حسن معجونی بازیگر و کارگردان برجسته تئاتر و سینمای ایران یکی او یکی از نام های شناخته شده در عرصه هنر است. او با ایفای نقش های مختلف در تئاتر و خلق آثار برجسته توانست جایگاه ویژه ای در هنرهای نمایشی به دست آورد. علاوه بر فیلم هایی چون خوک و جاده خاکی، بازی در سریال شمعدونی از جمله فعالیت های سینمایی و تلویزیونی اوست. معجونی با سبک و کارگردانی منحصر به فرد خود توانست نظر بسیاری از هنردوستان را به خود جلب کند.
بیوگرافی حسن معجونی
تولد و تحصیل
محمد حسن معجونی متولد 28 است دی در سال 1347 زنجان بازیگر و کارگردان است. او دارای مدرک لیسانس ادبیات نمایشی (تئاتر) و بنیانگذار گروه تئاتر لیو است. حسن معجونی با مجموعه تلویزیونی «مسافران» به شهرت رسید و اکنون علاوه بر بازیگری، کارگردانی و تدریس نیز دارد.
شروع با کار دانشجویی
حسن معجونی کار خود را از تئاتر دانشجویی آغاز کرد و در سال ۱۳۷۴ در ۲۷ سالگی با برنامه تلویزیونی «پرده عجایب» به کارگردانی داریوش مودبیان وارد تلویزیون شد. او تنها در یک قسمت از این سریال در کنار نام هایی چون علی نصیریان و رضا ژیان حضور داشت.
کار حرفه ای حسن معجونی با گروه لیو
حسن مججونی از سال ۱۳۷۵ با نمایش «یادگار سال های شن» به نویسندگی و کارگردانی علی رفیعی به صورت حرفه ای روی صحنه رفته است.
بعدها در سال ۱۳۷۶ گروه تئاتر لیو را با اهداف آموزشی تأسیس کرد و اجراهای این گروه از سال ۱۳۸۰ آغاز شد. حالا گروه لیو یکی این گروه به عنوان یکی از قدیمی ترین گروه های اجرا در کشور شناخته می شود.
شهرت حسن معجونی در تلویزیون
حسن معجونی در سال 1388 با سریال «خصیص» به طور حرفه ای وارد تلویزیون شد و سپس در سال 1385 با فیلم «همیشه پای یک زن هست» پا به سینما گذاشت.
سرانجام در سال 1387 با بازی در نقش فضانورد در مجموعه تلویزیونی «مسافران» به کارگردانی بازتاب آنلاین مورد توجه قرار گرفت و در سال 1383 در سریال «شمعدونی» به موفقیت چشمگیری دست یافت.
حسن معجونی درباره بازیگری خود می گوید: بازیگر تئاتر و سینما یک سوءتفاهم است و اصلاً آن را دوست ندارم، تازه دارم می فهمم که حتی باید تدریس را کنار بگذارم. لذتی که او از کارگردانی در روز و شب می برد، قابل مقایسه با بازیگری و تدریس نیست.
همسر حسن معجونی
نام همسر حسن معجونی حدیده حسینی نژاد است. این زوج فرزندی ندارند.
معجونی در مصاحبه اخیر خود با علی ضیا با پرداختن به ماجرای ازدواجش با همسرش حدیده حسینی نژاد که ۲۵ سال از او کوچکتر و دانشجو است به جایگاه قابل توجهی در فضای مجازی دست یافت.
معجونی درباره رابطه اش با همسرش گفت: اختلاف سنی در زندگی ما احساس نمی شود، تا الان همه چیز عالی بوده است و من همیشه با همسرم موافقم، او حق دارد هر لحظه از من خسته شود و من نمی توانم کسی را مجبور به ماندن کنم.» حسن معجونی هم نمی خواهد بچه دار شود او درباره تصمیم خود گفت: «فعلا نمی توانم بچه دار شوم و دوست ندارم اینقدر اختلاف سنی بین خودم و فرزندم داشته باشم».
حرکت به سمت رشت
وی در سال 1374 زندگی خود را به رشت منتقل کرد. به گفته خودش به تهران می رود و هر وقت جایی برای اجرای تئاتر پیدا می کند برمی گردد. او از تهران و حال و هوای امروز فرار می کند و زندگی سبکتر و راحت تری را در آنجا می گذراند و در عین حال به کار خود در عرصه تئاتر نیز ادامه می دهد.
او از زمان حضورش در این شهر نمایش هایی را روی صحنه برده است.
بیماری حسن مججونی
حسن معجونی در جریان فیلمبرداری «استاد» علائمی را تجربه کرد. مشکل بینایی یکی به طرز نگران کننده ای از چشمان او قابل مشاهده بود و پس از انجام معاینات پزشکی، وجود تومور مغزی تایید شد.
