تضمین سلامت کبد با این ویتامین ها

مشکلات کبدی در سراسر جهان رایج است و اغلب با سبک زندگی یا عوامل ژنتیکی مرتبط است. برخی از بیماری های کبدی عبارتند از: هپاتیت، بیماری کبد چرب غیر الکلی، نارسایی کبد و التهاب کبد. عادات سبک زندگی سالم مانند ورزش، رژیم غذایی متعادل و مصرف مکمل های مناسب همگی دست به دست هم داده اند تا عملکرد کبد را به درستی تنظیم کنند و سلامت کبد را بهبود بخشند.

جگر به گزارش بازتاب آنلاین یکی یکی از اعضای مهم بدن است و عمدتاً متابولیسم داروها و تجزیه خون و مواد مغذی برای بدن را بر عهده دارد. هنگامی که کبد به درستی کار نمی کند، عوارض مختلفی مانند عفونت، کمبود الکترولیت و خونریزی ممکن است رخ دهد. بهترین ویتامین ها و مکمل ها برای به حداکثر رساندن سلامت کبد شامل ویتامین های B، ویتامین C، ویتامین D، ویتامین E و روی است. در زیر عملکرد هر یک از این ویتامین ها در بهبود عملکرد کبد توضیح داده می شود:

ویتامین B

مطالعات نشان داده‌اند که ویتامین‌های B ممکن است از طرق مختلف به عملکرد کبد کمک کنند. علاوه بر این، بسیاری از ویتامین های این گروه، از جمله ویتامین B12 و اسید فولیک، سلامت کبد را در افراد مبتلا به بیماری کبد چرب بهبود می بخشد.

ویتامین C

بدیهی است که ویتامین C با خواص آنتی اکسیدانی خود به تقویت سیستم ایمنی کمک می کند. آنتی اکسیدان ها نقش مهمی در سم زدایی بدن و از بین بردن رادیکال های آزاد دارند. سطوح پایین آنتی اکسیدان می تواند باعث استرس اکسیداتیو شود و بر سلول های کبد تأثیر منفی بگذارد. ویتامین C ممکن است با محدود کردن تجمع چربی و جلوگیری از بیماری شایع کبد چرب به سلامت کبد کمک کند.

ویتامین D

مطالعات نشان داده است که بسیاری از افرادی که با بیماری های کبدی دست و پنجه نرم می کنند دچار کمبود ویتامین D هستند. ویتامین D به پیشگیری از بیماری های التهابی و متابولیک که بر سلامت کبد تأثیر منفی می گذارد کمک می کند.

ویتامین E

ویتامین E دارای خواص آنتی اکسیدانی است و به مبارزه با رادیکال های آزاد کمک می کند. مصرف مکمل های ویتامین E می تواند التهاب کبد را کاهش دهد و سطح چربی را کاهش دهد. ویتامین E به طور طبیعی در روغن های گیاهی و غذاهایی مانند روغن جوانه گندم و تخمه آفتابگردان یافت می شود. مکمل های دارویی این ویتامین نیز موجود است.

ویتامین A

ویتامین A برای بینایی، سلامت پوست، سیستم ایمنی و سلامت استخوان ضروری است. برخلاف سایر ویتامین های موجود در این لیست، مهم است که مراقب مصرف بیش از حد ویتامین A باشید زیرا می تواند بر سلامت کبد شما تأثیر منفی بگذارد. ویتامین A به عنوان یک ویتامین محلول در چربی در کبد ذخیره می شود و مصرف بیش از حد آن می تواند باعث مسمومیت شود، بنابراین باید به میزان مصرف روزانه خود توجه کنید. مقدار توصیه شده روزانه برای بزرگسالان 700 تا 900 میکروگرم است. همچنین می توانید ویتامین A کافی را از غذاهایی مانند لبنیات، تخم مرغ، اسفناج و جگر دریافت کنید.

ویتامین K

ویتامین K یک ویتامین محلول در چربی است که به عنوان منعقد کننده برای کاهش خطر خونریزی در درمان بیماری های کبدی استفاده می شود. برخلاف ویتامین A یکی در حال حاضر هیچ مدرکی مبنی بر اینکه دوزهای بالای ویتامین K، به غیر از ویتامین های محلول در چربی، باعث آسیب کبدی شود، وجود ندارد. با این حال، مقدار توصیه شده ویتامین K برای مردان ۱۲۰ میکروگرم در روز و برای زنان ۹۰ میکروگرم است. با مصرف سبزیجات سبز و برگ دار، سویا و روغن کانولا، گوشت، پنیر و تخم مرغ می توانید ویتامین K را از طریق رژیم غذایی خود دریافت کنید.

اسیدهای چرب امگا 3

اسیدهای چرب امگا 3 گروهی از «چربی‌های سالم» هستند که از اسید آلفا لینولنیک (ALA)، ایکوزاپنتانوئیک اسید (EPA) و دوکوزاهگزانوئیک اسید (DHA) تشکیل شده‌اند. امگا 3 به درمان بیماری کبد چرب غیر الکلی کمک می کند و حتی با کاهش چربی کل در کبد از فیبروز و التهاب کبد جلوگیری می کند. علاوه بر این، مصرف امگا 3 از سیروز کبدی جلوگیری می کند. علاوه بر مصرف مکمل های امگا 3، می توانید این ماده را در غذاهایی مانند ماهی، مغزها و دانه ها، غلات غنی شده، روغن سویا، کانولا یا بذر کتان نیز پیدا کنید.

فلز روی

روی یک مکمل رایج است که اغلب برای تقویت سیستم ایمنی استفاده می شود، اما ممکن است برای سلامت کبد نیز مفید باشد. افرادی که از بیماری کبدی رنج می برند اغلب کمبود روی دارند.

یادداشت ها: برخی از داروها و مکمل ها می توانند به کبد آسیب برسانند. همیشه قبل از مصرف مکمل یا داروی جدید با پزشک خود صحبت کنید تا مطمئن شوید که خطری وجود ندارد.