آیا گاهی اوقات احساس می کنید که ساعات کافی در روز وجود ندارد؟ زندگی در شهر به نوعی نگرانی های زیادی را به مردم می دهد که رسیدگی به آنها زمان زیادی می برد.
اما بعد از این فعالیت ها، وقتی به داخل کشور و طبیعت می روید، ناگهان همه چیز کندتر و آرام تر به نظر می رسد. انگار زمان کند شده است. نه تنها این یک احساس ساده است، بلکه از نظر علمی نیز ثابت شده است. تحقیقات اخیر نشان داده است که طبیعت می تواند حس زمان را تنظیم کند.
برای بسیاری از ما، ترکیب کار، خانه و خانواده به این معنی است که همیشه احساس می کنیم زمان کافی نداریم. فقر زمانی نیز توسط فناوری های دیجیتال تشدید می شود. اتصال مداوم به اینترنت ساعات کار را طولانی تر می کند و می تواند تأثیر منفی بر فعالیت های استراحت و اوقات فراغت ما داشته باشد.
به گفته دیجیاتو، تحقیقات اخیر نشان می دهد که پادزهر کمبود زمان ما ممکن است در طبیعت باشد. روانشناس ریچارد کورئا از دانشگاه تورکو در فنلاند معتقد است که گذراندن زمان در طبیعت می تواند به طور بالقوه نحوه تجربه زمان را تغییر دهد، شاید حتی باعث شود احساس کنیم زمان بیشتری در روز داریم.
کوریا تجربیات افراد را در انجام انواع مختلف وظایف در محیط های شهری و طبیعی مقایسه کرد. این مطالعات نشان داد که افراد احساس می کنند که مدت طولانی تری نسبت به زمانی که در محیط شهری بودند در طبیعت هستند.
به عنوان مثال، مردم تمایل دارند پیاده روی در طبیعت را طولانی تر از پیاده روی به همان طول در شهر درک کنند. به همین ترتیب، مردم گزارش می‌دهند که زمان‌های کندتری را در طبیعت و هنگام انجام وظایف نسبت به محیط‌های شهری تجربه می‌کنند.
برنامه ریزی عمیق برای زمان آینده در طبیعت
نه تنها حس ما از زمان توسط طبیعت تغییر می کند، بلکه حس ما نسبت به آینده نیز تغییر می کند. تحقیقات نشان می دهد که گذراندن زمان در طبیعت به تغییر تمرکز ما از لحظه فوری به آینده کمک می کند. بنابراین، طبیعت به جای تمرکز بر استرس زمان، به ما کمک می کند تا نیازها و اهداف مهم تری را برای آینده خود تصور کنیم.
این می تواند به ما کمک کند اقدامات خود را اولویت بندی کنیم و به اهداف بلندمدت خود برسیم. دقیقاً برعکس مواقعی که «فقط برای ارضای نیازهای اساسی» در محیط های شهری برنامه ریزی می کنیم.
این تا حدی به این دلیل است که قرار گرفتن در یک محیط سبز احتمالاً ما را کمتر تکان‌دهنده می‌کند و رضایت فوری را به نفع پاداش‌های بلندمدت به تأخیر می‌اندازد.
این تحقیق در مجله British Ecological Society منتشر شده است.