اثاثه ابوبکار شیبلی ، یکی یکی از مشهورترین عارفان قرن سوم و چهارم AH به عنوان یک شخصیت جذاب در Alawalia Attar معرفی شده است. یک خانواده ثروتمند ، وی در سنین جوانی به مقامات دولتی رسید ، اما پس از ملاقات با صوفیان و شنیدن اظهارات بااازید باستامی ، او عمیقاً شکست و مسیر زهد و تصوف را دنبال کرد.
به گفته فارارو ، شابلی عمیقاً در عشق الهی غرق شد و حالات او جذاب بود. گفته می شود که در اوج عرفان خود ، به خاطر عرفان و گفتار بی رحمانه صوفی توسط فقه ها و فقها و فقها خدمت کرده است.
در یکی از حکایات معروف آل -والیا ، هنگامی که در زندان راکی سنگسار شد ، با لبخندی گفت که این سنگ ها را تحمل می کند ، اما اگر عاشقان واقعی باشند ، او به او رحم نمی کند! داستان Shabli ، مانند بسیاری از عرفان دیگر ، بازتابی از درگیری بین تصوف و شریعت در تاریخ اسلام است.