این فرایند با فعال کردن ژن های پدر و ترشح هورمونهای جفت برای تنظیم متابولیسم مواد و تهیه مواد مغذی بیشتری برای رشد جنین انجام می شود. در همین حال ، مادر باید تعادل انرژی را برای تغذیه جنین و همچنین شیر دادن به بدن خود و آماده برای بارداری های آینده حفظ کند.
جنگ مخفی مادر و جنین برای تهیه غذاها
طبق گزارش روزیاتو ؛ دانشمندان دانشگاه کمبریج کشف جدیدی کردند که نشان می دهد ژنهای مادر در جنین می توانند بر بدن مادر تأثیر بگذارند تا مواد مغذی بیشتری را به جنین در دوران بارداری منتقل کنند. این یافته نشان می دهد که “درگیری تغذیه” در رحم جریان می یابد. جنین از متابولیسم مادی با استفاده از ژنهای چاپی برای به حداکثر رساندن رشد آن استفاده می کند. در عین حال ، مادر باید علاوه بر رفع نیازهای جنین ، انرژی جنین را مدیریت کند ، می تواند سلامتی خود را حفظ کرده و برای شیردهی آماده و آماده بارداری های آینده باشد.
این مطالعه بر نقش مهم جفت در این فرایند تأکید دارد. جفت به عنوان یک مرکز فرماندهی متابولیک حرکت می کند و هورمونهای جفت را ترشح می کند و رشد جنین را در اولویت قرار می دهد. آزمایشات روی موشهای باردار نشان داده است که سلولهای سیگنال موجود در جفت میزان مواد مغذی منتقل شده به جنین را تحت کنترل ژنهای پدر تنظیم می کنند.
پروفسور آماندا اسکا-پاری ، یکی محققان کلیدی در این مطالعه توضیح می دهند که این یافته ها اولین اثبات مستقیم تأثیر ژنهای پدر بر فیزیولوژی مادر برای بهبود تغذیه بارداری و رشد بهینه جنین است.
ژنهای پدر “خودخواه” و “حریص” هستند و این به نفع جنین است!
ژنهای بیمار در دوران بارداری رفتار “خودخواه” و “حرص و طمع” دارند ، اما این ویژگی در واقع به نفع رشد و بقای جنین است. یکی اساتید این مطالعه توضیح می دهند که جنین از یک سیستم کنترل پیچیده استفاده می کند که پدر و ژنهای مادی را متفاوت فعال می کند. ژنهای pternal سعی می کنند حداکثر مواد مغذی را از بدن مادر بگیرند و با تأثیرگذاری بر عملکرد جفت و تنظیم تولید هورمون به جنین منتقل شوند.
هدف آنها این است که بارداری قدرتمندتر ، بزرگتر و آماده تر شود. نقش و ژنهای جفت نقش مهمی در این درگیری بیولوژیکی دارند.
وظایف مختلف ژنهای پدر و مادر
در حالی که این مطالعه نشان می دهد که جنین ژنهای پدر در تلاش است جنین را قوی تر و بزرگتر کند ، ژنهای مادر به حفظ سلامت مادر کمک می کند و به ذخیره انرژی برای بارداری های آینده کمک می کند. در همین حال ، هورمونهای جفت به عنوان پیام رسان هایی که متابولیسم مادر را تنظیم می کنند عمل می کنند و مواد مغذی متعادل را بین جنین و بدن مادر توزیع می کنند.
پروفسور پری توضیح می دهد که این مکانیزم به گونه ای کار می کند که وی بدون به خطر انداختن جنین ، سلامت مادر یا توانایی ادامه تجربه بارداری های آینده ، باید تمام مواد مغذی مورد نیاز خود را دریافت کند. این هماهنگی باورنکردنی در تغذیه در دوران بارداری نه تنها بر رشد و سلامت کودک تأثیر می گذارد ، بلکه تأثیر ماندگار بر جسمی و سلامت مادر نیز دارد.