به یاد هنرمندی که به خسرو شکیبایی بال داد

ایسنا: دقیقاً 30 سال از روزی می گذرد که جمعیت زیادی در تالار وحدت برای وداع با مردی که به خسرو شکیبایی بال داد، می گذرد.

امروز، 9 مرداد این ماه سی امین سالگرد درگذشت رهبر اسلامی است. بازیگر و کارگردانی که تنها 53 سال عمر کرد اما آثاری ماندگار از خود به جای گذاشت.

او در یکی از محله های قدیمی تهران به دنیا آمد. فعالیت هنری خود را از نوجوانی و همزمان با تحصیل در دبیرستان دارالفنون آغاز کرد. او به مدرسه نمایش رفت و برای اولین بار حضور روی صحنه را با نمایش «دستمال قرمز» تجربه کرد.

او برای خود گروهی به نام «جاوید» درست کرد و در این گروه بود که خسرو شکیبایی برای اولین بار جادوی صحنه را امتحان کرد.

شکیبایی در یکی از آخرین گفتگوهای خود با روح الله جعفری در سال ۱۳۸۶ درباره همکاری و دوستی خود با هادی اسلامی چنین گفت:

من از دوران دبیرستان به درام علاقه داشتم و همزمان در نمایشنامه بازی می کردم اما فعالیت رسمی من در عرصه هنرهای نمایشی به زمانی برمی گردد که با زنده یاد هادی اسلامی آشنا شدم، او مردی متدین و محترم بود و عاشق بود. نمایشنامه و جانش را فدای این هنر ناب کرد. با دیدن من و شنیدن علاقه ام به هنرهای نمایشی از من خواست که به گروهش بپیوندم.

هادی اسلامی شیفته مرام و مسلک لوتیس قدیم بود و تعجبی نداشت که نمایشی به نام «زیر گزر لوطی صالح» را به سرپرستی او روی صحنه برد.

با این نمایش بود که شکیبایی اولین حضور حرفه ای خود را در دنیای بازیگری تجربه کرد. این نمایش و هادی اسلامی همیشه خاطرات شیرینی را برای شکیبایی زنده می کرد: «باید از مرحوم هادی اسلامی به عنوان معلمی یاد کنم که در این زمینه راه را برای من هموار کرد. او دست مرا گرفت و بال پرواز به من داد. او واقعاً به خلاقیت بازیگری که به کارش علاقه داشت و می خواست شغل بهتری پیدا کند و به او بال پرواز داد. در این گروه بازیگران باید هر روز تمرینات بیانی و بدنی منظم انجام می دادند. یادم می آید سیروس از گرجستان نیز در این گروه حضور داشت. این گروه با ما بود و هیکل خوبی داشت. در اواخر دوره اسلامی رشته گروه حرف اول را می زد و اگر کسی چنین نظمی نداشت جایی برای ماندن و کار نداشت. خودش بسیار منضبط بود و در عرصه هنرهای نمایشی نمونه است. کار با مرحوم هادی اسلامی لذت بخش بود و طعم این لذت تا امروز برای من باقی مانده است، این بازیگر در کارهایی که کارگردانی کرد، توانست با توانایی های خود کنار بیاید.»

در گروه جواد همگی جوان، مشتاق و هنردوست ناب بودند. همه تلاش خود را کردند و اجرای موفق این نمایش را در انجمن تئاتر ایران و آمریکا ترتیب دادند.

اجرای درخشان آنها باعث شد عباس جوانمرد سرپرست گروه ملی هنر از آنها دعوت به همکاری با این گروه کند.

هادی اسلامی و خسرو شکیبایی این دعوت را پذیرفتند و بدین ترتیب دومین گروه ملی هنر تشکیل شد.

چندین نمایش برگزار شد. ایفای نقش در نمایش‌هایی چون «ادیپ شهریار» و «آنتیگون»، «پرومته در زنجیر» و «بیا تا گل برافشانیم» و … از جمله نمایش‌هایی بود که هادی اسلامی در آن به ایفای نقش پرداخت و نمایش «حکیم یکشا» اجرا در سالن اصلی تئاتر شهر.

با شکل گیری موج نو در سینما، هادی اسلامی از جمله بازیگرانی بود که مورد توجه کارگردانان متفکر آن زمان قرار گرفت.

مسعود کیمیایی از او برای بازی در فیلم «صرب» و یدالله صمدی برای بازی در فیلم «اتوبوس» دعوت کردند که بازی در همین فیلم جایزه بهترین بازیگر مرد چهارمین جشنواره فیلم فجر را برای او به ارمغان آورد. همچنین بازی او در «صرب» مورد توجه هیئت داوران هفتمین جشنواره فیلم فجر قرار گرفت و او را نامزد دریافت جایزه کرد.

بازی در آثاری چون «دست شیطان»، «ماما»، «مرگ سفید» حسین زندباف، «صد لوح»، «ادعا»، «شتاب زده» به کارگردانی مهدی فخیم زاده، «آشغال» سیروس الوند، «قادیس» و «ملخ زادگان» به کارگردانی ناصر محمدی، «شاخه های بید» به کارگردانی امرالله احمدجو، «جهیزیه رباب» ساخته سیامک شایقی از جمله نمایش هایی هستند که در دهه 60 در آن ها ایفای نقش کردند و جزو اولین جوانان آن زمان بودند.

اگرچه قیفه عمر به سرعت می گذرد، اما برای همراهی رهبر اسلام با فرشته مرگ هنوز زود بود. زمانی که او در اوج زندگی اش بود و در فیلم «بادل» جهانگیر جهانگیری بازی می کرد، سکته ناگهانی او را به کشور دیگری برد.

گرچه در آن زمان قطعه هنرمندان بهشت ​​زهرا(س) تازه راه اندازی شده بود، اما خانواده بهتر دیدند مردی را که طهارت لوطیان را تحسین می کرد در آرامگاه ابن بابویه در کنار مادرش دفن کنند و این چنین بود که جمعیت عظیم. از جانبازان در روز نهم مرداد هادی اسلامی در سال ۱۳۷۲ برای آخرین بار به تالار وحدت بدرقه شد تا برای همیشه در ابن بابویه آرام بگیرد.