به بهانه روز ملی سینما نگاهی بیندازیم به نحوه ورود بهترین بازیگران ایران به عرصه سینما و تلویزیون!/ جزئیات

ما وقتی که به تماشای یک فیلم در سینما می‌پردازیم، در واقعیت جون و روزمره زندگیمان را کنار می‌گذاریم. از آن نقطه به بعد، وارد دنیایی شگفت‌انگیز و غیر واقعی می‌شویم که توسط نویسندگان، کارگردانان، و بازیگران به وجود آمده است. در این دنیای سینما، ما تجربه‌ها و احساساتی را تجربه می‌کنیم که در دنیای واقعی تا آنجا که بخواهیم نمی‌توانیم پیدا کنیم. این دنیای جادویی ما را از محدودیت‌ها و دشواری‌های دنیای واقعی فراری می‌دهد و به ما امکان می‌دهد که به دنیایی از خیال و خلاقیت فرار کنیم.

امروز، به عنوان روز ملی سینما، ما به آثار برجسته‌ای که در تاریخ سینما ساخته شده‌اند احترام می‌گذاریم. این آثار هنوز هم پس از سال‌ها قادر به جلب توجه و تأثیرگذاری بر روی مخاطبان هستند. اگرچه سینما امروزه با چالش‌ها و مشکلاتی روبه‌رو است، اما همچنان تلاش‌های فراوانی برای ارتقاء و بازسازی این هنر به کار گرفته می‌شود.

گفته‌ها و نقدهایی که از چهره‌های برجسته سینما شنیده می‌شود، نشان می‌دهد که سینما هنوز هم به عنوان یک هنر مهم و تأثیرگذار شناخته می‌شود و تلاش‌های متعددی برای حفظ و توسعه آن در جریان است. این روزها، با توجه به تکنولوژی‌های پیشرفته، سینما می‌تواند تاثیرگذاری خود را در جهان دیجیتال و آنلاین نیز ادامه دهد.

بنابراین، در این روز ملی سینما، ما یادآوری می‌کنیم که سینما هنری است که ما را از واقعیت فراری می‌دهد و توانایی داشته تا احساسات و تجربیات جدیدی را در ما به وجود آورد. این هنر همچنان زنده است و توانایی داشته تا ما را با دنیایی پر از شگفتی و تعجب آشنا کند.

مسعود کیمیایی | سایه سینما همیشه در زندگی هنری من حضور مهمی داشته است. روزی روزگاری برای ما سینما بود. ما از او یاد گرفتیم، همان طور که سینما را از خود سینما آموختیم، زندگی سینما را هم یاد گرفتیم.

ناصر تقوایی | من از کودکی شیفته سینما بودم و می دانستم بالاخره روزی در این سینما خواهم بود. این راه را برای خودم هموار کردم بدون اینکه خودم را مجبور کنم. البته دلیل اصلی اینکه من خودم را وقف سینما کردم شدت ممنوعیتی بود که مانع دسترسی به ادبیات ما شد.

داریوش مهرجویی | به عنوان یک کارگردان، برای من واقعیتی که با ساخت فیلم‌ها خلق می‌کنم، دلپذیرتر و جذاب‌تر از واقعیت بیرون از دنیای سینما است. واقعیت‌هایی که در فیلم‌هایم بازآفرینی می‌شوند، به طرزی واقعی‌تر و عمیق‌تر از واقعیت‌های روزمره به نظر می‌آیند. زندگی من به نوعی سینمایی است؛ به ویژه هنگامی که دیالوگ‌ها را در اتوبوس یا تاکسی می‌شنوم یا در مهمانی‌ها حضور دارم. در این لحظات، اغلب به خودم می‌گویم که چقدر خوب می‌شد اگر یک ضبط صوتی داشتم تا این گفتگوها و حرف‌ها را ضبط کنم، یا یک دوربین داشتم که صحنه‌های روزمره را ثبت کنم.

عباس کیارستمی | کار ما به عنوان فیلمبردار در ارتباط مستقیم با مردم است. آثار ما تجربه زندگی مخاطب را ساده می کند. آنها زندگی را با تمام تلخی و شیرینی اش تجربه می کنند و ما با فیلمی در فیلم زندگی را به آنها یادآوری می کنیم و بعد با افتخار اشکی که به پای فیلم ها می ریزد را به تاثیر خود یا قدرت فیلم نسبت می دهیم.

علیرضا داوودنژاد | سینمای ملی، یک آینه است که یک ملت در آن نمایان می‌شود و خودش را از طریق آن شناسایی می‌کند. در این آینه، ضعف‌ها و قدرت‌های خود را تشخیص می‌دهد و تصمیماتی برای بهبود وضعیت خود اتخاذ می‌کند. سینمای ملی یک پلتفرم است که در آن تاثیرات اقلیم‌ها، تاریخ، زبان، اجتماعات، فرهنگ‌ها و افراد به نمایش گذاشته می‌شود و ابعاد ملی و جهانی را با هم ترکیب می‌کند.

این نوع سینما، با نمایش حوادث و اتفاقات روزمره، تجربه‌ها و آرمان‌های ملت را به تصویر می‌کشد و تاثیر آن را در زندگی مردم می‌گذارد. زبان گفت‌وگوی سینمای ملی، زبانی است که با واقع‌گرایی و دقت در جزئیات، واقعیت‌ها و احساسات مردم را به تصویر می‌کشد. این نوع سینما به خوبی تعاملات انسانی، روابط اجتماعی و داستان‌های زندگی را بازتاب می‌دهد و تفسیر خود را از شخصیت‌ها و داستان‌ها ارائه می‌دهد.

