسک سیندرلا یا چیز دیگری می خرید.

پدر جین راننده مسابقه و مادرش نویسنده بود. آنها در طول جنگ جهانی دوم از هم جدا شدند و جین بعداً با مادرش زندگی کرد.

خانم جین گودال اکنون 90 ساله است، اما او هنوز آن جشن را حمل می کند و آن را در اتاق خوابش جلوی چشم خود نگه می دارد.

جین در 18 سالگی مدرسه را ترک کرد و به عنوان منشی و دستیار تولید فیلم برای تامین هزینه سفر به آفریقا کار کرد. او در 23 سالگی موفق شد به آفریقا برود.

پس از ورود به آفریقا، او این فرصت را پیدا کرد که با باستان شناس و طبیعت شناس معروف لوئیس لیکی همکاری کند. همکاری او با لوئیس لیکی به او اجازه داد تا در سال 1960 کمپی را در پارک ملی گامبستریم در تانزانیا راه اندازی کند و شاهد رفتار شامپانزه ها از نزدیک باشد.

گودال در سال 1964 با عکاس آلمانی هوگو ون لاویک ازدواج کرد که در سال 1962 برای عکاسی و فیلمبرداری از آثار او به تانزانیا فرستاده شد. اگرچه ازدواج او بیش از دو سال طول نکشید، اما جین همیشه همسر و معلمش لوئیس لیکی را یکی از تأثیرگذارترین مردان زندگی خود خوانده است.

تحقیقات جین گودال در مورد رفتار حیوانات به سرعت مشهور شد و ارزش علمی آن به حدی بود که در سال 1965، زمانی که جین 31 ساله بود، دانشگاه کمبریج به او مدرک دکترا اعطا کرد.

در واقع، جین به طور ناگهانی موفق به دریافت مدرک دکتری معتبر شد و اغلب تحقیقات میدانی را برای دانشجویان دکترای دانشگاه کمبریج رهبری می کرد. در واقع او یک معلم دبیرستانی بود که در طبیعت بود، نه پشت میزش یا در اتاقش در دانشگاه.

جین تا سال 1975 در پارک ملی گامبیا استریم زندگی کرد و در سال 1977 با کمک سایر محققان موسسه جین گودال را در کالیفرنیا برای تحقیق، آموزش و حفاظت از حیات وحش تأسیس کرد. مقر این موسسه بعداً به واشنگتن منتقل شد. دی. ج منتقل شد.

خانم گودال در طول سال‌هایی که به عنوان رفتارشناس شامپانزه‌ها فعالیت می‌کرد، توانست برخی باورهای غلط در مورد رفتار این حیوانات را اصلاح کند و اکتشافات مهمی در مورد زندگی آنها انجام دهد.

به عنوان مثال، او متوجه شد که شامپانزه ها همه چیزخوار هستند. این بدان معنی است که آنها هم گوشت و هم گیاهان می خورند. تا آن زمان دانشمندان تصور می کردند شامپانزه ها گیاهخوار هستند.

جین گودال همچنین کشف کرد که شامپانزه ها ابزار می سازند و از آنها استفاده می کنند. کشف او از این جهت حائز اهمیت بود که تا آن زمان دانشمندان و فیلسوفان معتقد بودند که انسان تنها موجود زنده ابزارساز روی این سیاره است.

گودال همچنین دریافت که شامپانزه ها دارای تعدادی رفتار اجتماعی بسیار پیشرفته و پیچیده هستند که تاکنون ناشناخته بودند.

علاوه بر این، تحقیقات او در زمینه درک رفتار پرخاشگرانه شامپانزه ها از جمله مطالعات علمی درخشان در زمینه رفتار حیوانات است. به عنوان مثال، رقابت و حسادت بین شامپانزه ها و نحوه حفظ ارتباط چشمی آنها از نکاتی بود که جین گودال با تحقیقات خود به تفصیل برای سایر جانورشناسان توضیح داد.

جین گودال نتایج سال ها تحقیق و مطالعات خود را در کتاب های مختلف منتشر کرد. از آثار او می توان کتاب «در سایه انسان» (1971) و کتاب مهم «شمپانزه های گومب و الگوهای رفتاری» (1986) را برشمرد. وی در این کتاب دوم به جمع بندی و جمع بندی نتایج سال ها مشاهده و مطالعه خود پرداخته است.

خانم گودال تا سالهای اولیه قرن بیست و یکم در مورد مسائل زیست محیطی و لزوم حفاظت از محیط زیست نوشت و سخنرانی کرد.

او از سال 2002 سفیر صلح سازمان ملل در حفاظت از طبیعت است. در سال 2003 به او لقب “بانوی انگلیس” داده شد.

یکی یکی از حقایق جالب در مورد جین گودال این است که او تحقیقات خود را در مورد شامپانزه ها در سن 23 سالگی (1957) آغاز کرد و برای این تحقیق در 31 سالگی (1965) دکترای خود را از دانشگاه کمبریج دریافت کرد. بنابراین کار او آنقدر مهم بود که یکی این دانشگاه یکی از مهم ترین دانشگاه های جهان است که در مدت زمان کوتاه تری به او مدرک دکترا دادند. معمولاً دانشجویان یک دانشگاه پس از ده سال تحصیل مدرک دکترا می گیرند.

شهرت جهانی جین گودال حاصل انتشار کتاب «در سایه انسان» بود. به عبارت دیگر، او در نیمه اول دهه 1970 به دانشمندی مشهور جهانی تبدیل شد. عکاس عکس های این کتاب مهم، شوهر سابق او، هوگو ون لادیک بود.

جین و هوگو به این نتیجه رسیدند که زوج مناسبی نیستند، اما می توانند یک زوج علمی موفق بسازند. در سال 1970 آنها مطالعه مشترکی را در مورد زندگی سگ ها، شغال ها و کفتارها آغاز کردند. این امر دانش او را در زمینه رفتار حیوانات افزایش داد و جین را نسبت به محیط زیست و نیاز و راه های حفاظت از آن آگاه تر کرد.

جین بعداً با مرد دیگری به نام درک برایسون ازدواج کرد و ازدواج آنها تا پایان عمر برایسون ادامه داشت.

«مؤسسه جین گودال» نقش مهمی در تبیین توانایی شکارچیان غیرمجاز و قانونی در آسیب رساندن و تخریب محیط زیست داشته است. علاوه بر این، این موسسه تلاش های قابل توجهی برای بهبود شرایط زندگی حیوانات هم در طبیعت و هم در باغ وحش انجام می دهد.

نام کامل جین گودال والری جین موریس گودال است. همچنین شایان ذکر است که اگرچه جین برای تحقیقات شخصی خود در خارج از دانشگاه مدرک دکترا گرفت، اما در دهه 1970 برای تحصیل در رشته قوم شناسی وارد دانشگاه کمبریج شد. بنابراین، اگرچه او دانشمندی برجسته به شمار می رفت، اما خود را نیازمند تحصیلات دانشگاهی نمی دانست.

زندگی جین گودال نشان می دهد که علم چگونه پیشرفت می کند. پیشرفت علم محصول دهه ها صرف شناخت جنبه های مختلف طبیعت است. بیگانه بودن با طبیعت و ترحم به دیگران چون مثل ما فکر نمی کنند نه خدمتی به خودمان است و نه به دیگران.

جین گودال برای کارهای علمی خود جوایز متعددی دریافت کرده است یکی در میان آنها نشان لژیون اهدا کننده وجود دارد. بزرگترین افتخار فرانسه