Kianous Ayari یک کارگردان قدرتمند است. یک کارگردان خوب و ریسک پذیر که دائماً در ساخت فیلم ها و سریال های خود نوآوری می کند و قاب و قوانینی ندارد. اری در “مبل” ساختاری بوده است و گامی مؤثر برای تلاش برای جابجایی خطوط قرمز برداشته است. خود آری در مصاحبه ای گفت که از ابتدا می دانست که “مبل” 99.5 ٪ از انتشار مردم نخواهد بود ، اما او هنوز تسلیم نشده است. با اطمینان به این که نشان دادن موهای مشکل ساز و بارها در سریال های تلویزیونی مورد استفاده قرار گرفته است ، دشوار است ، در نمای داخلی فیلم ، زنان با کلاه را نشان داده است. زنان این فیلم به محض ورود یا هنگام خروج از خانه ، با یک کلاه و سر خود ظاهر می شوند ، روسری و بسته بندی. مثل زندگی معمولی این مبل عمدتا بر جسارت نیمکت استوار است ، بنابراین ممکن است بحث در مورد نقاط ضعف موضوع ، فیلمنامه ، بازی ها و غیره مورد بحث قرار نگیرد. با این حال ، نمی توان در مورد “مبل” صحبت کرد و از ارزیابی انتگرال آن دست بردارد.
براساس اخبار فیلم ، “Kianous” به کارگردانی Kianous Ayari چند روز در YouTube منتشر شده است. Kianous Ayari از مخاطبان درخواست نکرد که شغل خود را ببینند ، اما با توجه به این رویداد ، این درخواست به طور طبیعی امکان پذیر نیست. ما نگاهی کامل به ابعاد مختلف این فیلم داریم.
احساسات ظاهری | Kianous Ayari مخاطبان خود را در نقطه شروع شگفت زده می کند. مردی با مبل وارد خانه خود می شود و همسر و دخترانش با موهای باز استقبال می کنند. اگرچه اشکال و شکل کلاه ها فریاد می زنند که موها واقع بینانه نیستند ، اما هنوز ما را با وضعیت جدیدی که قبلاً نداشته ایم پیدا می کند. چهار زن در خانه همچنان با یک لباس معمولی زندگی می کنند و روسری در سرشان آنها را از حالت عادی خارج نمی کند. خوب ، این برنده فیلم است ، اما پس از آن چه؟ بعد از تماشای ده دقیقه اول فیلم و صرف این تعجب ، ما باید هدف کیانوس آیاری را انجام دهیم که به دنبال کلاه برای زنان فیلمش است. آیا این در رابطه مستقیم با مفهوم فیلم معمولی است؟ آیا زنان معمولی این فیلم برای انتقال معنای جدیدی با یک کار عمیق و زیر جلدی در پشت شخصیت های خود هستند؟ در اینجا جایی است که ما می خواهیم ، بسیاری از سؤالات ما بدون جواب مانده است.
موضوع | این فیلم بر اساس یک موضوع سرگرم کننده ساخته شده است. برای حفظ شهرت دخترش در مراسم عروسی ، پدر خانواده مبل را که یکی از خیابان را ترک کرده بود ، می گیرد و وقتی درخواست کنندگان به خانه باز می شوند ، می فهمیم که مبل متعلق به خانه او است و آن را پرتاب کرده است زیرا آنها تحت فشار قرار گرفته اند. اکنون خانواده عروس باید سعی کنند این واقعیت را برای حفظ افتخار و حرکت به زندگی تجدید کنند. مسئله در نگاه اول جذاب است ، و شاید حتی در زمینه اثر کمدی بدون تمرکز بر منطق واقعی ، بسیاری از مانورها را می توان ارائه داد. مشکل در جایی پیش می آید که ما می خواهیم در یک کار تلخ و اجتماعی به این موضوع بپردازیم و به آن اعتقاد داشته باشیم. اگر چنین است ، ما امیدواریم که کارگردان کار پیشرفته تری داشته باشد. شغلی که نمی تواند از همان نقطه شروع حدس بزند. “مبل” تصور عموم مردم را درگیر نمی کند و نوعی جویدن را در دهان قرار می دهد و هیچ تاریخی به نوبه خود وجود ندارد.
بازی | به استثنای فرهاد آیش ، باباک حمیدیان و ابولفازل پور عرب ، که در بین بازیگران برجسته انتخاب شده اند ، زنان یک بازی قوی انجام نمی دهند. ما حتی نمی دانیم دلیل انتخاب سه فرزند برای این خانواده چیست. بله یکی آیا از دختران حذف شده بود یا در خانواده دوست پسر مشکل خاصی وجود داشت؟ دیالوگ ها و رفتارها باعث بهبود احساسات مخاطب نمی شوند و این بار همه چیز روی سطح باقی می ماند. در طول فیلم ، آیا ما معتقدیم که اگر روسری در سر این میله ها وجود داشته باشد ، آیا ما مایل به کسب امتیاز به آنها خواهیم بود؟ یا آیا ما فیلم را با کار مصنوعی شما با جمعه شب مقایسه می کنیم؟
منتظر معنا | نیمکت می تواند معنای عمیقی داشته باشد و با تلخی زیاد به مخاطب آسیب برساند ، اما به نظر می رسد که هم کیانوس آیاری و هم بازیگران در مورد یک شکل جدید فکر کرده اند و راهی که نتوانسته اند یک اثر عمیق و چندکاپا را نشان دهند. با تمام پتانسیل های خود ، نیمکت به یک کار عادی تبدیل می شود که نمی تواند در رجیستری Kianous Ayari زنده بماند. وقتی نام “مبل” وارد می شود ، ما جسارت و تلاش خود را برای ساختارشکنی به یاد می آوریم ، اما طبیعتاً به عنوان یک اثر عمیق و عمیق در ذهن ما باقی نمی ماند.
“مبل” سیزدهمین سینمای کیانوس آیاری است که در سال 2016 آماده نمایش بود ، اما با استفاده از “Gisse Sig” برای بازیگران زن ممنوع بود.