تهران پس از زلزله هفتم ریشتر/ یک میلیون مجروح، دو میلیون در انتظار غذا

استاد پژوهشگاه زلزله‌شناسی می‌گوید: برآورد می‌شود در صورت وقوع زلزله ۷ ریشتری در تهران، حدود ۱۰ درصد از جمعیت کشور (حدود یک میلیون نفر) به کمک‌های پزشکی نیاز داشته باشند. هر بیمارستان صحرایی به طور معمول می تواند از 100 تا 200 بیمار در یک زمان مراقبت کند. اگر هر بیمارستان صحرایی به طور متوسط ​​150 بیمار را در یک زمان پذیرش کند، تقریباً 6600 بیمارستان صحرایی برای مدیریت موثر هجوم بیماران مورد نیاز است.

به گزارش بازتاب آنلاین، فرهاد طالبیان: ۵ دی فقط 2012 بم نبود که زلزله 6.6 ریشتری آن را لرزاند، این زلزله مهیب بهانه ای شد تا ترس از زلزله و اغتشاش در کشور به یک معضل ملی تبدیل شود. چیزی که در این سال ها و با اشتباهاتش در تهران بسیار مطرح شده است.

استاد پژوهشگاه زلزله‌شناسی می‌گوید: وقتی صحبت از بلایای طبیعی در ایران می‌شود، موضوع مهم‌تر از زلزله تهران نداریم، یعنی اگر موضوعات مهم را سفارش دهیم و ماهیت آن‌ها را بنویسیم، وقوع آن یک زلزله بزرگ در تهران به عنوان یک حادثه از اهمیت بالایی برخوردار است.

مهدی زارع با بیان اینکه من همیشه با آمار لرزه نگاری کار می کنم، ادامه می دهد: آخرین تحلیلی که داشتم این بود که در حال بررسی یک کاتالوگ تاریخی در محدوده تهران بودم. در سال 320 ق.م. زلزله ای تاریخی در قرن چهارم قبل از میلاد در ری رخ داد و مستند است. من تا امروز به این زلزله ها نگاه کردم و به نتیجه جالبی رسیدم. این نتیجه کنجکاوی مداوم است که آیا زلزله 7 ریشتری را در تهران تجربه خواهیم کرد یا خیر.

این استاد دانشگاه در پاسخ به این سوال که چرا این همه زلزله در تهران رخ می دهد؟ وی می گوید: علت آن میزان تغییر شکل پوسته زمین است که مقداری از انرژی خود را به صورت زلزله آزاد می کند و این امر کاملاً طبیعی است و علت ثانویه ندارد. بخش مداخله انسان موضوع دیگری است. علت وقوع زلزله تغییر شکل طبیعی زمین است. یک تکه چوب را خم کنید. پس از مدتی شکاف کوچکی در چوب خواهید دید که صدا ایجاد می کند. هر کس آن را نشنود شگفت زده می شود. ماهیت فیزیکی چوب مستلزم شکستن آن است. زمین هم همینطور است. تحت فشارهایی قرار می گیرد که باعث زمین لرزه های کوچک تا بزرگ از 4 تا بیش از 7 در مقیاس ریشتر می شود. این اتفاقات متعادل هستند. با توجه به بزرگی 4، با 20 زلزله در اطراف تهران در 10 سال، می توان زلزله هایی به بزرگی 5، 6 و 7 ریشتر را انتظار داشت. البته فواصل طولانی تری وجود دارد. تعادل و حسابداری وجود دارد.

مهدی زارع در پاسخ به این سوال که پس از زلزله 7 ریشتری برای مدیریت بلایای تهران به چه امکانات و اطلاعات اولیه اضطراری نیاز است؟ وی ادامه می دهد: بلافاصله پس از یک زلزله بزرگ، اولین گام در مدیریت بلایا، ارزیابی وضعیت است، در این مورد، این شامل بزرگی و مکان کانون زلزله 7.0 است که به شناسایی آسیب دیدگان کمک می کند. تعیین مناطق آسیب دیده نظارت بر پس لرزه ها بسیار مهم است زیرا می توانند باعث آسیب بیشتر شوند و تلاش های نجات را پیچیده کنند. شناسایی مناطق شهری و روستایی آسیب دیده برای تعیین راهبردهای واکنش بسیار مهم است.

