علیرضا استادی متولد 16 است تیر 1352 در شهر ری، بازیگر سینما و تلویزیون است. او در رشته نمایش از دانشکده هنر و معماری فارغ التحصیل شد. او از ۲۵ سالگی با تئاتر شروع کرد و با سریال چک برگشتی وارد قاب تلویزیون شد.
بیوگرافی علیرضا استادی
به عنوان گزارش، من بچه خیلی خیلی بی قراری بودم (می خندد)، خیلی فعال بودم، یادم می آید آن زمان ها پشت وانت ها را می گرفتیم و با آنها یک مسیر می رفتیم. بعضی از راننده ها لطف کردند و با چند کلمه گفتند عزیزم بیا پایین نبود! اما این مترادف با خیلی چیزها بود!
کلاس بازیگری
او در آغاز نوجوانی اصول اولیه بازیگری را زیر نظر «کریم اکبری مبارکه» و «قدری پناه» در مرکز فرهنگی آموزشی مالک اشتر فرا گرفت.
از مبتدی تا حرفه ای تئاتر
بیوگرافی علیرضا استادی: از سال 1370 و در سن 18 سالگی با تئاتر «میکی کاراباتو» به طور جدی فعالیت خود را آغاز کرد و از سال 1373 به عنوان دانشجو در دانشگاه بازیگری را دنبال کرد.
جلوی دوربین سینما
علیرضا استادی در سال ۱۳۷۷ در سن ۲۵ سالگی اولین تجربه حضور در مقابل دوربین و سینما را با فیلم «هیوا» به کارگردانی رسول ملاقلی پور به دست آورد. سپس در سال 1357 در فیلم «نسل سوخته» ظاهر شد و در سال 1389 نیز در فیلم «رویا سینما» با علی شاه حاتمی همکاری کرد.
حضور او در تلویزیون نسبت به سینما که از سال 1356 شروع شد 14 سال به طول انجامید و اولین بار در سال 1392 با سریال چک برگشتی به کارگردانی سیروس مقدم در کنار هدایت هاشمی و امیر جعفری وارد قاب تلویزیون شد. اما شهرت او با سریال های «دلدادگان» و «رحیم نکن» در سال 1376 آغاز شد.
من معتقدم هر بازیگری می تواند برای هر کاری چیزی بیاورد و علاوه بر متن نویسنده و تحلیل او از نقش خود و عنصر اجرایی قالب بازیگری در مدیوم تلویزیون، باید چیزی به نقش اضافه کند و آن را دارد. همیشه دغدغه من بوده
علاقه مند به فیلم های کوتاه
بیوگرافی علیرضا استادی: یکی این یکی از افتخارات من است که مدت ها در کنار هنرمندانی که فیلم کوتاه می سازند بودم و با آنها همکاری می کردم. بازی در فیلم کوتاه را از دهه هفتاد شروع کردم.
ازدواج
علیرضا استادی سال هاست ازدواج کرده و دو پسر دارد که می گوید شیطنت های دوران کودکی اش به فرزندانش هم رسیده است.
نقش های سریال «ممنوعه» و فیلم «لاتاری» روی من تاثیر گذاشت و سوالات زیادی از خودم پرسیدم و درگیر آن بودم. همچنین نقشی در سریال سال های دور از وطن و مسابقه ای که با خنجر داشتم روی من تاثیر داشت و هنوز هم در ذهنم است، چون از من دور بود.
دوست نداشتم معروف باشم
من همیشه به عنوان یک حرفه به بازیگری نگاه می کردم و هیچ وقت دوست نداشتم معروف باشم، اما حالا تا جایی که بتوانم با توکل به خدا بازی می کنم.