به گزارش خبرگزاری بازتاب آنلاین به نقل از روابط عمومی موزه سینما، نظام الدین کیایی در گفت و گو با مجید اسماعیلی مدیر عامل موزه سینما گفت: در سال 1322 در تهران به دنیا آمدم و به گونه ای بزرگ شدم که سینمای ایران را شناختم. حتی قبل از اینکه در مدرسه باشم و خانواده بزرگ کنم. می دانستم از فیلمبرداران و تهیه کنندگان معروف سینمای ایران هستند.
وی ادامه داد: پدرم با وجود اینکه فردی مذهبی بود، سینما را بسیار دوست داشت و همیشه با دوستانش فیلم می دید.
وقتی به من گفت که در شش سالگی پدرش او را به سینما برده است، خاطرنشان کرد: اولین فیلمی که در سینما دیدیم «میلیونر» نام داشت و بازیگر آن فیلم را شهلا ریاحی به یادگار گذاشت که متاسفانه او درگذشت. او همسایه ما بود و این موضوع به نظرم خیلی جالب آمد. زیرا ابعاد واقعی آن با آنچه در صفحه دیده می شد بسیار متفاوت بود و این موضوع برای من نوعی خاصیت جادویی داشت. به همین دلیل بعد از تماشای این فیلم، مدت زیادی بیرون از خانه او ایستادم تا او را ببینم.
این صدابردار باتجربه گفت: بعدها به این نتیجه رسیدم که سینما مقوله مهمی است و نمی توان بدون دقت به آن نزدیک شد. سینما یک هنر شخصی نیست بلکه یک امر گروهی است. مثلاً در بحث صدابرداری باید این روند به گونه ای پیش برود که در نهایت دستورات و خواسته های کارگردان و فیلمبردار برآورده شود. به همین دلیل لازم است یک صدابردار با حوزه های کارگردانی، فیلمبرداری، نورپردازی، پرسپکتیو و … آشنا باشد.
کیایی با بیان اینکه بهترین صدا در سینما سکوت است، گفت: اگر صدابردار بتواند صدای سکوت را به تصویر بکشد، می تواند ادعا کند که صدابردار خوبی است وقتی سکوت شکسته شود.
این صدابردار باتجربه گفت: زمانی که وارد سینمای ایران شدم آشنایی من با علی عباسی معتبرترین تهیه کننده سینمای ایران نقطه عطفی محسوب می شد. منو حساب کن یکی به دفتر یکی از دوستانم که با عباسی برای اکران فیلمش جلسه داشت رفتم. عباسی از من خواست که روز بعد وقت ناهار به دیدارش بروم. او به من پیشنهاد کرد که در صحنه فیلم «هنگام» ساموئل خاچیکیان نماینده او باشم.
وی یادآور شد: وقتی کار شروع شد، خاچیکیان از من خواست که به عنوان دستیار او عمل کنم. در همان زمان دوستی خاصی بین من و خاچیکیان شکل گرفت.
کیایی به خاطره ای از فیلم دونده اشاره کرد و گفت: امیر نادری قبل از انقلاب فیلم دونده را ساخته بود اما چون صدا ضبط نمی شد فیلمساز خوشش نیامد و فیلم ناتمام ماند. نام اصلی فیلم برنده بود و از من خواست این فیلم را با نام جدید بسازم. حضور صدا در این اثر روحی تازه در نادر دمید.
وی در پایان خطاب به جوانان گفت: جوانان امروز آینده سازان سینمای ایران هستند، در هر کاری ایرادات را می شناسند و جلوی دوربین فیلم می سازند تا خودشان را پیدا کنند.
۲۴۴