فوبیای غذا که به نام سیبوفوبیا نیز شناخته می شود، یک ترس یا اضطراب شدید است که توسط برخی غذاها ایجاد می شود.
به گزارش ایسنا، «کلور از پرتقال می ترسد. او که مادر دو فرزند است، نه تنها نمی تواند به پرتقال ها دست بزند، حتی نمی تواند به آنها نزدیک شود.
کلر 39 ساله می گوید: «این فقط بو نیست.» همه چیز است: پوست سفید داخل پرتقال، هسته و حتی برش ها. من به هر قیمتی از پرتقال اجتناب می کنم.
اگرچه کلر به راحتی می تواند یک لیمو بخورد، اما نمی تواند برای فرزندان دو و پنج ساله اش پوست پرتقال بکند و همکارانش در یک شرکت فناوری در لندن نمی دانند که روی میز او ننشینند و پرتقال را پوست کند.
کلر هرگز پرتقال را دوست نداشته است، اما او گمان می کند که فوبیای او از یک تجربه خاص در دوران کودکی اش نشات می گیرد. او هنوز به یاد دارد که پس از یک بازی نت بال، تکه های پرتقال در یک کیسه پلاستیکی شفاف به او پیشنهاد شد و این صحنه شکمش را برگرداند.
وی ادامه می دهد: می دانم این ترس غیرمنطقی است اما تمایلی به حل این فوبیا ندارم. وی ادامه می دهد: با این حال روزهای نوروز برای من سخت است زیرا همه جا پرتقال است.
کریستوفر پل جونز، متخصص فوبیای غذایی ساکن لندن و نویسنده کتاب با ترسهای خود روبرو شوید: هفت گام برای غلبه بر فوبیا و اضطراب، میگوید فوبیای غذایی که سیبوفوبیا نیز نامیده میشود، نوعی ترس یا اضطراب شدید است که توسط برخی غذاها ایجاد میشود.
او می گوید که این ترس می تواند از دیدن، بوییدن یا حتی فکر کردن به غذا ناشی شود. به گفته وی، فوبیای غذایی اغلب از تجربیات منفی اولیه ناشی می شود و به این پدیده «تهویه پاولوی» می گویند.
این تجارب ممکن است شامل خفگی، واکنش های آلرژیک، یا ترومای عاطفی یا تغذیه ای باشد، مانند: ب- اگر در کودکی مجبور به خوردن چیزی شده اید و سپس احساس بیماری می کنید.
او میگوید: به این ترتیب، فوبیای غذا را میتوان شکل جدیتری از انزجار دانست که برخی افراد پس از مصرف بیش از حد الکل احساس میکنند و با دیدن یا بوییدن آن دچار حالت تهوع میشوند.
در صورت عدم درمان، این ترسها میتوانند در طول زمان ایجاد شوند و منجر به رژیمهای غذایی محدود شوند که میتواند بر سلامتی تأثیر منفی بگذارد. جونز به عنوان یک روان درمانگر بالینی و هیپنوتیزم درمانگر آموزش دیده، روش های روانشناختی رایج مانند درمان شناختی رفتاری (CBT) را با تکنیک های مداخله ای مانند هیپنوتیزم درمانی بالینی، حساسیت زدایی از حرکات چشم و پردازش مجدد (EMDR) و ذهن آگاهی ترکیب می کند تا تغییری سریع ایجاد کند.
او ادعا میکند که میتواند اکثر فوبیها را در یک تا چهار جلسه با رها کردن پیوندهای عاطفی که باعث واکنش ترس میشود، حل کند و رویکرد چندوجهی او بیشتر از هیپنوتیزم درمانی سنتی هدفمندتر است و به ریشهی مشکل میپردازد.
به گفته Felix Economkais، یکی دیگر از متخصصان فوبیای غذایی که درمانگاه خصوصی The Heath Therapies را در همپستد لندن اداره می کند، اکثر افراد مبتلا به فوبیای شدید غذایی معمولاً فقط دو نوع غذا می خورند، به عنوان مثال ناگت و چیپس. اگرچه او حتی مرد میانسالی را که تمام عمرش فقط نان خورده بود، شفا داد.
اگر مغز معتقد است که غذا خطرناک است، کاملا منطقی است که از آن اجتناب کنید. اما مغز می داند که برای زنده ماندن به غذا نیاز دارد، بنابراین آنچه را که به نظر می رسد ایمن ترین غذا است انتخاب می کند. او خاطرنشان می کند که فوبیای غذا اغلب با بی اشتهایی اشتباه گرفته می شود، در حالی که در واقعیت مشکل یک “بی اعتمادی عمومی نامناسب به غذا” است. وی ادامه می دهد: مبتلایان ترس بیمارگونه از برخی غذاها دارند و بدنشان طوری می لرزد که انگار عنکبوت به آنها می دهند.
به گزارش ایندیپندنت، کری جونز رواندرمانگر میگوید فوبیای غذا در اختلال خوردن اجتنابی/محدودکننده (ARFID) شایعتر است. یک اختلال پیچیده که با اجتناب از برخی غذاها مشخص می شود و مهمتر از همه، به نگرانی در مورد تصویر بدن یا وزن مربوط نمی شود. او می گوید در عوض، این اختلال می تواند مسائل حسی، ضربه یا ترس از اثرات منفی مانند خفگی یا حالت تهوع باشد.
فوبیای غذایی نسبت به سایر انواع اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی، پرخوری عصبی یا اختلال پرخوری کمی کمتر شایع است، اما همچنان بر تعداد قابل توجهی از افراد تأثیر می گذارد. برای برخی از افراد، این ترس ها فراگیر است و رژیم غذایی آنها را به تعداد انگشت شماری از غذاهای ایمن محدود می کند.
NHS معمولاً از درمان شناختی رفتاری (CBT) یا درمان مبتنی بر خانواده برای درمان فوبیای غذا استفاده می کند. روش های دیگر مورد استفاده عبارتند از “زنجیره های غذایی”. ایجاد “زنجیره” بین غذاهایی که افراد مبتلا به فوبیای غذایی در حال حاضر می خورند و غذاهای جدیدی که از نظر طعم، رنگ یا بافت مشابه هستند. این روشها که شامل نوردهی درمانی است، هفتهها یا حتی ماهها طول میکشد تا گزینههای سریعتری مانند هیپنوتیزم درمانی جذابتر به نظر برسند.