به گزارش خبرگزاری بازتاب آنلاین، امام خمینی در روز دوازدهم مهر آنها در سال 1357 نجف را به مقصد کویت ترک کردند، اما مقامات کویتی از ورود آنها جلوگیری کردند. از این رو امام سیزدهم مهر آنها به بصره بازگشتند و روز بعد به پاریس سفر کردند.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی، دلیل تصمیم امام خمینی (ره) به خروج از عراق، فشارهای مادی و نامحسوس از سوی دستگاه امنیتی عراق بود.

زمانی که رهبران ایران و عراق آن پیمان معروف را در الجزایر امضا کردند، طرفین توافق کردند که تعدادی از مشکلاتی را که در گذشته داشتند کنار بگذارند و رژیم عراق قول داد که برای ادامه کار با رژیم پهلوی نجنگد. در این زمینه محدودیت هایی نیز برای امام خمینی (ره) که در نجف مستقر شدند وجود دارد; اعمال شد و به همین دلیل لشکرکشی ها و فعالیت های سیاسی امام در عراق به صورت مخفیانه و پنهان انجام می شد.

در همین راستا ساواک با دستگاه امنیتی عراق نیز در تماس بوده و روزنامه جمهوری اسلامی در اولین سالگرد خروج امام از عراق اسناد محرمانه تماس ویژه ساواک و عراق برای جلوگیری از هجرت امام را منتشر می کند. .

بر اساس این سند، این مقام امنیتی عراق به همتایان ایرانی خود می گوید که آیت الله خمینی هرگز از پیگیری اهداف خود دست بر نمی دارد. در گزارش این روزنامه مورخ 10 مهر منتشر شده در سال 1358 می گوید:

سال گذشته و همزمان با اوج گیری انقلاب اسلامی، گفته شد که «هیئت حسن نیت» برای مذاکره درباره بازگشت امام خمینی (ره) به ایران به عراق سفر کرده است. نتیجه مذاکرات این هیئت که در واقع هیأت ساواک است و در مجموعه اسناد ساواک تحت عنوان «راز» طبقه بندی شده است. بیشتر بخوانید:

مذاکرات هیئتی از تهران به بغداد با مقامات عراقی

در اجرای دستورات داده شده، بعد از ظهر روز دوشنبه 16 مهر 1357 هیئتی از ساواک عازم بغداد شد. در گزارش رئیس هیئت آمده است:
مذاکرات با «سعدون شاکر» سه ساعت و نیم به طول انجامید و موارد زیر قابل توجه بود:

1- تشکر رئیس سازمان اطلاعات و امنیت ایران به مناسبت همکاری های معمول به سعدون شاکر ابلاغ شد.

2- سعدون شاکر اقدامات اخیر در خصوص خمینی را صحیح و مبتنی بر توافق الجزایر و تقویت همکاری و حسن همجواری می داند.

3- از مطالب روزنامه های ایران علیه عراق شکایت کرد. وضعیت مطبوعات در ایران با نمونه مقالات و عکس های خمینی توضیح داده شد. او پذیرفت که آزادی مطبوعات خوب است. درج مطالب مضر به موجودیت و مصالح ملت او خیانت و ناگزیر را می دانست.

4- وی با خمینی ملاقات کرد و او را فردی سرسخت و مصمم می‌داند که برنامه‌های او را دنبال می‌کند و معتقد است که هرگز از پیگیری اهدافش دست بر نمی‌دارد.

5- خمینی در برابر تذکرات خود مبنی بر اینکه باید از فعالیت های سیاسی خود دست بکشد. می گفت من هم سیاستمدار و هم مذهبی هستم و هیچ وقت از عقاید سیاسی ام عدول نمی کنم.

6- مقرر شد موضوع درخواست یعنی رفع محدودیت های نسبی و مدت اقامت بیشتر وی در شورای فرماندهی انقلاب مطرح شود. با این حال، او معتقد بود که آزادی خمینی او را وادار می‌کند تا فعالیت‌های فشرده‌تری علیه ایران و عراق انجام دهد.

7- حضور خمینی در عراق را برای ایران و عراق مضر می داند. اما وقتی به جای دیگری می رود ایمان می آورد. احتمالا مشکلات بیشتری ایجاد خواهد کرد.

8- خمینی ویزای خروج دریافت کرد. با این حال، تاریخ دقیق خروج وی مشخص نیست و او می تواند هر زمان که بخواهد عراق را ترک کند.

9- وی اظهار داشت که اگر خمینی قصد خروج داشته باشد، دولت عراق نمی تواند از تصمیم وی جلوگیری کند.

۲۹۲۱۹

اخبار مرتبط

ارسال به دیگران :

آخرین اخبار

همکاران ما