محققان با ترکیب واقعیت مجازی و تحریک الکتریکی عمیق غیرتهاجمی مغز، حافظه فضایی افراد سالم را بهبود بخشیده اند.
به گزارش ایسنا، حافظه فضایی نوعی حافظه است که به افراد کمک می کند تا به یاد بیاورند که کلید ماشین خود را کجا گذاشته اند. این رویکرد پتانسیل زیادی برای درمان زوال شناختی ناشی از بیماری یا آسیب بدون نیاز به دارو یا جراحی ارائه می دهد.
به گفته نیو اطلس، افزایش سن می تواند توانایی ما در جهت یابی با استفاده از حافظه فضایی را کاهش دهد. این نوعی از حافظه است که مسئول ثبت و بازیابی اطلاعات مورد نیاز برای به خاطر سپردن مکان اشیاء در محیط است. بیماری های عصبی مانند زوال عقل نیز می توانند بر این توانایی تأثیر بگذارند.
در یک مطالعه جدید، محققان دو آزمایشگاه انستیتوی فناوری فدرال سوئیس، قدرت خود را در معرض ترکیبی از تحریک عمیق غیرتهاجمی مغز در بخشی از مغز که مسئول حافظه فضایی و واقعیت مجازی (VR) است، برای بهبود ناوبری قرار دادند.
فریدهلم هومل، مدیر این مرکز، میگوید: «با یافتن راهی برای بهبود حافظه فضایی بدون جراحی یا دارو، ما به نگرانیهای جدی جمعیت بزرگ و رو به رشد افراد مسن و همچنین بیماران مبتلا به ضربه مغزی و زوال عقل رسیدگی میکنیم. ما از آن مراقبت خواهیم کرد.
آزمایشگاه اولاف بلانک علوم اعصاب شناختی (LCNO) با آزمایشگاه هومل همکاری کرد. تخصص Hummel در تحریک غیر تهاجمی مغز است و Blank در مورد ناوبری فضایی در محیط های واقعیت مجازی تحقیق کرده است. آنها با هم یک ساختار عصبی منحصر به فرد ایجاد کردند.
چهار الکترود روی سر افراد سالم برای تحریک هیپوکامپ و ساختارهای قشر عمیق مغز قرار داده شد که برای حافظه فضایی بسیار مهم هستند. این روش که تحریک الکتریکی تداخل زمانی ترانس کرانیال (tTIS) نامیده می شود، به صورت غیر تهاجمی تکانه ها را بدون ایجاد ناراحتی برای بیمار به مغز ارسال می کند.
در مرحله بعد، عینک های واقعیت مجازی روی سر افراد قرار داده شد و از شرکت کنندگان خواسته شد تا در یک سری مکان های مجازی حرکت کنند و نقاط دیدنی کلیدی را به خاطر بسپارند. همه اینها در یک دستگاه تصویربرداری تشدید مغناطیسی کاربردی (fMRI) اتفاق افتاد که فعالیت مغز را در زمان واقعی ثبت می کرد.
النا بیناتو، رئیس بخش مهندسی اعصاب میگوید: «وقتی تحریک را اعمال کردیم، شاهد بهبود قابل توجهی در زمان یادآوری شرکتکنندگان بودیم. این ما را به این باور می رساند که با تحریک هیپوکامپ، انعطاف پذیری مغز را به طور موقت افزایش می دهیم، که وقتی با آموزش در محیط مجازی ترکیب می شود، منجر به ناوبری فضایی بهتر می شود.
محققان می گویند نتایج آنها نشان می دهد که این رویکرد به عنوان یک درمان غیرتهاجمی برای بیماران مبتلا به اختلال شناختی به دنبال آسیب تروماتیک مغزی (TBI) یا به دلیل زوال عقل، نویدبخش است.