جزئیات غرق شدن زیر دریایی تایتان + ویدئو

جان مایگر از گارد ساحلی ایالات متحده روز پنجشنبه گفت که هر پنج سرنشین کشتی تایتان بر اثر له شدن آن در اقیانوس اطلس جان خود را از دست دادند.

زیردریایی Titan متعلق به Oceangate در سال 2021 شروع به بردن افراد برای دیدن لاشه غرق شده تایتانیک کرد. آنها کابین این زیردریایی را به شکل استوانه ای از فیبر کربن ساختند تا جادارتر باشد در حالی که اکثر شناورها کروی هستند و از تیتانیوم ساخته شده اند.

کریس رومن، استاد دانشکده اقیانوس‌شناسی دانشگاه رود آیلند، می‌گوید: «شکل کروی فشار آب را به طور یکسان در همه مناطق اعمال می‌کند و این در تیتان متفاوت است.

تایتان با طول 6.7 متری حدود ده تن (10432 کیلوگرم) وزن داشت و در حالی که جا برای نشستن 5 نفر تنگ است، تحت فشار خارجی بیشتری قرار داشت.

جاسپر گراهام جونز، دانشیار مهندسی مکانیک و دریایی در دانشگاه پلیموث در بریتانیا، گفت: “طولانی کردن فضای کابین در یک شناور، فشار بارها را در قسمت های میانی افزایش می دهد.”

جونز افزود: علاوه بر این، بدنه 12.7 سانتی متری تیتان به دلیل قرار گرفتن در عمق آب حدود 22 بار تحت فشار مکرر قرار گرفته است. هر سفر ترک های کوچکی در سازه ایجاد می کند. این ممکن است در ابتدا کوچک و غیرقابل تشخیص باشد، اما به مرور زمان غیر قابل کنترل می شود.

اوشن گیت در وب سایت خود اعلام کرد که ساختار فیبر کربن تیتان (با کلاهک های انتهایی تیتانیوم) سبک تر و کارآمدتر از سایر کشتی های غواصی عمیق است. بر اساس اسناد، این کشتی همچنین برای زیر آب بردن چهار کیلومتر طراحی شده است.

جونز اظهار داشت که کامپوزیت های کربنی زمانی که تحت بارهای بیش از حد یا طراحی ضعیف قرار می گیرند که باعث تمرکز تنش می شود، عمر محدودی دارند.

همچنین به Oceangate هشدار داده شد که عدم نظارت بر کشتی توسط اشخاص ثالث در طول توسعه می تواند باعث ایجاد مشکلات ایمنی فاجعه بار شود.

در شکایتی در سال 2018، مدیر وقت عملیات دریایی اوشن گیت، دیوید لاچریج، گفت که آزمایش و گواهینامه شرکت ناکافی است و مسافران را در معرض خطر قرار می دهد.

انجمن فناوری دریایی (سازمانی متشکل از مهندسان، فن‌آوران، سیاست‌گذاران و مربیان اقیانوس) نسبت به اندازه تیتان، مواد آن و این واقعیت که نمونه اولیه توسط شخص ثالث بررسی نمی‌شود، ابراز نگرانی کرد.

در سال 2018، ویل کوهن، رئیس انجمن، نامه‌ای به شرکت فرستاد و هشدار داد که رویکرد تجربی فعلی آن می‌تواند پیامدهای منفی (از جزئی تا فاجعه‌بار) داشته باشد.

در یک پست وبلاگ شرکتی در سال 2019، سازنده زیرمجموعه از فرآیند صدور گواهینامه شخص ثالث به دلیل وقت گیر بودن و سرکوب نوآوری انتقاد کرد.

کاوشگر رابرت بالارد، که برای اولین بار لاشه کشتی تایتانیک را در سال 1985 شناسایی کرد، این شکست را به عدم وجود گواهی ایمنی نسبت داد.

او روز جمعه به ABC گفت: «ما هزاران غواصی با کشورهای دیگر در این عمق انجام داده‌ایم و هرگز حادثه‌ای نداشتیم.

جیمز کامرون کارگردان «تایتانیک» که چندین بار لاشه کشتی تایتانیک را دیده است، می‌گوید چند دلیل احتمالی برای نابودی کشتی وجود دارد، اما محتمل‌ترین آن شکست بدنه کامپوزیت است.