مصرف زیاد کافئین، در درجه اول از طریق قهوه و چای، آن را به یک عنصر اصلی عادات روزانه میلیون ها نفر در سراسر جهان تبدیل کرده است.
محققان به یافته های جدیدی در مورد اثرات منفی قهوه و چای بر یادگیری مغز دست یافته اند.
به گزارش بازتاب آنلاینب ه نقل از فارس، مصرف گسترده کافئین، در درجه اول قهوه و چای، آن را به یکی از عادات روزانه میلیون ها نفر در سراسر جهان تبدیل کرده است. اثرات محرک آن به خوبی شناخته شده است، اما تحقیقات اخیر نشان می دهد که چگونه این محرک روانی می تواند بر انعطاف پذیری یکی از حیاتی ترین عملکردهای مغز تأثیر منفی بگذارد.
تحقیقات جدید دانشمندان نشان می‌دهد که مصرف‌کنندگان منظم کافئین ممکن است تقویت سیناپسی طولانی‌مدت (LTP) را کاهش داده باشند، فرآیندی حیاتی برای یادگیری و حافظه. این کاهش انعطاف پذیری مغز نشان می دهد که مصرف روزانه کافئین ممکن است بر عملکردهای شناختی و موفقیت درمان های تحریک مغناطیسی مغز تأثیر منفی بگذارد.
تقویت سیناپسی طولانی مدت فرآیندی است که شامل تقویت مداوم سیناپس ها (سیناپس ناحیه ارتباطی بین یک نورون و نورون دیگر یا بین یک نورون و سلول دیگر) است که منجر به افزایش طولانی مدت در انتقال سیگنال بین نورون ها می شود. اساسی ترین نورون ها).
نقش کافئین در شکل پذیری مغز: کافئین، یک محرک رایج در قهوه و چای، بر فرآیندهای انعطاف پذیری مانند قدرت سیناپسی و تقویت طولانی مدت سیناپسی تأثیر منفی می گذارد.
تأثیر بر اثربخشی تحریک مغناطیسی مغز: مطالعات اولیه نشان می‌دهد که مصرف زیاد و مداوم کافئین ممکن است ظرفیت مغز را برای انعطاف پذیری تقویت سیناپسی طولانی مدت کاهش دهد و بر اثربخشی درمان‌هایی مانند تحریک مغناطیسی مغز که بر القای تقویت سیناپسی طولانی مدت متکی است تأثیر بگذارد.
این یافته‌های اولیه بر نیاز به تحقیقات جامع‌تر برای درک پیامدهای گسترده‌تر مصرف مزمن کافئین بر مغز تأکید می‌کند.
یافته های کنونی دانشمندان بر اساس یک مطالعه در مقیاس کوچک است و نیاز به مطالعات بزرگتر را برای تعیین قطعی اثرات مصرف مزمن کافئین بر انعطاف پذیری مغز و مکانیسم های یادگیری برجسته می کند.