آثار حسن معجونی
سینما
با آغوش باز: بهروز شعیبی، ۱۴۰۲
مدرس: سیدماد حسینی، ۱۴۰۱
شب طلایی: یوسف حاتمی کیا، 1400
جاده خاکی: پناه پناهی، 2019
گورکان: کاظم ملایی، 2018
آبادان 11. 60: مهرداد خوشبخت، 2018
لتیان: علی تیموری، 2018
بی حسی موضعی: حسین مهکام، ۱۳۹۶
تپالی و من: حسین زوانت، ۱۳۹۶
ما همه با هم در این هستیم: کمال تبریزی، 1397
خوک: مانی حقیقی، ۱۳۹۶
ناشناس: علیرضا صمدی، ۱۳۹۵
ارواح: داریوش مهرجویی، ۱۳۹۲
پروانه و جعبه راز: وحید گلستان، 1392
از تهران تا بهشت: ابوالفضل صفری، ۱۳۹۰
برف روی کاج ها: پیمان معادی، ۱۳۹۰
قصه های پریان: رخشان بنی اعتماد، ۱۳۹۲
لب دریا: حمید نعمت الله، 1390
خیابان های خاموش: کمال تبریزی، ۱۳۸۸
از رئیس جمهور جایزه نگیرید: کمال تبریزی، ۱۳۸۶
ای دوست من یادم باش: حمید نعمت الله، ۱۳۸۶
کنان: مانی حقیقی، ۱۳۸۵
پای زن همیشه وسط است: کمال تبریزی، ۱۳۸۵
تلویزیون
شمعدان: سروش صحت، 1394
مسافران: بازتاب آنلاین، ۱۳۸۷
تبدیل به مایه خنده (به عنوان داور و مربی) شوید
شبکه نمایش خانگی
یقه: نی سالور، 1403
یادداشت: کیارش اسدی زاده، ۱۴۰۲
کمپ جدید: منوچهر هادی، ۱۴۰۲
انتشارات: شهرام شاه حسینی، 1401
راز بقا: سعید آقاخانی، ۱۴۰۱
مارال آهوی من: مهرداد غفارزاده، 1400
تئاتر
خاطره ای از سال های شن، کارگردان: علی رفیعی – تالار وحدت، ۱۳۷۵
عروسی خون – کارگردان: علی رفیعی – تالار وحدت 1377
مکبث – کارگردان: فرهاد مهندس پور – تالار سایه، تئاتر شهر، 1379
رومئو و ژولیت – کارگردان: علی رفیعی – وحدت سالنو – 1379
روز رستاخیز – کارگردان: فرهاد مهندس پور – تالار سایه – تئاتر شهر – 1380
دیر رهبان – کارگردان: فرهاد مهندس پور – تالار سایه تئاتر شهر 1380
در مصر برف نمی بارد – کارگردان: علی رفیعی – تالار اصلی، تئاتر شهر، 1392
کالیگولا – کارگردان: آتیلا پسیانی – سالن شماره. ۲، تئاترشهر، ۱۳۸۱
بحرالغریب – کارگردان: آتیلا پسیانی – سالن شماره ۲، تئاترشهر، ۱۳۹۲
خورس و چستاگری – کارگردان: محمدحسن مججونی – تالار سایه، 1383 – سمت: کارگردان – (بازیگر زن جشنواره چخوف تهران)، جشنواره تئاتر کلاسیک مسکو 2003
در میان ابرها – کارگردان: امیررضا کوهستانی – تالار قشقایی، تئاتر شهر، 1383
اسب ها در آسمان خاکستر می بارند – کارگردان: علی رازی – تالار قشقایی، تئاتر شهر، 2014 – آئودی تورم سن ژرمن، پاریس، 2016
سمفونی درد – کارگردان: حسین پاکدل – تالار سایه، تئاتر شهر، 1385 – مولهایم (آلمان)، 1386 – سنگرمن، پاریس، 1386
مونولوگ کوارتت – کارگردان: امیررضا کوهستانی – تالار مولوی، 1385
ماده سن مادر – کارگردان: رضا بهبودی – ششمین جشنواره بانوان گروه تئاتر 1385
مونولوگ نگاه خدا – کارگردان: ساسان پیروز – کارگاه نمایش، تئاتر شهر دی ۱۳۸۸
چرا دنیا از مونولوگ فراتر نمی رود – کارگردان: نغمه ثمینی – جشنواره مونولیو مرداد ۱۳۸۹
منهای دو – کارگردان: داوود رشیدی – تالار اصلی تئاتر شهر 1388
متراسگ – کارگردان: حسن معجونی – کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان سینما و تئاتر (وزرا) – تابستان 1392
فلیک – کارگردان: حسن معجونی – پردیس شهرزاد – تابستان 1396
اختراع والس – کارگردان: سارا افشار – پردیس تئاتر شهرزاد، 1397
جوایز و افتخارات
او Spec Takel “در میان ابرها” را دریافت کرد که در جشنواره تئاتر زوریخ اجرا شد. 2006
برنده جایزه ماریا برای بهترین بازیگر مرد در فیلم خوک
کاندیدای تندیس طلایی بهترین بازیگر مرد بیستمین جشنواره سینمای ایران با فیلم خوک
منبع: روزیاتو