فلاپی سوزان اوبرین ، یک پرستار و مشاور مرگ ، تجربیات و پشیمانی خود را با بیش از 5 تجربه با بیماران در آخرین لحظه های زندگی به اشتراک گذاشت.
به گفته Forcharin ، Fortechis ، سوزان اوبر در آخرین لحظه های زندگی دیدگاه منحصر به فردی از روح انسان دارد. وی به عنوان یک پرستار ثبت نام شده ، تصمیم گرفت بیش از بیست سال پیش به مراقبت های کمک برگردد و از آن زمان به عنوان یک پرستار انکولوژی و مربی مرگ در بیمارستان ها و خانه ها خدمت کرده است. با گذشت سالها ، در آخرین لحظات هزاران نفر به آماده سازی جسمی و عاطفی کمک کرده است. او معتقد است که در آستانه مرگ ، پشیمانی نهایی مردم می تواند چیزهای مهم را به ما بیاموزد. در آخرین کتاب خود ، مرگ خوب سعی در عادی سازی واقعیت های مرگ و لزوم برنامه ریزی پایان زندگی داشت.
این کتاب همچنین شامل نکات مهم تجربیات آنها و بسیاری از آنها در آخرین لحظه های خود با بیماران خود است که “لحظه های آگاهی معنوی” هستند و می گویند که می توانند برای همه ما درسهای بزرگی بگیرند. با گذشت سالها ، او توضیح می دهد که بیمارانی که در آخرین لحظات زندگی خود قرار دارند ، اغلب در مورد مشکلات مشابه صحبت می کنند: “در پایان زندگی ، هر کس که هستید ، یا چقدر پول دارید. هیچ یک از اینها مربوط به آنچه ما آموخته ایم ، چه کاری انجام می دهیم ، چه کاری انجام نمی دهیم و از چه کاری می ترسیم.” وی سه پشیمانی مهم از زندگی بیماران خود را بررسی کرد.
1) “من هدف خود را نداشتم.”
در پایان عمر ، بسیاری از مردم همیشه از آنچه می خواهند انجام دهند پشیمان هستند ، اما به تعویق می افتند. “همه ما برای یک هدف در اینجا هستیم و هرکدام از ما وقتی از آنها استفاده نمی کنیم ، می توانیم پشیمان شویم.” می گوید تلاش نکردن چیزهای جدید و عدم امکان ورود به ناشناخته ، بخشی از ذهنیت بسیاری است که توسط اوبرین بیان شده است.
وقتی مردم وقت خود را به عنوان یک هدیه محدود نگاه می کنند ، کمتر از انجام کاری که می تواند آنها را هیجان زده کند می ترسند. اوبرین می گوید: “وقتی می فهمید که وقت شما محدود است ، به جای ترس از کاری که می خواهید انجام دهید به آنها بروید.” این بدان معنا نیست که شما باید یک بحران وجودی پیدا کنید ، اما باید هدف خود را تعریف کرده و هر روز به سمت آن حرکت کنید.
2) “من به خودم اجازه ندادم كه كاملاً دوست داشته باشم و به دیگران عشق نكردم.”
بسیاری از مردم پشیمان می شوند که به اندازه کافی آسیب پذیر نیستند که خود را در آغوش بگیرند و در پایان زندگی خود به دیگران عشق ورزند. او می گوید: “آنها اغلب می گویند که برای کسی بخشیده نمی شوند.” بر اهمیت خود و ترک گناه تأکید می کند. به گفته وی ، هنگامی که ما یک بار عاطفی روی شانه خود داریم ، گیر کرده ایم. هنگامی که ما نمی توانیم مشکلات عاطفی یا مشکلات روابط خود را حل کنیم ، می توانیم به خودمان آسیب برسانیم. به گفته بیماران ، منابع و اطلاعات ، آنها به آنها توصیه می كنند كه آیا بهترین کاری را كه می توانند انجام دهند و از آنها استفاده كنند ، سؤال كنند. به گفته وی ، ورزش به افراد کمک می کند تا با بخشش استراحت کنند.
2) “من تاکنون توجه نکرده ام.”
افراد در آستانه مرگ گاهی اوقات واقعیت نهایی زندگی خود را درک می کنند و از این لحظات لذت می برند. آنها معمولاً به کوچکترین هدایای زندگی که نادیده گرفته می شوند توجه می کنند. اوبرین می گوید: “هر روز لحظات شادی و قدردانی از آهنگ های پرنده گرفته تا پیاده روی در پارک هر روز وجود دارد.” امروز ، این توجه به زندگی و زندگی می تواند به افراد کمک کند تا زندگی اصلی تری داشته باشند و از تجربیات شاد لذت ببرند. تجربیات و ایالات او می گوید: “وقتی من شروع به کار بر روی مرگ می کنم ، زندگی من تغییر کرده است. ذهن ما می تواند ما را در زندان نگه دارد.”
آنها به شما یادآوری می کنند که ما باید نه تنها درس پشیمانی آنها را در آستانه مرگ حمل کنیم ، بلکه باید زندگی خود را برای اهداف ، عشق و توجه به لحظه های موجود منتقل کنیم. اوبرین خاطرنشان می کند که زندگی نه تنها دانستن بلکه شجاعت درک خود و دیگران و تغییر و رشد و رشد است. این دوره ها را می توان برای زندگی بهتر امروز و در آینده هدایت کرد.