تصمیم گیری در تاریکی برای یک وزارتخانه حساس

عصر ایران; دکتر. مرتضی نظری (رئیس سابق مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش) – دبیران کل سه سازمان اصلاحات آموزش و پرورش به رئیس جمهور پزشکیان آنها در نامه ای خواستار رعایت احتیاط در انتخاب وزیر آموزش و پرورش غیر موافق با گفتمان دولت چهاردهم شده اند. این پاسخ البته “بسیار مسئول و صحیح” است، اما “ناکافی”.

ناکافی است به این معنا که کمیته و کارگروه فرهنگیان دولت چهاردهم در این مدت شفاف و منسجم عمل کردند؟

آیا تماس دقیقه 90 از سوی برخی افراد ناشناس یا نامحبوب با عناوین خودخوانده ای مانند «نخبگان فرهنگی» و «نماینده معلمان» قدردانی از درایت رئیس جمهور منتخب در اتخاذ رویکرد مشورتی در انتخاب وزرا بود؟

آیا رفتار کمیته فرهنگ در نادیده گرفتن و نادیده گرفتن حدود 20 نیروی انسانی ارزشمند و واجد شرایط در آموزش و پرورش، روشی دموکراتیک و اعتمادساز بود یا رفتاری یک جانبه و اعتماد زدایی؟

آیا کمیته کارشناسان فرهنگی پاسخی محترمانه و قانع کننده به تمامی ابهامات و پرسش ها و نگرانی های اصلاح طلبان آموزش و پرورش درباره علت دعوت مخفیانه و غیرشفاف برخی از نتایج امتحانات به انتخاب وزیری که ردپای آن گاه بسیار زیاد است، می دهد؟ آیا ایشان در شرایط فعلی نظام آموزشی پاسخ روشنی دادند و اهمیت دادند؟

در مورد تلاش سه تشکل اصلاح طلب (مجلس، انجمن، سازمان معلمان)، اگر بزرگان فرهنگی خودمان نسبت به عملکرد خود و خودشان شفافیت داشته باشند، می‌توانیم از رئیس جمهور بخواهیم که پاسخگوی گزینه‌های متناقض باشد حذف تعریف ایجاد شده شایستگی یک گروه کوچک باید بین همه معلمان ایرانی توزیع شود.

قبلاً نوشتم که آموزش و پرورش ستاره های زیادی در آسمان دارد، مشکل این است که عده ای «خودبرتر» برای جامعه میلیونی با دایره محدودی از «رفقای نزدیک به دیزی و گرمابه و گلستان» رشید و فهیم تصمیم می گیرند. و حتی بدتر از او آنها فکر می کنند که بی مسئولیت هستند. رویکردی که کاملاً در تضاد با شعارهای رئیس جمهور منتخب است.

تصمیم گیری در تاریکی و انحصارگرایی از هر دو طرف مذموم است: اصولگرا یا اصلاح طلب.

مهر نزدیک است ما و بچه های ایران.

17. مرداد 1403