سینمای ملی یک زمینه منحصر به فرد است که ما را به یک دنیای جدید و جذاب می‌کشاند و در آن ما می‌توانیم خودمان را و دیگران را بهتر بفهمیم. این نوع سینما به ما امکان می‌دهد تا عمیق‌تر در جزئیات و پیچیدگی‌های زندگی انسانی نفوذ کنیم و از زیبایی‌ها و پیچیدگی‌های انسانی لذت ببریم.

رخشان بنی اعتماد | اتفاقی به سینما آمدم و از سر ناچاری فیلمساز نشدم. این کار را از زمانی که خیلی جوان بودم شروع کردم. وقتی نوجوان بودم تصمیم گرفتم فیلم بخوانم. در این مدت خیلی در این زمینه زحمت کشیده ام، باید بگویم سینما کار و حرفه من نیست، زندگی من است. به نظر من سینما سینماست. برای من تعریف سینما بر اساس برداشتی است که از باورها و افکارم دارم.

عزت الله انتظامی | وقتی تماشاگر به سینما می‌آید، اشتیاق زیادی دارد تا آنچه در دل خود می‌پندارد را ببیند. سینما این امکان را به او می‌دهد که به دنیا‌های مختلفی سفر کند و تجربیات جدیدی را تجربه کند. یکی از نکات مثبت سینما این است که می‌تواند مخاطبان را هدایت کند و آنها را به دنیا‌هایی ببرد که همیشه دوست داشته‌اند ولی از دسترسی به آنها محروم بوده‌اند.

در واقع، سینما می‌تواند مسائل پیچیده و مشکل‌گشا را به تصویر بکشد و به مخاطبان بفهماند که چرا این مسائل به این شکل و آن شکل هستند. سینما امکان مشاهده مسائلی را فراهم می‌کند که ممکن است در روزمره و رسانه‌های دیگر به آنها پرداخته نشده باشد.

علی نصیریان | کار در فیلم ریسک است و بازیگر با پذیرفتن نقشی ریسک را می پذیرد. چون در عین حال فیلمنامه و کارگردانی می تواند خوب باشد اما تا کار تمام نشود معلوم نیست نتیجه چه می شود.

خسرو شکیبایی | به نظر من در سینما حس بازیگر مثل کپسول است و مثل این است که وقتی دوربین شروع به کار می کند، دریچه کپسول را هم لمس می کنی و حس را رها می کنی. محفظه از حرکت می ایستد و دوباره دریچه را می بندید.

فاطمه معتمدآریا |والدین عزیزم همیشه علاقه داشتند به سینما برویم، و این برای ما یک تجربه مهم و شیرین بود. من از همان دوران کودکی علاقه‌مند به هنر شدم و این علاقه تا به امروز ادامه دارد. یادم می‌آید که در تیرماه سال ۱۳۵۴ تصمیم گرفتم که بخواهم بازیگر شوم. این تصمیم برای من بسیار مهم بود و از آن زمان تا به امروز، هیچ لحظه‌ای تردیدی درباره انتخابم نداشته‌ام.

لیلا حاتمی | خانواده ام نقش زیادی در ایجاد عشق من به سینما داشتند. بعد از فوت پدرم که عاشق فیلم‌هایش بودم، کار بازیگری را شروع کردم. این روزها معتقدم سینماروهای ما پیشرفت کرده اند و با سینما بیشتر آشنا شده اند و ذائقه و درکشان بهتر شده است. مثلاً سلطه ای که عموم مردم در شعر و ادبیات داشتند، در سینما نداشتند، اما الان دارد. به نظر من سطح مخاطب سینمای ایران بسیار بالاست.

شهاب حسینی | سینما هنری است که با قدرت خود می‌تواند میلیون‌ها دل را جلب و میلیون‌ها ذهن را به فکر وا دارد. از دیگر ابعاد هنری، سینما می‌تواند راه‌حل‌های فراوانی را به مخاطبان ارائه دهد. این هنر رسالتی دارد و توانایی جلب توجه جوامع را داراست. سینما نه تنها می‌تواند ایده‌ها و مفاهیمی برای زندگی ارائه دهد، بلکه می‌تواند آرمان‌ها و آرزوهای انسان را به تصویر بکشد و او را به ارتفاعات جدیدی از درک و شناخت برساند.

سینما، همچون هر هنر دیگری، قدرت خلق و انتقال احساسات و افکار انسانی را دارد و از طریق داستان‌ها، تصاویر و شخصیت‌ها، تاثیرات عمیقی بر روی مخاطبان ایجاد می‌کند. این هنر به ما امکان می‌دهد که عمق و غنای زندگی را تجربه کرده و از پیچیدگی‌های انسانی آگاهی یابیم. بنابراین، سینما نه تنها یک وسیله‌ی تفریحی نیست، بلکه یک رسانه‌ی هنری و تفکری است که به افراد کمک می‌کند زندگی را از زوایای جدیدی مشاهده کنند و درک عمیق‌تری از انسان و جامعه پیدا کنند.