یدالله جلالی پنداری گوید: در ذکر روز وفات نیما یوشیج اشکال دارد و این شاعر شانزدهم است. دی ماه گذشت نه سیزدهم.
یدالله جلالی پنداری، یکی از اعضای وابسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی، در یادداشتی درباره تاریخ درگذشت نیما نوشت: مورخان ادبی با تکیه بر اسنادی که دست به دست شده، تاریخ تولد و وفات بزرگان را ذکر می کنند. درباره روز درگذشت نیما، همه اسناد مربوط به بعدازظهر سیزدهم است. دی سال 1338 را ذکر کرده اند و حتی مرحوم طاهباز که بیشتر عمر خود را صرف بازخوانی دست نوشته های نیما کرده است، این تاریخ را در کتاب «زندگی و هنر نیما یوشیج» (تهران، 1375، ص 129) ذکر کرده است. با تکیه بر این اسناد، تاریخ ذکر شده را در دفتر بازتاب آنلاین شعر نیما یوشیج (تهران، 1370، ص 31) و همچنین مدخل «نیما یوشیج» در دانشنامه زبان و ادبیات فارسی فرهنگستان (تهران، 1395، ش. 6، ص در این میان جلال آل احمد که در صحنه کشته شدن نیما حضور داشت، اشاره ای به تاریخ این حادثه نکرد. مقاله «پیرمرد در چشمان ما بود» اما در یادداشتی که به تازگی توسط آن مرحوم دیده شده است که در ساعت 18:00 روز پنجشنبه شانزدهم نوشته شده است دی به تاریخ و زمان درگذشت نیما اشاره کرد: «نیما دیشب درگذشت». دو بعد از نیمه شب: ساعت دو و ده بود که در خانه به صدا درآمد…» از سوی دیگر، خبر مرگ نیما در همان روز در دو روزنامه قرن شانزدهم منتشر شد. ماه 1338 روزنامه کیهان شماره 4961 و روزنامه اطلاعات به شماره 10108 نیز منتشر شد.
از سوی دیگر، بر روی سنگ قبر نیما «سپیده دم پنج شنبه 14 دی ماه 1338» به عنوان مرگ شاعر ثبت شده است که با تقویم جور در نمی آید، زیرا 14 دی ماه آن سال سه شنبه بود.
پس در اینکه تاریخ دقیق وفات نیما باید بامداد روز پنجشنبه شانزدهم دی ماه باشد، شکی نیست و ذکر شبانگاه در روایات فوق به این دلیل است که ساعت دو بامداد جزء شبه جزیره است. شب