بر اساس آخرین تحقیقات: شاید رنگ نور روی ساعت درونی بدن و کیفیت خواب انسان تأثیر نداشته باشد و این در تضاد با تحقیقات قبلی انجام شده روی موشها است
آیا همانطور که تحقیقات نشان می دهد نور آبی واقعا بر خواب ما تأثیر می گذارد؟ محققان دانشگاه بازل و دانشگاه فنی مونیخ (TUM) مفروضات قبلی در مورد تأثیر رنگ روشن بر خواب را به چالش کشیده اند. این یافته ها با تحقیقات قبلی روی موش ها تناقض دارد و نشان می دهد که رنگ نور ممکن است به طور قابل توجهی بر ساعت داخلی بدن و کیفیت خواب در انسان تأثیر نداشته باشد.
به گزارش ریمنو به نقل از ایسنا، بینایی فرآیند پیچیده ای است که در آن گیرنده های نور شبکیه، یعنی گیرنده های مخروطی و میله ای، نور را به تکانه های الکتریکی تبدیل می کنند تا مغز آن را به صورت تصویر پردازش کند.
به گفته SF، گیرنده های مخروطی دید شفاف و رنگی را در حضور نور کافی تسهیل می کنند، در حالی که گیرنده های میله ای به دیدن سایه های خاکستری در نور کم کمک می کنند. علاوه بر این، سلول های گانگلیونی تخصصی در شبکیه، که به شدت به نور با طول موج کوتاه در حدود 490 نانومتر، معروف به نور آبی، واکنش نشان می دهند، در تنظیم ریتم خواب و بیداری ما نیز بسیار مهم هستند.
نویسنده اول مطالعه و محقق در مرکز کرونوبیولوژی دانشگاه بازل، دکتر. کریستین بلوم میگوید: سلولهای گانگلیونی حساس به نور نیز اطلاعاتی را از مخروطها دریافت میکنند، که این سوال را ایجاد میکند: آیا مخروطها و در نتیجه نور درخشان از مخروطها میآیند؟ ممکن است بر ساعت داخلی بدن تأثیر بگذارد یا نه. به هر حال، شگرف ترین تغییرات در روشنایی و رنگ نور در طلوع و غروب خورشید رخ می دهد و شروع و پایان روز را نشان می دهد.
مطالعهای در سال ۲۰۱۹ روی موشها نشان داد که نور مایل به زرد تأثیر قویتری بر ساعت داخلی بدن نسبت به نور آبی دارد.
با این حال، یافته های تیم تحقیقاتی بازل وضعیت متفاوتی را برای انسان ها نشان می دهد. آنها 16 داوطلب را در معرض محرک های نور آبی، زرد و سفید قرار دادند و اطمینان حاصل کردند که سلول های گانگلیونی حساس به نور در همه شرایط به یک شکل تحریک می شوند. هر گونه تفاوت در اثر نور به تحریک مخروط ها و رنگ نور نسبت داده شد.
Manuel Spitschan، پروفسور chronobiology و سلامت میگوید: «این روش تحریک نور به ما اجازه میدهد تا به روشی آزمایشی تمیز، ویژگیهای نور را که ممکن است در تأثیر آن بر انسان نقش داشته باشد، جدا کنیم.
محققان تغییرات ساعت داخلی شرکت کنندگان، شروع خواب، عمق خواب، خستگی و توانایی واکنش را در شرایط نوری مختلف ارزیابی کردند. در نتیجه مشخص شد که تغییر رنگ روشن و این رنگ آبی-زرد تاثیر قابل توجهی بر ساعت داخلی یا خواب انسان نداشته است. این یافته در تضاد با سایر مطالعات روی موش ها است که اهمیت سلول های گانگلیونی حساس به نور در ریتم شبانه روزی انسان را برجسته می کند.
بلوم میگوید: «ما هیچ مدرکی پیدا نکردیم که نشان دهد تغییرات رنگی ظریف در طول طیف آبی-زرد نقشی در ساعت یا خواب درونی انسان دارد. در عوض، نتایج ما از یافتههای بسیاری از مطالعات دیگر حمایت میکند که سلولهای گانگلیونی حساس به نور برای ساعت داخلی انسان مهمتر هستند.
به طور مشابه، او تأکید می کند که تأثیر بر سلول های گانگلیونی حساس به نور باید در طراحی نور در اولویت قرار گیرد، در حالی که رنگ روشن نقش کوچکی دارد.
اسپیتشان گفت: «یافتههای ما نشان میدهد که شاید مهمترین نکته در هنگام برنامهریزی و طراحی نور، تأثیر نور بر سلولهای گانگلیونی حساس به نور باشد». او بیان می کند. گیرنده های مخروطی و سپس رنگ روشن نقش بسیار جزئی دارند.
نتایج این مطالعه مقدماتی است و برای تعیین اینکه آیا رنگ نور بر خواب در شرایط مختلف مانند قرار گرفتن در معرض طولانی مدت یا در زمانهای متفاوت تأثیر میگذارد، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. مطالعات بیشتر ممکن است درک جامع تری از تأثیر نور بر خواب ارائه دهد.
این مطالعه همچنین به روش رایج استفاده از حالت شب در تلفنهای هوشمند و تبلتها میپردازد که نور با طول موج کوتاه را کاهش میدهد و آن را زرد نشان میدهد. بلوم مزایای کاهش نور با طول موج کوتاه برای خواب را تایید می کند، اما خاطرنشان می کند که تنظیم رنگ زرد از نظر فنی ضروری نیست.
او میگوید: «از نظر فناوری میتوان نسبتهای طول موج کوتاه را حتی بدون تنظیم رنگ نمایشگر کاهش داد، اما این امر هنوز در نمایشگرهای تلفنهای همراه تجاری اجرا نشده است.»
این تحقیق در مجله Nature Human Behavior منتشر شده است.