او می‌گوید: «جمع‌آوری اطلاعات در مورد آسیب‌های زیرساختی برای یک واکنش اضطراری مؤثر حیاتی است. ارزیابی ساختمان‌های مسکونی، تجاری و عمومی برای شناسایی فرو ریخته‌ها یا در معرض خطر ریزش و ارزیابی جاده‌ها، پل‌ها، راه‌آهن‌ها و فرودگاه‌ها برای تعیین دسترسی خدمات اضطراری و تأیید وضعیت خطوط برق، آب، گاز و مخابرات نیاز است، جمع‌آوری داده‌ها در مورد تلفات برای اولویت‌بندی پاسخ‌های پزشکی حیاتی است.»

آمادگی اضطراری برای زلزله 7 ریشتری تهران

برای آمادگی موثر برای زلزله 7 ریشتری تهران، ارزیابی امکانات اورژانس، بیمارستان‌های صحرایی، مخازن سوخت و سیستم‌های مخابراتی ضروری است. این ارزیابی شامل درک تراکم جمعیت، زیرساخت‌های شهری و قابلیت‌های واکنش اضطراری موجود است.»

زارع ادامه داد: «امکانات اضطراری برای امدادرسانی فوری و تلاش‌های بازیابی در بلایای طبیعی حیاتی است. اینها عبارتند از: (EOC): حداقل یک مرکز عملیات اضطراری متمرکز (EOC) باید برای هماهنگی تلاش‌های چند سازمانی واکنش در بلایا ایجاد شود. با توجه به جمعیت 9.8 میلیون نفری تهران در سال 1403، تعداد قابل توجهی سرپناه اضطراری مورد نیاز است. برای مواقع اضطراری، حداقل یک سرپناه اضطراری به ازای هر 1000 ساکن مورد نیاز است. بنابراین، حدود ده هزار مکان سرپناه مورد نیاز است. مراکز اجتماعی موجود را می توان به تسهیلات اضطراری برای ارائه غذا، آب و کمک های پزشکی تبدیل کرد.

وی با بیان اینکه تعداد بیمارستان‌های صحرایی برای درمان آسیب‌های ناشی از زلزله بستگی به تعداد قربانیان مورد انتظار دارد، توضیح می‌دهد: «تخمین زده می‌شود که در زلزله ۷ ریشتری تهران، حدود ۱۰ درصد جمعیت (حدود یک میلیون نفر) نیاز به مراقبت‌های پزشکی داشته باشند. ). هر بیمارستان صحرایی به طور معمول می تواند از 100 تا 200 بیمار در یک زمان مراقبت کند. اگر هر بیمارستان صحرایی به طور متوسط ​​150 بیمار را در یک زمان پذیرش کند، تقریباً 6600 بیمارستان صحرایی برای مدیریت موثر هجوم بیماران مورد نیاز است.

او می‌گوید: «مخزن‌های سوخت برای حصول اطمینان از دسترسی وسایل نقلیه اضطراری و ژنراتورها به سوخت در هنگام قطع برق ضروری است. خدمات اورژانس به سوخت برای آمبولانس ها، ماشین های آتش نشانی و سایر عملیات های نجات نیاز دارند. یک برآورد تقریبی ممکن است نشان دهد که هر وسیله نقلیه اضطراری به حدود 50 لیتر سوخت در روز در زمان اوج پس از زلزله نیاز دارد. بسته به تعداد وسایل نقلیه در حال استفاده (که می تواند از صدها تا هزاران باشد)، ارائه چندین مخزن سوخت بزرگ منطقی است. در ابتدا حداقل 5 مخزن سوخت اصلی را می توان پیشنهاد کرد که هر کدام بسته به نیازهای عملیاتی و ملاحظات لجستیکی می توانند حداقل 10000 لیتر یا بیشتر را در خود جای دهند.

