اثاثه این داستان یکی یکی از نمونه های بارز سبک مینیمالیستی کارور که لحظات زندگی روزمره را با لحنی ساده اما عمیق به تصویر می کشد.
به گفته بازتاب آنلاین ؛ این داستانی در مورد یک پسر نوجوان است که در هنگام دوچرخه سواری تصادف می کند و دستش آسیب دیده است. در حالی که او از این حادثه رنج می برد ، پدرش به سرما واکنش نشان می دهد و در عوض روی سیگار کشیدن تمرکز می کند.
این داستان ، مانند بسیاری از آثار کارور ، بر تنش های ظریف بین شخصیت ها تأکید می کند نه اینکه روی وقایع بزرگ تمرکز کنید و تقسیمات عاطفی را در روابط انسانی آشکار کنید.
فضای داستان تلخی بی تفاوتی و عدم برقراری ارتباط بین والدین و فرزندان را منتقل می کند و با جملات موجز و دقیق تأثیر ماندگار بر خواننده دارد.