بنیامین نتانیاهو کیست؟

بنیامین نتانیاهو (به عبری: בנימין נטינהוה) که با نام بی بی نیز شناخته می شود، در 21 اکتبر 1949 در تل آویو به دنیا آمد. مادر او زیلا و پدرش پروفسور بن صهیون نتانیاهو است. او در اورشلیم بزرگ شد و خانواده‌اش بین سال‌های 1956 تا 1958 و دوباره بین سال‌های 1963 و 1967 در ایالات متحده زندگی کردند.

البته طبق شواهد موجود دوران کودکی، نوجوانی و نوجوانی خود را در شهر بابل استان مازندران گذرانده است. بسیاری از همکلاسی ها و همکلاسی های او در این مورد شهادت داده اند و این امر در بین آنها محفوظ است. به گفته منابع آگاه، عمه وی نیز در این شهر زندگی می کند.

به گزارش اقتصاد 24، بنیامین نتانیاهو در سال 1967 به اسرائیل بازگشت و به یگان تکاور ویژه فرماندهی و عملیات کل ارتش اسرائیل موسوم به یگان Sayeret Mutkal پیوست. در سال 1972 به آمریکا بازگشت و در موسسه فناوری ماساچوست شروع به تحصیل کرد.

هنگامی که یوم کیپور در سال 1973 شروع به کار کرد، به اسرائیل بازگشت و به نیروهای رزمی در کانال سوئز و بلندی های جولان پیوست. پس از جنگ به بوستون بازگشت و لیسانس معماری و فوق لیسانس مدیریت بازرگانی را به پایان رساند. سپس در دانشگاه هاروارد در رشته علوم سیاسی تحصیل کرد.

همسر و فرزندان بنیامین نتانیاهو

زمانی که نتانیاهو در بوستون تحصیل می کرد، با همسر اول خود، میریام، آشنا شد و با او ازدواج کرد. آنها صاحب اولین فرزندشان، نوا شدند. پس از فارغ التحصیلی از هاروارد، در یک دفتر مشاوره مالی و همچنین در فعالیت های اطلاعاتی اسرائیل در آمریکا کار کرد.

در سال 1980، نتانیاهو با سارا بن آرتزی، متولد 5 نوامبر 1958 در اسرائیل ازدواج کرد. سارا روانشناس تربیتی است و دارای دو پسر به نام های یایر متولد 1370 و آونی متولد 1373 است. آونی در روابط عمومی و رسانه، به ویژه در رسانه های دیجیتال و تبلیغات فعالیت می کند. آونی در سال 2010 برنده جایزه مسابقه بین المللی کتاب مقدس در سطح ملی شد و مقام سوم بین المللی را کسب کرد.

حضور سیاسی بنیامین نتانیاهو

نتانیاهو قبل از انتخاب شدن در کنست (پارلمان اسرائیل) در سال 1988 به عنوان عضو حزب لیکود، چندین پست سفیر داشت. او معاون وزیر امور خارجه (1991-1988) و سپس معاون وزیر در کابینه ائتلافی نخست وزیر اسحاق شامیر بود.

او در انتخابات 1993 به راحتی عنوان رهبر حزب لیکود را به دست آورد و جانشین شامیر شد. نتانیاهو به دلیل مخالفت با توافقنامه صلح 1993 بین اسرائیل و سازمان آزادیبخش فلسطین و خروج اسرائیل از کرانه باختری و نوار غزه، برجسته بود.

بنیامین نتانیاهو چندین وعده انتخاباتی در رابطه با انتخابات ملی اسرائیل (2009) داد. از جمله او در سفرش به شهر عسقلان قول داد که در صورت نخست وزیری اسرائیل، دولت حماس در نوار غزه را سرنگون خواهد کرد.

بنیامین نتانیاهو همچنین قول داده است که «به رشد طبیعی شهرک‌های یهودی در کرانه باختری رود اردن، مخالفت با تخریب شهرک‌ها، امتناع از دادن امتیاز به فلسطینی‌ها در تقسیم بیت‌المقدس و در نهایت دنبال کردن طرح‌های پشت پرده» وعده داده است. توافقات صحنه رهبران سابق اسرائیل با تشکیلات خودگردان فلسطین هیچ تعهدی ندارد.

موضع نتانیاهو در قبال ایران

بنیامین نتانیاهو یکی از مخالفان سرسخت دستیابی ایران به تسلیحات هسته ای است و آنها را بزرگترین تهدید برای موجودیت و امنیت اسرائیل می داند. در پی اعتراضات مردمی جنبش سبز به نتایج اعلام شده در دهمین دوره قانونگذاری انتخابات ریاست جمهوری ایران، بنیامین نتانیاهو از «شجاعت باورنکردنی» حامیان اپوزیسیون در ایران تمجید کرد و گفت که مردم شجاع ایران در ایران چهره واقعی خود را نشان داده اند.

در 5 اکتبر 2013 (13 مهر 1392) نتانیاهو با بخش فارسی بی بی سی مصاحبه کرد. وی در این گفتگو درباره وضعیت آزادی در ایران گفت: اگر مردم ایران واقعاً حق انتخاب داشتند، روحانی را به عنوان رئیس جمهور انتخاب نمی کردند. آن 700 نامزد را رد صلاحیت کردند و تنها یک درصد از این تعداد را برای رقابت باقی گذاشتند.» سپس ادامه داد: «به نظر من اگر مردم ایران آزاد بودند، شلوار جین می پوشیدند، موسیقی غربی گوش می کردند و انتخابات آزاد برگزار می کردند.

خروج اسرائیل از یونسکو

در پایان سال 2018 و آغاز سال جدید، اسرائیل رسما خروج این کشور از یونسکو را اجرا کرد. در 12 اکتبر 2017، وزارت امور خارجه آمریکا خروج خود از یونسکو را با متهم کردن «رویکردهای ضد اسرائیلی» اعلام کرد.

در همان روز بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل به وزارت خارجه کشورش دستور داد برای خروج اسرائیل از یونسکو آماده شود. او همچنین دعوت به شرکت در کنفرانسی درباره یهودی ستیزی که توسط یونسکو در حاشیه مجمع عمومی در سپتامبر 2018 برگزار شد را رد کرد. تصمیم آمریکا و اسرائیل مبنی بر خروج از یونسکو در اکتبر 2017 که طبق اساسنامه این سازمان باید در پایان سال بعد اجرا می شد، از 31 دسامبر 2018 لازم الاجرا شد.