به گزارش خبرنگار پی ام آپ، نواک جوکوویچ تنیسور شماره یک جهان تنیس شب گذشته با برتری مقابل کاسپر رود نروژی در فینال مسابقات آزاد فرانسه قهرمان گرند اسلم رولان گاروس شد. جوکوویچ با رسیدن به 23 گرند اسلم، رکورد رافائل نادال اسپانیایی با 22 عنوان گرند اسلم را پشت سر گذاشت و به جایگاهی دست نیافتنی در تاریخ تنیس مردان رسید.

در بخشی از گفت‌وگوی خود با خبرنگاران پس از ثبت رکورد تاریخی، نواک جوکوویچ صربستانی اظهار کرد که همیشه خودش را با نادال و فدرر مقایسه کرده است. او اعتقاد دارد که آن دو، بزرگ‌ترین رقبایش در حرفه‌اش هستند و تأثیر زیادی روی او به‌عنوان یک بازیکن گذاشته‌اند. او با اشاره به رقابت‌هایش با نادال و فدرر، افزود که در تمام موفقیت‌هایش، این دو بازیکن نقش مهمی داشته‌اند.

وی افزود: ساعت های بی شماری را صرف تجزیه و تحلیل چگونگی شکست رافائل نادال و راجر فدرر در تورنمنت های گرند اسلم کرده ام. این دو بازیکن از نظر حرفه ای در 15 سال گذشته در ذهن من بوده اند. باورنکردنی است که بدانیم اکنون در گرند اسلم از آنها جلوتر هستم. هر کس داستان خود را می نویسد و از آن دور می شود، اما این واقعیت که در 20 سال گذشته ما سه نفر برجسته ترین بوده ایم و اندی موری را فراموش نکنیم؛ همان‌طور که دوست دارند بگویند، این دوران طلایی تنیس در بخش مردان است.

این تنیسور صربستانی درباره بهترین ورزشکار تاریخ این رشته گفت: آیا من بهترین هستم؟ ترجیح می دهم این بحث ها را به دیگران بسپارم. خیلی ها در مورد آن صحبت می کنند و برای تنیس خوب است که چنین بحث تاریخی در حال رخ دادن است، اما من به خودم ایمان دارم. من در زمین بهترین هستم، زیرا فقط همین نگرش و روحیه به شما نتایج تاریخی و این جام را می دهد. آمار و ارقام وجود دارد، اما عوامل مختلفی دخیل هستند. همه چیز بستگی به دیدگاه افراد یا سازمان هایی دارد که در مورد موضوع بحث می کنند. من نمی خواهم وارد این بحث شوم. من داستان خودم را می نویسم.

نواک جوکوویچ از مشکلاتی که در دوران تنیس خود داشت صحبت کرد و ادامه داد: من نسبت به بسیاری از بازیکنان هم نسل خود بسیار متفاوت تربیت شدم. وقتی چهار و پنج ساله بودم، از دو جنگ جان سالم به در بردیم. صربستان محروم شد و من نتوانستم در بسیاری از مسابقات جوانان شرکت کنم. در کشور من سختی ها و روزهای طاقت فرسایی برای همه بود. خانواده ما پول کمی داشتند، اما پدر و مادرم تصمیم گرفتند از رویای من حمایت کنند و من رویای این را داشتم که یک تنیس باز حرفه ای شوم، ویمبلدون را ببرم و شماره یک جهان شوم. 95 درصد مردم ایده های من را به سخره گرفتند و خانواده ام را از در نظر گرفتن پول برای رسیدن به این آرزو منصرف کردند. علاوه بر این، در صربستان عملاً سنت تنیس وجود نداشت و شانس موفقیت بسیار اندک بود.

وی تذکر داد که خوش‌شانسی داشته‌ام که با افراد بسیار مهمی آشنا شدم که در مسیر حرفه‌ای ورزشی و پیشرفت شخصی من تأثیر گذاشتند. مادر من، النا جنچیچ، یک مربی واقعی بود و در طول زندگی خود تأثیر زیادی بر من گذاشت. او از نزدیک با پدر و مادرم همکاری می‌کرد و به من اجازه داد حتی خارج از تمرین زمان زیادی را با او بگذرانم. من او را در خانه ملاقات می‌کردم و کارهای زیادی انجام می‌دادیم که در نهایت به مرا به عنوان یک فرد و یک ورزشکار حرفه‌ای شکل دادند.

النا به من آموزش داد که با نگرشی جدی به توسعه خودم، از فرصت‌هایی که در اختیارم قرار می‌گیرد، استفاده کنم. همچنین، او به من ارزش آرامش و گوش دادن به موسیقی کلاسیک، خواندن شعر، آواز خواندن، تنفس آگاهانه و … را آموخت. او تأثیر زیادی بر من داشت و حتی در هفت سالگی، مرا وادار کرد به تماشای بهترین نوازندگان آن زمان بنشینم. او با من بسیار بزرگسالانه رفتار کرد و معتقد بود که برای شروع چنین نگرش و کاری، نباید عجله کرد و همیشه باید به توسعه خودم اولویت داد.

جوکوویچ در پایان گفت: مادرم زن شگفت انگیزی است که در سخت ترین شرایط خانواده را کنار هم نگه داشته است. پدر من موتور خانواده ماست. او به من قدرت و ایمان، تفکر مثبت در رسیدن به اهداف را القا کرد. او خیلی به من اعتقاد داشت، با وجود اینکه هرگز تنیس بازی نکرده بود. بله، هیچ‌کس در خانواده ما تنیس بازی نمی‌کرد، بنابراین پدرم باید از افراد حرفه‌ای و آگاه می‌دانست که آیا این ورزش پتانسیل دارد و آیا ارزش سرمایه‌گذاری من را دارد یا خیر.

اخبار مرتبط

ارسال به دیگران :

آخرین اخبار

همکاران ما

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *