تاریخ فلسطین به قتل حنیه ختم نمی شود

ترور رئیس دفتر سیاسی حماس در قلب پایتخت ایران را می‌توان ضربه‌ای به این گروه سیاسی دانست که از هشتم اکتبر سال گذشته در جنگی نابرابر با اسرائیل مقاومت می‌کنند، اما مقامات اسرائیلی هرگز از نتیجه آن خبر نداشتند. خواهد بود. این منجر به اجبار فلسطینی ها به ادامه مبارزه آزادیبخش نخواهد شد. بیش از ده ماه جنگ بی پایان در کشوری با مرزهای بسته در غزه ممکن است به قیمت جان و پول برای مردم فلسطین تمام شود، اما آنچه ارتش مسلح اسرائیل را به ناامیدی سوق داده است، ناسازگاری فلسطینیان در برابر اشغالگری است. این فقط کشور نیست. بلکه هویت ملت فلسطین را هدف قرار داده اند. از این رو اسرائیل که اکنون با خشم جامعه جهانی از کشتار صهیونیست ها در غزه، علیرغم همه جنایات خود در حق مردم بی دفاع و آواره فلسطین مواجه شده است، بار دیگر به «ترور» به عنوان ابزاری برای دستیابی به اهداف راهبردی خود اشاره می کند. گسترش سرزمینی کاهش مقاومت مردمی. او بهانه ای برای تسلیم شدن فلسطینی ها فراهم کرده است. رهبران افراطی اسرائیل امیدوارند با استفاده از عملیات تروریستی فلسطینیان را از مقاومت خود ناامید کنند. از سوی دیگر صحنه را از وجود عوامل ناسازگار با اهداف استراتژیک خالی کنید.
اسرائیل با اقدامات تروریستی خود یک نکته مهم در تاریخ جنگ های خود با فلسطینیان را نادیده گرفته است. در نگاه فلسطینی ها همیشه این بوده است که اهداف آرمان گرایانه مهمتر از شخصیت ها و چهره هایی است که توسط اسرائیلی ها به قتل رسیده یا به قتل رسیده اند. این بدان معنا نیست که رهبران آنها ارزش کمی دارند، بلکه به این معنی است که آنها حاضرند هزینه های زیادی را برای اهداف خود بپردازند. در واقع، ثبات فلسطین در طول سال‌های پرتلاطم خود مرهون وفاداری آن به اصول آرمان‌گرایانه آن است. تجربه تلخ جنگ های 1948، 1967 و 1973 که در آن دولت های عربی خود را حافظ ملت فلسطین می دانستند تا حادثه سپتامبر سیاه (1970 تا ژوئیه 1971) در اردن و متعاقب آن خروج نیروهای فتح از لبنان. جنگ داخلی و اشغال جنوب این کشور توسط ارتش اسرائیل در سال 1982 و بسیاری از مقامات و رهبران از جمله محمد الزواوی (عضو گردان های ازل الدین قسام)، عمر نایف (عضو جبهه مردمی برای آزادی اسرائیل). فلسطین)، محمود المبوح (یکی از فرماندهان گردان‌های عزال‌الدین قسام می‌توان به عذال‌الدین الشیخ خلیل (عضو حماس)، فتحی شقاقی (موسس جنبش جهاد اسلامی فلسطین)، عاطف بسیسو (مسئول امنیت فتح) اشاره کرد. نهضت) و خلیل الوزیر ابوجهاد (رتبه دوم نهضت آزادی فلسطین)، غسان کنفانی (از رهبران جبهه آزادیبخش فلسطین) و… هرگز نتوانست جلوی آرمان گرایی برای آزادی فلسطین را بگیرد. اشتغال. در واقع، همه این تجربیات، ملت فلسطین را بیش از هر زمان دیگری به انگیزه ها و تمایل خود برای مقاومت در برابر اشغالگران امیدوار کرد و «اراده مبتنی بر قدرت» خود را بر مقاومت مردم خود بنا نهاد.
به ویژه دهه اخیر، دوران انزوای بیشتر ملت فلسطین از اشغالگران بوده است که با تکیه بر روابط آشکار و پنهان خود با برخی از دولت های عربی، اعتماد بیشتری برای تحقیر یا نادیده گرفتن هویت ملت فلسطین نشان داده اند. اما پس از 7 اکتبر 2023، نه تنها صحنه خاورمیانه، بلکه جامعه جهانی نیز برداشت فراموش شده خود را از ایده آلیسم فلسطینی تغییر داد. غرب به ویژه آمریکا که متوجه شده بود امکان اعمال استانداردهای دوگانه وجود ندارد، به نظارت بر اوضاع خاورمیانه ادامه دادند و نسخه های یک جانبه را به نفع اشغالگری اسرائیل تجویز کردند. اکنون با حمایت مقاومت ملت فلسطین و با توجه به جنایاتی که صهیونیست‌های اشغالگر در حق مردم غیرنظامی و مردم بی‌دفاع مرتکب شده‌اند، جامعه جهانی هم‌سوی ملت فلسطین مطالباتی را مطرح می‌کند. به همین دلیل اسرائیل می خواهد با سلاح های تروریستی به این وضعیت پایان دهد. اما فلسطینی ها به درستی و شجاعانه نشان دادند که تاریخ فلسطین با ترور رهبرانی مانند اسماعیل هنیه ختم نمی شود.