افزونگی در سیستم‌های ارتباطی (مانند تلفن‌های ماهواره‌ای، ارتباطات رادیویی) ضروری است، زیرا شبکه‌های سنتی ممکن است پس از خاموش شدن زمین لرزه از کار بیفتند. علاوه بر این، گسترش زیرساخت های موجود با منابع برق اضطراری (به عنوان مثال ژنراتورها) عملکرد مداوم را تضمین می کند.

به گفته زارع، برای تعیین تعداد امکانات غذایی و تغذیه ای مورد نیاز در شرایط اضطراری پس از زلزله ۷ ریشتری تهران، باید عوامل متعددی در نظر گرفته شود. اینها شامل جمعیت، مدت زمان مورد انتظار اورژانس، امکانات لجستیکی و نوع خدمات غذایی مورد نیاز (غذای سرد و گرم) است. تهران حدود 9.8 میلیون نفر جمعیت دارد و 7.5 میلیون نفر دیگر در شهرهای اطراف زندگی می کنند. در یک سناریوی اضطراری، بسیار مهم است که تخمین بزنیم که چند نفر به کمک غذایی فوری نیاز دارند. طرح های اضطراری معمولاً جمعیت را بر اساس نیازهایشان به گروه های مختلف دسته بندی می کنند. به عنوان مثال، جمعیت عمومی شامل افرادی است که به دلیل آسیب های زیرساختی یا اختلال در زنجیره تامین، به غذا دسترسی ندارند و گروه های آسیب پذیر شامل کودکان، سالمندان، زنان باردار و کسانی هستند که نیازهایشان تغذیه ویژه است.

پس از یک زلزله شدید، زنجیره تامین مواد غذایی عادی برای چند روز تا چند هفته مختل می شود. بنابراین، عرضه کوتاه مدت (در چند روز اول) و طولانی مدت (تا دو هفته یا بیشتر) از وعده های غذایی گرم و غذاهای فاسد شدنی که نیاز به نگهداری در یخچال دارند باید برنامه ریزی شود. با فرض اینکه 20 درصد از جمعیت نیاز به کمک اضطراری دارند، تنها برای جمعیت 9.8 میلیون نفری، حدود 2 میلیون نفر به کمک غذایی نیاز دارند که به حدود 6 میلیون وعده غذایی در روز در سه وعده غذایی نیاز دارد.

زارع می گوید: اگر هر انبار غذا حدود 750 وعده غذا در روز (به طور متوسط ​​بین وعده های غذایی سرد و گرم) سرو کند، به 8000 انبار غذا نیاز است. در این صورت می توان از پتانسیل تمایلات مذهبی و هیاهوها در مناطق تهران بهره برد.

برآورد تعداد مجروحان و تلفات به تخصیص موثر منابع پزشکی کمک می کند. شناسایی محل قربانیان (به دام افتاده در زیر آوار) عملیات نجات هدفمند را امکان پذیر می کند و آن در دسترس بودن منابع است. هنگام ارزیابی آمادگی ادارات آتش نشانی محلی، نیروهای پلیس و تیم های پزشکی، در دسترس بودن غذا، آب، تجهیزات پزشکی و سرپناه در منطقه بسیار مهم است.

به گفته زارع، اطمینان از عملکرد سیستم های ارتباطی (رادیو، تلفن های ماهواره ای) برای هماهنگی تلاش های گروه های مختلف تخصصی ضروری است. انتشار به موقع اطلاعات عمومی در مورد اقدامات ایمنی و منابع موجود به مردم، هماهنگی بین سازمان های مختلف، هماهنگی فرمانداری و تعامل با مدیران شهری و محلی برای هماهنگی اولویت ها و تخصیص منابع و مشارکت سازمان های مردم نهاد کمک کننده در در صورت وقوع حادثه، این امر منجر به بهبود کیفیت و کمیت لجستیک و کمک‌های بشردوستانه می‌شود.

گام بعدی توسعه طرح‌های تخلیه بر اساس ارزیابی خطر، شناسایی مناطق امنی است که افراد آواره می‌توانند در آنجا سرپناه پیدا کنند، و سازماندهی حمل و نقل تخلیه‌شدگان در صورت تخلیه در مقیاس بزرگ.