تحقیقات جالب در مورد ارتباط قهوه و پارکینسون

شواهد قابل اعتماد نشان داده است که افرادی که سطوح بالایی از کافئین مصرف می کنند، نسبت به افرادی که قهوه نمی نوشند، کمتر به بیماری پارکینسون مبتلا می شوند. این یافته ها در وب سایت کتابخانه ملی پزشکی ایالات متحده موجود است.

به گزارش عصر ایران، اینکه آیا کافئین واقعا می تواند به درمان پارکینسون کمک کند، هنوز یک سوال باز است. بر اساس مطالعه ای که توسط Annals of Neurology منتشر شده است، تأثیر کافئین بر علائم این بیماری متناقض بوده است.

دانشمندان همچنین متوجه شدند که مصرف کافئین چند ساعت قبل از اسکن مغز می تواند بر قابلیت اطمینان اسکن تأثیر بگذارد. این یافته مهم قطعا در هدایت تحقیقات بالینی نقش خواهد داشت.

توضیح مختصری در مورد پارکینسون

پارکینسون یک بیماری عصبی پیشرونده است که با علائم حرکتی مانند لرزش مشخص می شود.

دکتر D. عصب شناس، که در این تحقیق شرکت نداشت، مدیر پزشکی مؤسسه علوم اعصاب Truong و سردبیر مجله پارکینسونیسم بالینی و اختلالات مرتبط است. دانیل ترونگ توضیح می دهد که چگونه بیماری پارکینسون ایجاد می شود:

آلفا سینوکلئین پروتئینی است که به طور غیر طبیعی در بیماری پارکینسون تجمع می یابد و به آن اجسام لویی می گویند. این توده ها می توانند پاسخ التهابی را در بدن ایجاد کنند. به این ترتیب تجمع آلفا سینوکلئین منجر به آزاد شدن سیتوکین های پیش التهابی می شود که عصب را تشدید می کند. این انباشتگی به ویژه در جسم سیاه است.”

رابطه کافئین و پارکینسون

مجموعه ای از مطالعات در مقیاس بزرگ در اوایل دهه 2000 ارتباط بین پارکینسون و کافئین را نشان داد. محققان به این نتیجه رسیدند افرادی که بیشترین کافئین را مصرف می کنند کمترین خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را دارند.

مطالعات متعدد دیگر این یافته ها را تایید کرده اند. دانشمندان دریافتند افرادی که قهوه بیشتری می نوشند (اما قهوه بدون کافئین نمی نوشند) به طور قابل توجهی کمتر در معرض خطر ابتلا به بیماری پارکینسون هستند.

ترونگ می افزاید که چرا کافئین از پارکینسون جلوگیری می کند یک سوال باز است. اما ممکن است ارتباطی با آدنوزین وجود داشته باشد.

کافئین یک آنتاگونیست گیرنده آدنوزین است، به این معنی که عملکرد آدنوزین را مسدود می کند. یک انتقال دهنده عصبی که آزاد شدن دوپامین را مهار می کند. کافئین ممکن است به طور غیرمستقیم با مسدود کردن گیرنده‌های آدنوزین، ترشح دوپامین را افزایش دهد که به طور بالقوه در برابر بیماری پارکینسون محافظت می‌کند.

با این حال، نظریه های مختلفی در این زمینه وجود دارد. به عنوان مثال، کافئین ضد التهاب است و با سایر انتقال دهنده های عصبی و فرآیندهای سلولی تعامل دارد. این ارتباط محققان را برانگیخت تا بررسی کنند که آیا کافئین ممکن است به کند کردن پیشرفت بیماری پارکینسون در افرادی که قبلاً به بیماری پارکینسون مبتلا هستند کمک کند. با این حال، این مطالعات تقریباً بی نتیجه بودند.